𝐇𝐨𝐰 𝐓𝐨 𝐁𝐞𝐜𝐨𝐦𝐞 𝐀 𝐁𝐚𝐝 𝐆𝐢𝐫𝐥

Chapter 35

Αριας Ποβ:

- Και τώρα που πάμε;

Με ρώτησε ο Αχιλλέας, ενώ είχαμε ανέβει στην μηχανή του.

- Σπίτι μου, μάλλον.

Του είπα και χαμογέλασε.

- Έχεις δίκιο.

Μου είπε και ξεκίνησε την μηχανή κάνοντας με να δέσω τα χέρια μου γύρω από την μέση του.

Μετά από κάποια λεπτά φτάσαμε στο σπίτι μου.

Με την βοήθεια του Αχιλλέα κατέβηκα από την μηχανή και αυτό έκανε και εκείνος.

- Καληνύχτα, Αχιλλέα.

Του είπα και τα πράσινα μάτια του συνάντησαν τα δικά μου.

Με τράβηξε απότομα κοντά του κάνοντας με να βγάλω μια μικρή κραυγή.

Προσπάθησε να με φιλήσει αλλά εγώ τον σταμάτησα.

Αυτός με κοίταξε με απορημένο βλέμμα και εγώ τον κοίταξα σοβαρή.

- Αχιλλέα, δεν είναι σωστό.

Του είπα και αυτός με κοίταξε λες και είμαι τρελή.

- Τι δεν είναι σωστό; Το ότι φιλάω την κοπέλα μου;

Μου είπε με μια δόση ειρωνείας και σαρκασμού.

- Μάλλον, δεν θα έπρεπε να είχαμε γίνει ζευγάρι.

Του είπα και αυτός γέλασε ψεύτικα και τράβηξε λίγο τα μαλλιά του.

- Ε-ε, εννοώ, Αχιλλέα να ξαναρχίσουμε από εκεί που με βοηθάς να μην φοβάμαι πια να είμαι δυνατή να αντιμετωπίζω τα πράγμα-.

- ΤΙ; ΧΑΧΑΧΑ, ΞΕΡΕΙΣ ΚΑΤΙ; ΆΝΤΕ ΜΟΥ ΚΑΙ ΣΤΟ ΔΙΆΟΛΟ!

Μου φώναξε και πήγε να ανέβει στην μηχανή του αλλά ξανά γύρισε σε εμένα.

- ΈΣΤΩ ΚΑΙ ΓΙΑ ΜΙΑ ΓΑΜΗΜΈΝΗ ΣΤΙΓΜΉ, ΠΊΣΤΕΨΑ ΌΤΙ ΉΣΟΥΝ ΔΙΑΦΟΡΕΤΙΚΉ! ΣΕ ΕΜΠΙΣΤΕΎΤΗΚΑ ΓΑΜΏ! ΠΊΣΤΕΨΑ ΠΩΣ ΘΑ ΜΠΟΡΟΎΣΑ ΝΑ ΔΏΣΩ ΌΛΟ ΜΟΥ ΤΟ ΕΊΝΑΙ ΓΙΑ ΕΣΈΝΑ! Αλλά ξέρεις κάτι; ΌΛΕΣ ΊΔΙΕΣ ΕΊΣΤΕ, ΌΛΕΣ ΠΟΥΤΑΝΕΣ!

Είπε και ανέβηκε στην μηχανή του και εξαφανίστηκε σε χρόνο μηδέν.

Τότε ένιωσα τα πόδια μου να μην με κρατάνε άλλο και έπεσα στο πεζοδρόμιο κλαίγοντας.

Πόνεσαν! Τα λόγια του ήταν φριχτά.

Δεν ξέρω τι να κάνω! Αν με μισήσει ο Αχιλλέας σημαίνει πως, όλο το σχολείο θα με μισήσει.

Το κλάμα μου έγινε πιο δυνατό και τότε έκλαιγα με λυγμούς.

Ξαφνικά ένιωσα κάποιον να μου σηκώνει το κεφάλι.