Son Görülme | yarı texting -TAMAMLANDI-

2.0

Multideki şarkı: Pilli bebek / Olsun

Yorumlarını, görüşlerinizi lütfen belirtin ve oy vermeyi unutmayın.

İyi okumalar.

●●●

Mesajı okur okumaz mutfağa doğru koşuşturdum. Kalbim delicesine çarparken neden bu kadar heyecanlandığıma anlam vermekte çok fazla güçlük çekiyordum. Mutfakta kimseyi göremeyince hızla tezgahın üzerindeki çöpleri alıp dışarı çıktım. Gözlerim bankın olduğu tarafa kayarken orada oturduğunu gördüm.

Yani odur herhalde.

Elimdeki çöpü evimizin hemen önündeki cöp konteynırına attıktan sonra gözlerimi tekrar banka çevirdim. Üzerinde Mavi bir kapuşonlu vardı ve kafasına şapkasını geçirmişti. Sakin ama bir o kadar da tedirgin adımlarla ona ilerledim.

Ne? Onu tanımıyorum, yani tam olarak.

Ama evet tanımadığım birinin yanına inecek kadar salağım, teşekkürler.

Banka geldiğimde ona bakmadan yanına oturdum. Aramızda hatrı sayılır bir mesaafe vardı. Bundan memnun değilmişcesine ayağa kalktı ve beni de kaldırdı. Yüzünde hani şu hırsızlarda gördüğümüz kar maskeleri var ya sadece dudakları ve gözleri gözüken heh, işte ondan vardı ve mavi gözleri ışıl ışıl parlıyordu. Tek kelime etmedi, kollarını belime sarıp sarıldı. Kollarımı ona dolayıp dolamamakta kararsız kalsamda buraya kadar gelmişti diye düşünüp boynuna doladım. Kollarımı yani.

Belimdeki elleri saçlarıma giderken derin derin nefesler alıyordu. Ben mi? Bense yüzündeki kar maskesi ve kapüşonlusuna rağmen buram buram gelen o tatlı ahşap kokusunu içine çekiyordum.

Kafasını boyun girintime sokup öylece kaldı. Evet, evet biliyorum bana kızıyorsunuz. Onu tanımıyorsun, ona karşı bir sey hissetmiyorsun ama neden sarılıyorsun ve sarılmasına izin veriyorsun diyorsun.

Aslında bunu bende soruyorum şu an kendime. Ben neden izin veriyordum?

Ama biliyorum. Tamamen kokusuyla ilgiliydi sanırım. İnsan ahşap kokan birinden korkup kaçamıyordu ki. Aynı şey gibiydi, yanan bir şömine. Hani ateş her körüklendiğinde odunlardan çıkan o tatlı koku... Öyleydi işte. O kadar huzur verici.

Saçlarımı okşarken başımın üstüne birsürü öpücük kondurdu.

Lan dur, benimki de kalp yani.

Kollarımı ondan geri çekerken bırakmakta karasız kalmış gibi bir hâli vardı. Yanıma oturdu, cebincen bir defter çıkardı. Defterin en arka tarafından bir sayfa koparttı. Diğer cebinden de bir kalem çıkarttı, kağıdı defterin üzerine koyup yazmaya başladı.

*Seninle konuşmayacağım. Sen konuş ben yazayım.

"Ya bu ne böyle, filmi çekiyoruz anonim?" diyip kollarımı önümde birleştirdim.

*Eğer seninle konuşursam okulda sesimi tanıyabilirsin güzelim. Bu riski şu an için göze alamam.

"Bilmem farkında mısın ama şu an yanımdasın? Yüzünü açsam hiçbir şey yapamazsın." diye konuştum net bir sesle.

*Yapmayacağını söyledin. Sana herkesten çok güveniyorum ve tanıyorum. İstesende bu duruma saygından bunu yapmazsın.

"Yo gayette yaparım."

*Hayır, yapmazsın.

"Evet yaparım."

*Yapmazsın Cemre, inatlaşma güzelim.