My Childhood Crush Book 2

Chapter 42

Joy pov.

Welcome home mom. Bati ko sa kanya. Ng makasalubong ko sya sa labas ng pinto.

Watashi wa anata o ki ni shimasen. (sa akin di ka babati)

Nagulat ako ng mapatingin ako sa  may living room.

Ojīsan...  Nakangiti kong  tawag sa kanya. 

Nakita ko rin sa tabi nya si teacher furukawa..

Sensei mo issho ni imasu?
(Kasama din po kayo)

Anata wa, idaina sofu ga shien o ukeru no ni jūbun'na hodo tsuyoku wa nai to iu koto o shitte imasu
( Alam mo naman  ang lolo apo di na masyadong malakas  kaya kina ilangan na ang alalay)

Kore wa watashi no sofudesunode, watashitachi wa sore o daiji ni shimasu

(Andito naman ako lolo kaya naman kitang alagaan)

Nakita kong natawa si  furukawa sensei..

(Dōjini anata no yorokobi mo kaemasu)
Dika parin nag babago joy

(Ano sensei wa dōiu imidesu ka?)
Ano pong ibig sabihin nyo sensei.

(Anata wa kodomo no yōnimieru)
Para ka paring bata

Sensei I hate you I'm not a child anymore. Pag mamaktol ko  sa kanila.

Pinag tawanan  ako nila lolo pero sila kuya na di masydo maka sabay sa usapan ay  tahimik na nakatingin sa amin.

Ng mapansin sila nila lolo.

Prince pov.

Prince.

tawag ni lolo Yamamoto sa akin.

Lumapit uako sa  kanila at naupo malapit sa matanda ng lalaki.

Kamusta ka namn. Paunang salita sa akin ni lolo.

Oke lang po lolo.  Nakasanayang tawag namin sa matanda.

Eh ang  negosyo kamusta namn.

Maayos nmn po lolo.

Nakita ko na bumulong si joy kay lolo.

Ano namn kaya ang   sinabi nito.

Balita ko eh  papakasal an mo na ang trabaho mo.

Malalim na  pag bibiro ni lolo na alam ko namn ang ibig iparating nito.

Di namn po lo. Masydo lang pong maraming  tarabahuhin.

Prince  baka namn  kung mapano ka nyan balita ko di ka na nag papahinga. 

Napakamot ako sa ulo.  Tumingin sa akin si mama.    At nag Hari ang katahimik sa   sala. Alam ko namn ang ibig iparating sa akin ni lolo. Sa sagot na sana ako ng biglang sumingit si Vince.

Lolo. Ako po natatandaan nyo po ba ako.

Abay oo namn Vince ikaw bay makalimutan  ko.

Natawa ang matanda.

Tumingin ako kay Vince at  nag pa salamat ng pabulong nag oke sign siya sa akin.

Pero nakatingin sa akin ang lalaking kasma ni lolo.

Alam ko ang iniisip nya  ng mga oras na yun..

..

Ng tawagin ni tita ang lahat para kumain ay duon lang ako nakahinga ng maluwag..

Hay......

Ang lalim ah. Sita sa akin ng malditang si joy..

Alam ko na ikaw ang nag sabi ka lolo kaya wag  mong babalaking mag deny..

Natawa sya.. Wala namn akong sinabing kasinungalingan ah puro katotoohanan lang.

Pero kung di mo sinabi-------

Ano kung diko sinabi.. 

Ah never mind.. Halika na nga at tawag na tayo nila mama.

Alam mo kuya  some times appreciate what I  do to you.. Ikaw lang ang makaka sagot sa dati pang tanong ng puso mo.

ngumiti ako sa kanya.

alam ko na yang ngiti mo kuya. binabaliwala mo nanamn what im talking. oke fine but this time be serious.. kaya hindi ka maka move eh matandang ermitanyo sabay alis..

hey what did you say.. sigaw ko sa kanya. pero pinagtawanan lang niya ako at nag patuloy sapaglalakad.

isang malalim na pag hinga ang pinakawalan ko..

bakit kasi di kamawala sa isip ko? bakit hanggang ngayon ikaw pa rin ang laman ng puso ko?bakit hindi ako makalaya sa anino ng nakaraan? bakit? hay. sabay halumbaba..

wala akong barya gan puro buo angpera ko. napatingin ako sa taong nag salita.

ma.

nak may problema ba ? bakit yata ang lalim ng iniisip mo?

wala namn po ma pagod lang po ako sa trabaho..

di ba ang sabi ko sayo mag lalaan ka ng oras sa pag papahinga.

opo.

opoka jan di mo namn ginagawa.

ma . ang dami ko kasing tinatapos na mga paper works and marami din akong naka line up na meeting.

pero sana kahit isang araw na dayoff manlang eh nag lalaan ka .nabalitaan ko kay joy na puro ka na lang trabaho..

maldita talaga.. napabulong ko .

kung di pa sabihin sa akin ni joy di ko malalaman na pinapatay mo na yang sarili mo.

ma I wont kill my self.

you wont? pero di mo pinapapahalagahan ang sarili mo.

ma..

PRINCE SAIGA. pag tataas ni mama ng boses.

nagulat ako sa kanya at napahinto sa pagsasalita.. its been a long time ago ng taasan nya akong boses.. natatandaan ko pa yun..

(flashback story)

prince ano bang problema mo? sigaw sa akin ni mama bakit di ka marunong makinig..

nakitingin lang ako sa kanya habang nilalagyan ng bandeg ang ulo ko..

di mo na ba aayosin ang buhay mo. pls namn sabihin mo sa akin kung ano problema mo.

wala wala akong problemA PABAYAAN MO NA LANG AKO SA BUHAY KO DI KITA KAYLANGAN ;. DIKO KAYO KAYLANAGAN. PAREHO LANG KYO NI LOLO NA IPINIPILIT ANG GUSTO NINYO.

alam nyo masaya ako sa buhayko ngayon. at masasaya ako kung pababayaan nyo na ako. mom let me leave this place .. I want to be alone .. grave my self and leave me kill my self..

PRINCE SAIGA.. sigaw nya sa akin..

what mom.. tumingin ako sa kanya ng nakangiti. but I feel guilty ngmakita ko si mama na umiiyak.. oo nga pala sa lahat ng taong nakakasalamuha ko . si mama lang ang taong lagging umintindi sa akin si mama lang ang lagging nakikinig sa mga problema ko. si mama lang ang nag stay sa tabi ko.

prince .pls don't dothis to your self.. pag nakikita kita na sinisira ang buhay mo. ako ang nasasaktan. kung may problema ka sabihin mo sa akinmakikinig ako. kung may gusto kang gawin susuportahan kita . but plss. wag mong sasabihin na gusto mo ng mamatay.

biglang tumulo ang luha ako.. at para akong batang nag sumbong sa kanya..

ma ayoko na po dito. ayoko ng patakbuhin pa ni lolo ang buhay ko. I want to be free..

itutuloy.