KÖTÜ KIZ

Savaş Başlasın!

-Seni hemen affetmemei beklemiyorsundur heralde

Mert:Hayır kesinlikle ben sadece bir şanı daha hakettiğimi düşünüyorum ama son sözü sen sölüceksin 

-Düşünmem lazım kolay değil bana biraz zaman ver 

Mert:Tabikide seni beklerim 

-Saol neyse oldukca uzun kaldık artık kalksak iyi olur 

Mert:Sen bilirsin seni geçiriyim

Aşağıya indiğimizde annelerimiz hala daha yeni gelmişiz gibi konuşmaktaydılar 

-Annecim artık kalksak iyi olur 

Annem:Tamam kızım

Hülya teyzeyle öpüşüp Mertlede sarıldıktan sonra arabaya doğru yürümeye başladım arabaya bindiğimde annem daha yeni arabaya doğru yürüyordu ne kadarda yavaş.Annem arabaya bindiği gibi beni soru yağmuruna tutmuştu

Annem:Noldu?Ne konuştunuz? Bakmsana öyle.Barıştınız mı ? Neler oldu anlatır mısın artık?

-Bir şans daha istedi anne ama emin değilim yani çok zor anlıyormusun 

Annem:Anlıyorum küçük prensesim ama senin üzülmeni istemem belkide onu tam unutmuşken yine hayatına girdi annesi baya üzgün hani konuştuk bir kere daha denemekten zarar gelmez sanırım

-Ya annecim bilmiyorum biraz daha hızlı gider misin

-Tamam sıkı tutun bebek

Eve gelmiştik çantamı yere fırlatıp odama girdim ve yatağıma uzandım bugün gerçekten yorucuydu ve karnım açtı.Ve aklım hala Burağın yaptığındaydı amacı neydi bu çocuğun hani napmaya çalışıyordu anlamıyorum cidden anlamıyorum yeniden savaş başlatıyordu o zaman savaş başlasın.Telefonumu elime alıp Merti aradım

Mert:Alo Mira çok hızlı bir karar sanırım

-Daha kesin değil akşam yemek yiyelim mi 

Mert:Elbette nerde aklında bir yer var mı yoksa ben sana bulup mesaj mı atıyım 

-Sen bulursam daha iyi olur aslında

Mert:Tamamdır

-Hadi öptüm yarın görüşürüz

-Görüşürüz

Aşağıya annemin yanına indim televizyon izliyordu

-Kadın sen bence çalışmaya başla hahaha

-Niye

-Televizyonun başından kalmıyorsunda ondan

-Napıyım ya vakit geçmiyor

-Mesela yemek yapabilirsin çok açım

-AA hemen unuttum ben onu acıkmayınca ne yiyelim

-Kafana göre takıl

-Tamam

Annem mutfağa gidip birşeyler hazırlıyordu bende mutfaktaki masamızın ordaki sandalyelerden birine oturdum

-Anne

Annem:Efendim Mira

-Yarın biz Mertle akşam yemeğine çıksak senin için bir sorun olur mu

Annem:Tabikide hayır 

-Saol

Annem:Önemli değilde affedicek misin 

-Orda karar vericem

Annem:Nasıl orda karar vericem 

-Orda söylicem işte a dur telefonum çalıyordu

Hemen odama gidipb telefonumu açtım Ezgi arıyordu

-Efendim kanka

Ezgi:Kanka birşey öğrendim

-Söle bebeğim 

Ezgi:Burağın sevgilisinin adı Tuğçe ve yarın Burakla ikisi Changa'da akşam yemeği yiceklermiş

-Çok çok saol aşkım seni çok seviyorum çok saol çok saol

Ezgi:Ne demek bebeğim napıcaz şimdi 

-Sen görevini yaptın bebeğim gerisi bende

Ezgi:Napıcaksın

-Mertle yemeğe gidicez akşam sekiz yada sekiz buçuk gibi giderler zaten o saatlerde bizde orda olucaz

Ezgi:Mükemmel yarın gece detayları gruba yazarsın öpüyorum

-Bende görüşürüz

Telefonu kapattıktan sonra hemen Merte mesaj attım 

''Yarın akşam 20:15 gibi hazır olurum Changa'da yiyellim yemeğimizi rezervasyonu sen alırsın :D :* ''

''Tamam prenses 20:15 gibi seni alırım''

''Tamam''

Annem:Miraaaa yemek hazır yemicekmisin

hemen aşağıya bi koşu inip yemeği yemeğe başladık doyduktan sonra annemle bir güzel film izledik baya geç olmuştu 

Annem:Ben yatıyorum

-Anne 

Annem:Efendim 

-Beraber yatalım mı 

Annem:Hadi gel