Losing My Mind

κεφ.15

"Ρωτηστε τον ψηλό με το κοκκινο καπελάκι."λέω στον άντρα και χτυπάω τα προϊόντα της γυναίκας στην σειρα.
"Είναι δεκαπέντε και σαράντα."λέω και μου τα δίνει.Βάζω τα χρήματα στο ταμείο όταν ακούω την φωνη του.
"Πως γυρισες σπίτι χθες;"με ρωτάει και κοιτάζω τα πραγματα που διάλεξε.Μια μπύρα και ενα κουτί προφυλακτικά.Οχι πως δεν το περίμενα.Τα χτυπάω.
"Με πήρε ένας φίλος."του λεω."Εξι και δεκαεπτά."προσθετω για να δείξω πως δεν θέλω να το πολυσυζητησω,αλλά φαίνεται να μην το καταλαβαίνει.
"Αυτο που έγινε χθες δεν έπρεπε να συμβεί."λέει και η γρια πίσω του αρχίζει να διαμαρτύρεται.
"Πόση ωρα θα περιμένουμε;"λέει και αυτός την κοιτάει με ενα δολοφονικό βλέμμα.
"Γεια."του λέω και του δίνω την απόδειξη.

Μετα απο τρεις ώρες σχολαω και βγαινω στο πάρκινγκ του καταστήματος.Καθώς προσπερναω τα αυτοκίνητα,ακούω μια κόρνα δίπλα μου και αναπηδαω,και μετα κάποιος γελάει.Εχει αποφασίσει να με ακολουθεί παντού;
"Τι θες Ζεντ;"του λέω ωμά και γελάει ακόμη περισσότερο,κανοντας τα λακκακια του να φαίνονται.
"Να έβλεπες την φάτσα σου!"λέει και είμαι σίγουρη πως έχω γίνει κατακόκκινη.
"Καθοσουν τόση ωρα εδώ;"αλλαζω θέμα και χρειαζεται λίγο χρονο για να απαντήσει.
"Πήρα και υπνακο,βασικα."
"Και τι θες;"ρωταω στα ίσια.
"Μπες μέσα."αγνοεί την ερώτηση μου,κατι που με εκνευρίζει πολύ όταν το κανει.Πάω και μπαίνω στον συνοδηγό και κοιτάζω μπροστά μου.
"Ξέρω γιατί κανεις έτσι.Θες να με ξαναφιλησεις και ξέρεις πως δεν μπορείς,οποτε στεναχωριεσαι."λέει με ενα αλαζονικό χαμόγελο και τον κοιτάζω με ανοιχτό το στόμα.
"Ορίστε;Εσύ ήσουν που με φιλησες,δυο φορες κιόλας!"
"Οχι πως δεν ήθελες."λέει και ξεφυσαω.Πάω να ανοιξω την πόρτα, αλλά πατάει ενα κουμπακι και την κλειδώνει.Γυρναω να τον κοιτάξω αγανακτισμενη.
"Τι;Θα με απαγαγεις τώρα;"ρωταω και τον βλέπω να βγαίνει απο το πάρκινγκ.
"Πες το κι έτσι."μου λέει ήρεμα και ανασηκώνει τους ώμους του.
"Τι θες απο την ζωή μου,τέλος πάντων;"φωνάζω και τον κοιτάζω,αλλά αυτός δεν με προσέχει.Ξαναπροσπαθω να ανοιξω την πόρτα,αλλά ουτε αυτή τη φορά πετυχαίνει.Αρχίζω να πανικοβαλλομαι.
"Σταματά το αυτοκίνητο."του λεω αλλά συνεχίζει να με αγνοεί.
"Σταματά το αυτοκίνητο!"φωνάζω και τον χτυπάω στον ώμο,κάτι που τον αιφνιδιάζει και με κοιτάει.
"Είσαι ηλίθια;"λέει απλα και το ξανακανω.Αυτη τη φορά όμως σταματά στην άκρη του δρόμου και γυρίζει να με κοιτάξει.
"Τι;"φωνάζει.
"Που διάολο με πας;"φωνάζω και γω."Ανοιξε την πόρτα,θέλω να φύγω!Νομίζεις μπορείς να κανεις ο,τι γουσταρεις;"φωνάζω.Με κοιτάει θυμωμένος.
"Απλα ήθελα να σε πάω σε ενα γαμημενο καταστημα με βιβλία,ρε γαμωτο!Αλλα τώρα αστο πια,στον διάολο να παει!"φωνάζει και τον κοιτάζω σιωπιλη.
"Που ξέρεις πως μου αρέσουν τα βιβλια;"λέω σιγανα και περνάει τα χέρια του μέσα απο τα μαλλια του.
"Τα είδα όταν μπήκα στο δωμάτιο σου,απο που άλλου;"λέει θυμωμενα.
"Σταματα να φωνάζεις!Θα μπορούσες να μου το πεις,ξέρεις.Ετσι κανουν οι φυσιολογικοί άνθρωποι."λέω και κοιτάζω μπροστά μου.
"Ας πάμε."
"Τι;"λέει και με κοιτάει.
"Πάμε,λέω.Θέλω να τα δω."λέω ήρεμα.
Βγαίνει στον δρόμο και του ρίχνω κλέφτες ματιές κατα την διάρκεια της διαδρομής.Δεν μιλάμε καθόλου και προσπαθώ υπερανθρωπα να κρυψω το χαμόγελο μου.Τελικά αποφασιζω να μιλήσω.
