κεφ.9

222 11 2
                                    

Σηκώνεται και με κοιτάει τόσο θυμωμένα,όσο δεν έχω δει ποτε στην ζωή μου.
"Ελα."μου λέει σκληρά και με πιάνει απο τον καρπό,τόσο δυνατά που ποναω.Βγαίνουνε απο το κτήριο και πάμε προς το γνώριμο μαυρο αυτοκίνητο.Ανοίγει την πόρτα και με πετάει μέσα.Μετα παει και κάθεται και αυτός.Βγαινουμε απο το πάρκινγκ και οδηγει στον ήσυχο δρόμο.
"Τι στον πουτσο σκεφτοσουν;Θες να σε βιάσει πολύ,ε;"φωνάζει ξαφνικα και αναπηδαω απο την τρομάρα μου.
"Απλως ήθελα..."λέω με τρεμαμενη φωνη απο το κλάμα.
"Απλως ήθελες τι;Γιατί δεν μπορούσες να ακούσεις την φιλενάδα σου και να μην πας σε αυτον τον γαμιολη;"ξαναφωναζει.Που το ξερει αυτό;
"Ηθελα να του πω ποσο μαλακας είναι."λέω σιγανα,καταλαβαίνοντας σιγά σιγά τι μαλάκια εκανα.
"Γαμωτο σου!"φωνάζει και περνάει το ενα του χερι μέσα απο τα μαλλια του.Κοιτάζω εξω απο το παράθυρο τα δέντρα που προσπερνάμε.
"Που πάμε;"τον ρωταω και σταματάει το αυτοκίνητο.Γυρίζω να τον κοιτάξω αλλά αυτός κοιτάει μπροστά του.
"Βγες."μου λέει ήρεμα και μένω να τον κοιτάζω.
"Τι;"
"Ειπα βγες,ρε γαμωτο!"ουρλιάζει και ανοίγω την πόρτα γρήγορα και βγαινω.Μένω να κοιτάζω το αυτοκίνητο του να απομακρύνεται όλο και πιο πολύ,ενω στέκομαι μονη μου μέσα στο σκοτάδι.Τι στο καλό ηταν αυτο;

******
Αμα σου αρεσει,βαλε αστέρι και κάνε  σχόλιο😙😙

Losing My MindTempat cerita menjadi hidup. Temukan sekarang