- Μάριε θα μπορούσες όταν έρθει ο Αχιλλέας να φύγεις;
- Γιατί;"
- Θέλω να του πω πως δεν χρειάζομαι άλλο την βοήθεια του.
- Εντάξει, φεύγω γιατί έρχεται και πρόσεχε μην τον εκνευρίσεις!
Είπε και έφυγε.
- Επ, τι κάνεις;
- Καλά είμαι, εσύ;
- Και εγώ καλά.
- Χαίρομαι.
Επικρατούσε μια αμήχανη σιωπή μεταξύ μας.
- Εμμ, μήπως πεινάς; Να σου φέρω τυρόπιτα απ' το κυλικείο;
- Όχι όχι, ευχαριστώ για όλα όσα έχεις κάνει για εμένα έως τώρα Αχιλλέα.
- Σιγά ρε, δεν είναι τίποτα.
- Ναι, για εμένα είναι πολλά. Γι'αυτό ήθελα να σου πω, ότι δεν θέλω να χάνεις το χρόνο σου μαζί μου... εμμ, εννοώ ότι έχεις πιο ενδιαφέροντα πράγματα να κάνεις.
- Πιο ενδιαφέροντα απ' το να σπάω τα μούτρα του Οδυσσέα; Με τίποτα!
- Ναι, αλλά εσύ δεν πρέπει να χάνεις τον χρόνο σου μαζί μου.
- Όπα κάτσε, για την τυρόπιτα δεν μιλούσαμε;
- Ναι!
- Έχεις να μου πεις κάτι;
Είπε και πλησίασε πιο κοντά μου, τότε απομακρύνθηκα και αυτός παραξενεύτηκε.
Είπαμε να μην τον εκνευρίσουμε, μη ξυπνήσει το θηρίο που κρύβετε μέσα του.
- Εμμ, και ναι και όχι.
Του είπα και χαμογέλασα με όλα μου τα δόντια .
- Για πες!
Είπε και εκείνη την στιγμή χτύπησε το κουδούνι. Πάλι καλά γιατί είχε αρχίσει να εκνευρίζεται.
Σηκώθηκα από το παγκάκι για να πάω στη τάξη αλλά με ξανά τράβηξε κάτω.
- Δεν θα μπείς μέσα αν δεν μου πεις!
- Απλά, να, τώρα που έχω τον αδερφό μου στο πλευρό μου και με προστατεύει...
Μίλησα αργά επεξεργάζοντας τις λέξεις πριν τις εκφράσω.
- Ναι;
- Να δεν χρειάζεται να με προστατεύεις πια από τον Οδυσσέα και τον Τέο.
Είπα και άρχισε να γελάει.
- Δηλαδή σαν να λέμε σε χρησιμοποίησα και σε πετάω εε;
- Όχι, όχι, καμία σχέση. Στο ορκίζομαι ποτέ δεν θα το έκανα αυτό. Απλά λέω ότι εσύ ποτέ δεν ήθελες να μπλέξεις με ένα μπάζο σαν εμένα και εγώ σε απαλλασω!
- Και που ξέρεις εσύ τι θέλω εγώ; (Που ξέρεις εσύ τι είμαι εγώ;)
- Εμμ, λογικά αυτό θέλεις έτσι δεν είναι;
Τον ρώτησα με μια δόση ελπίδας στη φωνή μου.
- Εννοείτε πως αυτό θέλω! Τι νόμιζες; άσε που θα στο έλεγα και εγώ αλλά με πρόλαβες!
- Ναι;
- Ναι! Τέλος πάντων, δυστυχώς όμως πρέπει να βλέπω κάθε μέρα τα μούτρα σου. Τι να κάνουμε; Έτσι είναι η ζωή, δεν μπορούμε να τα έχουμε όλα. Να το θυμάσαι όμως, πως θα έρθει η μέρα που θα με παρακαλάς να σε προστατεύσω από τα παιδιά και τότε μπορεί να είναι ήδη αργά!
Είπε και μου έριξε ένα ειρωνικό βλέμμα φεύγοντας.
Μήπως δεν έπρεπε να του το είχα πει;
.....................................
YOU ARE READING
𝐇𝐨𝐰 𝐓𝐨 𝐁𝐞𝐜𝐨𝐦𝐞 𝐀 𝐁𝐚𝐝 𝐆𝐢𝐫𝐥
Teen Fiction- Δεν θέλω να με ξανά ενοχλήσεις, ξέχνα με! Αν και δεν θα σου ειναι και τοσο δύσκολο γιατί στο κάτω κάτω ποτέ δεν ένιωσες κάτι για εμένα... Του είπα με κατεβασμένο το κεφάλι, έκανα να φύγω αλλά αυτός με τράβηξε δυνατά από το μπράτσο φτάνοντας με αντ...
