To επόμενο πρωινό
"Βάνα πρέπει να μιλήσουμε..δεν ξέρω είμαι μπερδεμένη..έγιναν πολλά..εμ...ναι..μην φωνάζεις στο αφτί μου....ναι...ε...το ήθελα...όχι αυτός δεν μου ζήτησε να είμαστε και πάλι μαζί...Βάνα να τα πούμε καλύτερα απο κοντά?"
Κλείνω το τηλέφωνο και κάνω ένα ντουζ. Ψάχνω στην ντουλάπα μου να βρω να φορέσω κάτι όμορφο..κάτι ιδιαίτερο..κάτι να σκάσει ο Δημήτρης ..να με δει ντυμένη έτσι οτι θα πάω στην εκδρομή με τον Μάνο..ποιό Μάνο..στην Βάνα θα πάω..αλλά δεν το ξέρει..μου έκανε και φιλική εξυπηρέτηση..ο βλάκας..ήταν τέλεια χθες..καθόλου δεν με θέλει..ούτε να τελειώσει μέσα μου δεν ήθελε..μου την είπε και για την ασχετοσύνη μου..γαμώτο..
Βάζω ένα κολλητό φόρεμα. Είμαι σέξυ και τελείως..πρόστυχη..
Κοιτιέμαι στον καθρέπτη.
Εμ..όχι?
Το βγάζω και ψάχνω στην ντουλάπα μου καλύτερα, όταν βρίσκω ένα τέλειο φούτερ . Βάζω ένα τζηνάκι απο κάτω και πιάνω τα μαλλιά μου ψηλά. Βάζω και ρουζ και μάσκαρα. Με " γκόμενο " άλλωστε θα βγώ..βλάκα..αφού με θέλει το νιώθω..γιατί δεν το αποφασίζει..ίσως επειδή δεν με θέλει αρκετά..και γιατί δεν πάει με άλλες? αλλά μπορεί και να μου λέει ψέμματα , η πρώτη φορά θα είναι άλλωστε?
Μου είπε και σ' αγαπάω..που να μην το έλεγε δηλαδή..μόνο βραχιολάκια φιλίας δεν μας πήρε..αν και χθες...τι να πω..εγώ..όταν ήταν μέσα μου..εγώ..
αααααχ. αυτό.
Αυτός δεν το ένιωσε?
Με κοροιδεύει?
..
Καθώς μπαίνω στην κουζίνα , τον βλέπω αυτόματα να σηκώνεται απο την καρέκλα και να αφήνει τον καφέ του. Βάζει το τάμπλετ στο δερμάτινο χαρτοφύλακα του και βάζει το μπλου τουθ στο αφτί του.
"Καλημέρα.." τελείως ανόρεχτο ακούστηκε αυτό και κάνει σαν να μην υπάρχω..
"Καλημέρα, πως είσαι?" του λέω γλυκήτατα και του χαμογελώ.
" Έχω πολύ δουλειά.."
Μάλιστα..
Πολύ δουλειά..
Γιατί δεν με κοιτάει? Τι φοβάται? Μήπως πάρω θάρρος και νομίζω οτι έχουμε σχέση? αφού ήταν σαφής. Τι νομίζει οτι είμαι? Απο αυτές που θα τον τύλιγαν επειδή είχε μια στιγμή αδυναμίας?
Στέκεται μπροστά μου.
"Θα κάνουμε κάτι το βράδυ?" του λέω και πάλι ευγενικά αν και με τα μούτρα που με κοιτάζει κανονικά πρέπει να του φέρω κανένα τηγάνι στο κεφάλι.