"Γιατί ήθελες να με πας εκεί;"τον ρωταω χαμογελώντας.
"Χωρίς κάποιο λογο."λέει και τον βλέπω να σφυγκει το τιμόνι λιγάκι παραπάνω.Κανονικά δεν θα το πρόσεχα,αλλά τύχαινε να κοιτάζω ηδη εκεί.Κάθομαι καλυτερα στην θέση μου και μετα απο λίγο σταματάει.
"Εδώ είμαστε."λέει και βγαινουμε.Μπροστά μας υπάρχει ενα μεγαλο βιβλιοπωλείο και μπαίνουμε μέσα.Αμέσως ανιχνευω τα βιβλία που έχω ηδη και κοιτάζω μερικά αλλά που ήθελα να αγοράσω παλιότερα,αλλά συνέχεια ξεχνουσα.Γεμιζω τα χέρια μου με αυτά και τρέχω απο δω και απο'κει ενθουσιασμένη,ενω αυτός απλως περπατάει πίσω μου και τα κοιτάει λες και είναι εξωγήινοι.
Καθολη την διαρκεια με κοιταζει και παρατηρω με κλεφτες ματιες πως καθε φορα που ενθουσιαζομαι υπερβολικά με κάποιο βιβλιο και χοροπηδαω πανω κάτω,χαμογελάει.Παίρνει μερικά βιβλια και τα ανοιγει στην μέση και κάνει χαζές φωνές όταν διαβάζει τι λέει,κάτι που μας κανει να σκασουμε στα γέλια.Επίσης και κάτι πολύ παράξενο,δεν τον βλέπεις να γελάει έτσι συχνα.
"Εσένα δεν σ'αρεσει κανένα βιβλιο;"τον ρωταω όταν φτάνουμε στο ταμείο και έχω διαλέξει τρια βιβλια,γιατί μονο σε τοσα μου έφταναν τα λεφτά.
"Τα μισώ."λέει απλα και γουρλωνω τα μάτια μου.
"Τι;Πως γίνεται να τα μισείς;Απλα δεν εχεις βρει αυτό το ειδος βιβλίου που σου αρέσει."λέω.
"Ε ναι,που να το βρω,τα βιβλιοπωλεία δεν πουλάνε βιβλια πορνό."λέει και μένω με το στόμα ανοιχτό και γελάει.
"Σκασε!Και μερικά πουλάνε."λέω και κανει πως ενθουσιάζεται.
"Θα προχωρησετε;"λέει ο άντρας πίσω μας και βλέπω τον Ζεντ έτοιμο να τον βρισει,αλλά τον τραβάω να παει μπροστά.
"Να είσαι ευγενικός."του λέω και ξινιζει την φάτσα του.
"Ναι σίγουρα."λέει και τον χτυπάω απαλά.Αγοράζουμε τα βιβλια και κατα την διαρκεια της διαδρομής,του εξηγω την πλοκή των βιβλίων που πήρα.
"Ναι,ενταξει.Σεξ θα'χει;"με διακόπτει στην μέση της διήγησης μου.
"Αυτό είναι το μονο που σε νοιάζει;"τον ρωταω ενοχλημένη.
"Βασικά,ναι."παραδέχεται και μουγκριζω.
"Ελεος."λέω.
"Ω έλα τώρα,μην μου πεις πως δεν σου αρέσει να διαβάζεις κάτι τέτοια."λέει και με κοιτάει στραβά.Νιώθω να έχω γίνει κατακόκκινη.
"Δεν είναι μονο αυτό,ξέρεις."αμυνομαι.
"Οτι πεις."λέει και ανασηκώνει τους ώμους του.Συνεχίζω να του εξηγώ την πλοκή και κοιτάει μια εμένα και μια τον δρόμο.
"Φτανει,φτάσαμε."μου λέει σε μια φαση και μόλις τώρα παρατηρώ πως έχει πεσει σκοτάδι και πως ήρθαμε στο δικο του σπίτι,όχι στο δικο μου.
"Γιατί δεν με πηγες σπίτι μου;"τον ρωτάω,μην θέλοντας να δω τον Ματ μετα απο τα χθεσινα.
"Είναι μεγαλύτερη η διαδρομή ως το σπίτι σου,και δεν γουσταρω να χαλαω τόση βενζίνη."λέει και μου έρχεται σαν χαστούκι στο προσωπο.
"Καλά,θα πάω με τα πόδια τοτε.Γεια."του λέω και βγαινω απο το αυτοκίνητο.Ακούω και την δική του πόρτα να ανοίγει.
"Γαμωτο,θες να μείνεις σπίτι μου;"με ρωτάει και γυρίζω να τον κοιτάξω.
"Τι;Δεν χρειαζεται,αλήθεια."του λέω και συνεχίζω να περπαταω.Ηταν αρκετά καλός όλη αυτή την ωρα,αλλά φοβάμαι πως αυτό ηταν για λίγο.Με πλησιάζει.
"Θα μείνεις σπίτι μου."λέει σταθερά και με πιάνει απο τον αγκώνα.
"Δεν θέλω να σε βιάσουν κιόλας."προσθέτει και οταν ξεφυσαω,βλέπω ενα μικρο χαμογελακι να εμφανιζεται και να εξαφανίζεται στη στιγμη.

********
Περιμενε εξελίξεις 😌💕