Άλεξ Ποβ:
- Κουνηθείτε ζώα!
Φώναζε και ξανά φώναζε ο Μάριος. Μα ποιος νομίζει ότι είναι;
Θα σου δείξω εγώ!
Μπήκα σε ένα στενάκι και πληκτρολόγισα τον αριθμό του Αχιλλέα. Μετά από δυο χτύπους το άνοιξε.
- Ναι;
- Αχιλλέα, σε παρακαλώ έλα στην (τάδε) οδό και πλάκωσε στο ξύλο τον Μάριο. Μόνο εσένα ακούει.
- Βρε, βρε, βρε ποιος μας μιλάει; Ο προδότης!
Mου είπε μέσα από το ακουστικό γελώντας.
- Ρε Αχιλλέα τι να έκανα; Είπε ότι εσύ τον έστειλες, αλλά μάλλον μας είπε ψέματα...
- Δεν σας είπε ψέματα. Εγώ τον έστειλα, αλλά όχι να δημιουργήσει συμμορία και εγώ να το μαθαίνω τελευταίος. Δηλαδή τι φάση;
- Έχεις δίκιο... Τελικά θα έρθεις;
- Μπα, δεν νομίζω. έχω βολευτεί εδώ που κάθομαι.
- Ρε Αχιλλέα, πρέπει να'ρθείς! Έχουν μαζευτεί μπάτσοι.
- Μπάτσοι; Και;
- Και παίζει να έχουν πλακώσει στο ξύλο, Μανώλη, Νίκο και κάποιους άλλους.
- ΤΙ; ΚΑΙ ΚΆΘΕΣΤΕ ΑΚΟΜΑ ΕΚΕΙ; ΕΛΆΤΕ ΤΩΡΑ ΣΤΗΝ ΑΠΟΘΉΚΗ!
Φώναξε. Ο Αχιλλέας δεν θα άφηνε κανέναν να πάθει κακό. Σε όποια αποστολή και να πηγαίναμε, πάντα ερχόμασταν όπως είχαμε πάει. Δηλαδή χωρίς καμία, καμία όμως γρατζουνιά.
- Ρε Αχιλλέα, δεν γίνεται δεν μας ακούει ο Μάριος.
- ΔΕΝ ΣΑΣ ΑΚΟΎΕΙ; ΤΙ ΠΆΕΙ ΝΑ ΠΕΙ ΔΕΝ ΣΑΣ ΑΚΟΎΕΙ; Ουφ, ουφ, ουφ, ωραία, ηρέμησα. Λοιπόν θα σου πω εγώ τι θα κάνεις!
Αρια Ποβ:
Αφού έκανα το μπάνιο μου και φόρεσα τα εσώρουχα μου, βγήκα από την τουαλέτα με ένα χαμόγελο στα χείλη μου.
Αύριο θα συναντήσω τον Στέλιο, αύριο θα συναντήσω τον Στέλιο!
Σκεφτόμουν φορώντας της πιτζάμες με την Ντόρα και χοροπηδώντας, μέχρι που το μάτι μου έπεσε πάνω σε ένα μαύρο σακουλάκι που είχε λευκή σκόνη μέσα.
Το πήρα στα χέρια μου και το είδα καλά καλά, μα τι στο καλό είναι αυτό;
Η σακούλα έγραφε πάνω:
Προσοχή το προϊόν πρέπει να φυλάσσεται μακριά από παιδιά κάτω των 16 ετών, διότι μπορεί να προκαλέσει παραισθήσεις, τάσεις για εμετό ή ακόμα και σοβαρές ασθένειες.
Το γύρισα από την άλλη μεριά και έγραφε:
Αδρεναλίνη.
Μα τι στο καλό είναι η αδρεναλίνη;
Σκέφτηκα ενώ με πήρε ένας γλυκός ύπνος.
Άλεξ Ποβ:
- Ναι... αχά... μάλιστα... Ναι έχουν μαζευτεί... νομίζω έχει έρθει... πως τον λένε; Οκ, θα το κάνω! Δεν θα μπλέξω έτσι;
- Τώρα παιδιά ήμαστε; Θα έμπλεκα ποτέ τον καλύτερο αναρχικό;
- Είσαι φίλος ρε!
- Ναι καλά, έλα εσύ στην αποθήκη και θα σου πω εγώ μετά τον φίλο. Θα σε πλακώσω στο ξύλο!
- Καλά, θα υποστώ τις συνέπειες.
Του είπα γελώντας και άκουσα κι εκείνον να γελά. Μετά από λίγο έκλεισα το κινητό και πήγα να κάνω αυτό που μου είπε ο Αχιλλέας.
Μετά από 10 λεπτά:
Είσαι ο Μιχάλης;
Ρώτησα έναν μπάτσο.
- Ναι. Εσύ ποιος στο διάολο είσαι;
- Αχιλλέας Κάμερον Άντερσον. Σου θυμίζει κάτι;
Του είπα και ένα χαμόγελο σχηματίστηκε στα χείλη του.
~~~~~~~~~~~~~~~
YOU ARE READING
𝐇𝐨𝐰 𝐓𝐨 𝐁𝐞𝐜𝐨𝐦𝐞 𝐀 𝐁𝐚𝐝 𝐆𝐢𝐫𝐥
Teen Fiction- Δεν θέλω να με ξανά ενοχλήσεις, ξέχνα με! Αν και δεν θα σου ειναι και τοσο δύσκολο γιατί στο κάτω κάτω ποτέ δεν ένιωσες κάτι για εμένα... Του είπα με κατεβασμένο το κεφάλι, έκανα να φύγω αλλά αυτός με τράβηξε δυνατά από το μπράτσο φτάνοντας με αντ...
