Η Βάνα μου τραβάει το παγωτό απο τα χέρια και με κοιτά αυστηρά.
"Κατάλαβες ή να τα πω απο την αρχή?"
Ξεφυσάω και πέφτω με φόρα στο καναπέ. Εντάξει καλά τα λέει η Βάνα και σίγουρα εγώ θέλω να τον καταστρέψω και να το ισοπεδώσω το σκουλίκι της κολάσεως αλλά είμαι εγώ για τέτοια? Μήπως να έπαιρνα το καπελάκι μου και απλά να έφευγα απο το σπίτι?
Η Βάνα με κοιτά βλοσυρά και κάθεται απέναντι μου.
"Μπορείς βέβαια να μην κάνεις τίποτα απο αυτά που σου είπα και απλά να δεχτείς οτι έπαιξε μαζί σου, σε κορόιδευε πίσω απο την πλάτη σου με την Λυδία και οτι προφανώς έκανε υπομονή κάθε φορά που σου έκανε έρωτα. Εξάλλου ο γλυκός μου θα σε αποζημίωνε με το χωρισμό σας, κατάλαβε οτι με λίγα χρήματα θα σε απομάκρυνε και δεν θα είχε καμία ενοχή για οτι σου έκανε"
"Μμμ" μουγκρίζω θυμωμένα.
Η αλήθεια είναι οτι είναι αγύρτης, απαράδεκτος και πως οτι και να του κάνω του αξίζει. Αν και η ολοκλήρωση του σχεδίου καταστροφής του Δημήτρη είναι τελείως ανήθικη. Εντάξει να τον ισοπεδώσω την αντρική αξιοπρέπεια του , φλομώνοντας τον με όλα αυτά τα ψέμματα που μου είπε η Βάνα αλλά δεν είμαι σίγουρη αν θέλω να κάνω όσα μου είπε η Βάνα για τα υπόλοιπα. .
"Μαρινάκι άστο..είσαι προφανώς κακομοίρα και ο Δημήτρης ήξερε καλά ποιό κοριτσάκι επέλεξε για να παίξει..είσαι ανίκανη για εκδίκηση..τον σκέφτομαι να γελάει με τους φίλους του πόσο εύκολα σε ξεφορτώθηκε.."
Σφίγγω τα χέρια μου σε μπουνιές.
"Δεν.είμαι.κοριτσάκι. Είμαι γυναίκα!"
"Θα εκδικηθείς?"
"Ναι!"
"Θα τον ισοπεδώσεις?"
"Ε ναι!"
"Ξεκίνα να τρέχεις πάνω κάτω στο σπίτι!"
"Ε? "
"Κάνε αυτό που σου λέω, θέλω να με υπακούς με κλειστά μάτια και σου εγγυώμαι οτι όταν τελειώσεις μαζί του θα παραμιλάει ο Δημήτρης "
Μμμ..ναι το θέλω αυτό..
Αρχίζω να τρέχω πάνω κάτω στο σπίτι της Βάνας. Κάθε φορά που επιστρέφω στο καθιστικό η Βάνα με εξετάζει τι πρέπει να απαντήσω στις τυχόν ερωτήσεις του Δημήτρη.
Ενώ εκείνη κάθεται στο καναπέ και λιμάρει τα νύχια της , εγώ κοντεύω να τα φτύσω απο το πολύ τρέξιμο.
