"Δηλαδή..για να καταλάβω γιατί θα τα σπάσω όλα γαμώ το φελέκι μου..τόσο καιρό είχατε σχέση και με κοροιδεύατε πίσω απο την πλάτη μου?"
"Ναι βρε μαλάκα" πετάγεται η Βάνα και ο άλλος χτυπά κλωτσιά στην πόρτα.
"Είναι δικό της το παιδί?" μου λέει μπερδεμένος.
Αχ είναι ηλίθιο.
"Είσαι ηλίθιος?" του λέω τσιρίζοντας και σηκώνεται και φεύγει! Αλήθεια έφυγε..!
Πάω απο πίσω του αλλά η Βάνα με αρπάζει απο τον καρπό.
"Άσε τον κάφρο και έλα να σου δείξω τι σημαίνει πραγματική αγάπη.." μου λέει βραχνά η Βάνα και ειλικρινά με ξεπερνά όλο αυτό.
"Ε αι σιχτιρ Βάνα"
Είπαμε είμαι καλή αλλά δεν είμαι και μαλάκας.
Πάω να φύγω και ξαναγυρνάω.
"Και που είσαι..εμένα οι γυναίκες με καμπύλες μου αρέσουν"
Την αφήνω έξαλλη στην τουαλέτα και τρέχω πίσω απο τον Δημήτρη.
"Δημήτρηηηηη στάσου" φωνάζω. Όλοι γύρισαν κεφάλι εκτός απο εκείνον, προχωράει και επιταχύνει το βήμα του.
"Σποράκι κρατήσου η μαμά πρέπει να τρέξει να ξεχέσει τον μπαμπά"
Δεν τον φτάνω με τίποτα..
Γυναικεία πουτανιά εν δράσει!
"ΑΑΑΑΑΑΑΑΑΑΑΑΑΑΑΑΑΑΑΑΑΑΑΑ!" σφαδάζω καθόλου διακριτικά.
Γύρισε κατευθείαν κεφάλι και τρέχει πίσω σε μένα.
"Είσαι καλά? το μωρό? να πάμε νοσοκομείο?" μου λέει έντρομος.
"Εμ..πέρασε είμαι μια χαρά..όσο για σένα αγύρτη και απαράδεκτε, τι νόμιζες οτι είμαι σαν τα μούτρα σου? μου την έπεσε και απλά μας πέτυχες ...ε..την στιγμή τελοσπάντων που μου την έπεσε.."
Με κοιτά σκοτεινιασμένος και χτυπά ρυθμικά την ρόδα του αυτοκινήτου.
Ούτε μπουφάν δεν φοράει , θα κρυώσει..
Έρχεται κοντά μου..πολύ κοντά μου..καλά δεν τερματίζει κιόλας γιατί έχω και μια τεράστια κοιλιά μπροστά μου.
"Σ' αγαπάω..πεθαίνω για σένα..σου ζήτησα χίλιες φορές συγνώμη..θέλω να είμαι ο άντρας σου και.."
Δείχνει την κοιλιά μου
"Και αυτό το σποράκι να είναι το μωρό μου..δεν με ενδιαφέρει ποιός είναι ο βιολογικός πατέρας του..εγώ θα γίνω για εκείνον ο καλύτερος πατέρας το νιώθω..το έζησα με τον θετό πατέρα μου και ξέρω πως όλη την αγάπη που πήρα απο εκείνον..είμαι έτοιμος να την επιστρέψω"
