Losing My Mind

κεφ.4

"Απλα φορά τα!"της φωνάζω ενω βγαινω απο το σπίτι της.Εχουμε ετοιμαστεί για το πάρτι και θα ειμασταν ηδη εκεί,εαν δεν ηταν η Τζασμιν που ακόμα να αποφασίσει τι τακούνια να βάλει.
"Τα μαύρα;"λέει και τρέχει πίσω μου.
"Ναι,τελείωνε επιτέλους."λέω και κάθομαι στα σκαλιά του σπιτιού της.
"Νταξει,είμαι έτοιμη."μου λέει και αναστεναζω.
"Επιτέλους.Πάμε."
Σε δέκα λεπτα έχουμε φτάσει και μπαίνουμε στο μεγαλο κτήριο.Η μουσική είναι δυνατή και υπαρχουν πολύχρωμα φώτα.Το κτήριο είναι κυριολεκτικά γεμάτο.Ισά ίσα που μπορεσαμε να προσπερασουμε το μπουλούκι για να φτάσουμε στο πίσω μέρος,εκεί οπου κάθεται η 'παρέα' μας,δηλαδή όλοι οι πρώην της Τζασμιν και ένας δικός μου,ο Τρεβορ,και μερικα κορίτσια.Καθώς προχωράμε,ακούω πολλούς να σφυριζουν και να κανουν άβολα σχόλια.Το ξέρω πως είμαι όμορφη,ίσως αυτός και να είναι ο λογος που έχω μονο μια φιλη,την οποία μπορεί και να μην είχα εαν δεν ηταν πιο όμορφη απο μενα,αν και η ίδια λέει πως εγώ είμαι πιο ωραία.Πολλά αγόρια προσπαθούσαν να έχουν σχέση μαζί μου,αλλά δεν έβγαινε πουθενά.Μονο ενα αγόρι είχα στην ζωή μου,και αυτος ηταν ο Τρέβορ.Η σχέση μας κράτησε δυο μηνες και πολλα λέω.Αυτός ακόμα θέλει κάτι μαζί μου,αλλά εγώ δεν θέλω τίποτα απολύτως.Δεν ξέρω,ίσως δεν είμαι για σχέσεις.
"Γεια χαρά,παιδάκια."λέει η Τζασμιν μόλις πλησιάζουμε.Καθεται στους καναπέδες και της ψιθυριζω πως θα είμαι στο μπαρ.Μου νευει και απομακρύνομαι.Κάποιος μου δίνει ενα κοκκινο πλαστικό ποτήρι που έχει ενα διάφανο υγρό.Το πινω.
"Τι κανεις;"ακούω μια φωνη στο αυτί μου και γυριζω να κοιτάξω ποιος είναι.Ο Τρέβορ φυσικά.
"Καλα είμαι."απανταω και γυριζω απο την αλλη.Καθεται δίπλα μου και ακουμπάει το χερι του στον μοιρο μου.
"Θυμάσαι ποσό ωραία περνουσαμε εμείς οι δύο,ε;"ψιθυρίζει και απομακρυνω το ποδι μου απο το άγγιγμα του.
"Εσύ ήσουν αυτός που περνούσε καλά."τον διορθωνω και γελάει.
"Μην μου πεις πως δεν διασκεδαζες."λέει και ακουμπάει την άκρη της μύτης μου με το δάκτυλο του.Κοιτάζω μπροστά μου τον μπάρμαν για λίγο.
"Ξέρεις,η ζωή δεν είναι μονο διασκέδαση.Πρεπει να αγαπάς κιόλας."του λέω και ξαναγελαει.
"Να αγαπάς;Κούκλα μου,τι είναι αυτά που λες;Κανένας δεν αγαπάει κανέναν.Ολοι θέλουν να γαμιουνται και να περνάνε καλά."λέει με ενα ανατριχιαστικό χαμόγελο.
"Αναρωτιέμαι πως γινεται να ημασταν καποτε μαζί."του λέω θυμωμένα και σηκωνομαι.Κανει το ίδιο.
"Τι έγινε μικρή;Θυμωσες;Μπορω να σε φτιαξω."λέει και με πιάνει απο το χερι.Προσπαθώ να ελευθερωθω,αλλά είναι πολύ πιο δυνατός απο εμένα.Με σέρνει στην κυριολεξία μέσα απο το κλαμπ και βγαινουμε εξω στο σκοτάδι.Οι δρόμοι είναι άδειοι και ακούγεται λίγο η μουσική απο μέσα.Στην αλλη μεριά του δρόμου υπάρχει ενα σκοτεινό παρκο,οπου και με τραβάει.Του φωνάζω να με αφήσει, αλλά αυτός απλα γελάει και συνεχίζει όλο και πιο βαθυα στο παρκο.Μετα απο λιγο σταματάει κοντά σε ενα παγκάκι.
"Θυμάσαι που σου ζητησα να το κάνουμε και μου ειπες όχι;Ε,ακόμα το θέλω.Ισως είναι η κατάλληλη στιγμη."λέει και με ρίχνει στο παγκάκι με τετοια δυναμη,που χτυπάω το κεφάλι μου.
"Μου ειπες είσαι παρθένα.Για να το δουμε."ψιθυρίζει και ουρλιαζω.
"Τι;Δεν μπορείς να μου το κανεις αυτό!"φωνάζω ενω το κεφάλι μου πονάει απίστευτα.
"Τι,να σε βιασω;Και βέβαια μπορω.Το ήθελα τόσο εδώ και καιρό."λέει και νιώθω να τα χάνω.Πάω να ουρλιαξω αλλά μου κλείνει το στόμα.Για λίγο βλεπω μονο σκοτάδι και δεν μπορώ να αναπνευσω απο τον φόβο.Οχι,αυτό δεν γίνεται.Απλως δεν γίνεται.Τον ακούω να μιλάει.
"Θεέ μου,Βαλ,δεν έχεις ιδέα ποσο το θέλω αυτό."λέει και κανει να μου βγάλει το φόρεμα,αλλά κουνιεμαι όσο μπορω ώστε να τον εμποδισω.Ακούω το ύφασμα να σκίζεται και βρίζει.
"Γαμωτο,έτσι ε;Καλά."μουγκρίζει και με αναποδογυρίζει.Ουρλιαζω,αλλά δεν βγαίνει ήχος.Τα δάκρυα έχουν θολωσει την όραση μου και τον νιώθω να βγάζει το τζιν του.Ανεβάζει το φόρεμα μου και σκύβει στο αυτί μου.
"Θα είναι τόσο αγριο που δεν θα περπατήσεις τουλαχιστον μια εβδομαδα,μωρο μου."λέει αισθησιακά και κλείνω τα ματια μου.Η μασκαρα εχει πασαληφθει και καιει τα ματια μου.Νιώθω να μετακινείται και σκεφτομαι πως χειρότερη δεν θα μπορούσε να είναι η ζωή μου.Ακούω ενα ουρλιαχτό και μετα βίας κοιτάζω μπροστά μου.Το κεφάλι μου με πονάει απίστευτα και δεν καταλαβαίνω τι γίνεται όταν βλέπω μονο σκοτάδι.

                      ********
Αυτό ήταν κάπως το ξέρω...ΑΛΛΑ περιμενε εξελίξεις.
Σχόλιο και αστέρι είπαμε ε;