Ο αέρας φυσά τόσο ορμητικά που ανοίγει το παράθυρο με φόρα. Μια νοσοκόμα τρέχει να το κλείσει. Έξω έχει πανσέληνο.
"Ίσως είναι προτιμότερο να μην την δείτε..το θέαμα δεν είναι..ωραίο"
Ο γιατρός κρατά σφιχτά το ντοσιέ με τους ασθενείς. Πρέπει να ξεμπερδέψει με αυτούς για να ενημερώσει τους επόμενους.
"Πρό.σε.χε.. πως μιλάς για την γυναίκα μου" του λέει μέσα απο τα σφιγμένα δόντια του ο Δημήτρης.
Το κορίτσι του είναι το ομορφότερο στον κόσμο.
....
"Περάστε παρακαλώ" η νοσηλεύτρια του ανοίγει την πόρτα του ανελκυστήρα. Τον πιάνει απο το χέρι και τον βάζει μέσα . Δείχνει χαμένος. Το μάτι του πέφτει στο κουμπί που πατάει η νοσηλεύτρια.
" Νεκροτομείο"
Κοιτά το είδωλο του στον καθρέφτη..κοιτάζει το είδωλο του και θυμάται..θυμάται συνέχεια..θυμάται τα πάντα σαν να συνέβησαν πριν ένα λεπτό.
Flashback
Μου τα έχει πρήξει η Λυδία..ακόμη και για καφέ που θέλω να πάω , ακούω γκρίνια..έχει πάρει θάρρος και πρέπει να της κόψω τον αέρα. Άμα ήθελα σχέση , θα έβρισκα καμιά ελεύθερη.
Βλέπω στο βάθος τον Αλέξη να με περιμένει διαβάζοντας. Του κάνω νόημα πως θα πάρω πρώτα καφέ. Δυο κοπέλες με κοιτάζουν έντονα και ψιθυρίζουν η μια στην άλλη. Τις χαμογελώ και τις ακούω να ξεφωνίζουν . Ανόητες.
Περιμένω πάνω απο είκοσι δευτερόλεπτα και η πιτσιρίκα που δουλεύει στο μπαρ δεν έχει έρθει για παραγγελία. Και είμαι ο μόνος που περιμένει. Τι σκατά κάνει?
Φοράει ένα σαχλό καπελάκι coco-cola και μια φαρδιά φούτερ. Το τζην αν και φαρδύ κολλάει στους γλουτούς της..μμ..πρέπει να είναι ενδιαφέρον κομμάτι κάτω απο αυτά τα ρούχα. Μα γιατί ντύνεται έτσι?
Γυρνά επιτέλους στο μέρος μου και μου λέει τι θα πάρω.
Εσένα..αν με αφήσεις να δω και το μουτράκι σου..
Αρχίζει να με διασκεδάζει. Δεν σηκώνει πάνω μου με τίποτα το βλέμμα της. Άραγε τι χρώμα μάτια έχει?
Της αφήνω ένα πεντάευρω για τον εσπρέσο και δεν λέει να σηκώσει το βλέμμα.
Εμ..είμαι σίγουρος οτι γουστάρει..αλλά φαίνεται πολύ ντροπαλή..η Λυδία ποτέ δεν ντρέπεται..ούτε και καμία απο αυτές που πηδάω..θα μου άρεσε να την κάνω να ντραπεί..πολύ.
