Chapter 22

5.8K 276 36
                                    

- Να σου πω κάτι; Δεν χρειάζεται να πάρω άδεια από εσένα, σχετικά με το ποιον θα φιλάω και δεν χρειάζεται να μου το παίζεις Άγιος και καλά οτι νοιάζεσαι. Γιατί, δεν το κάνεις! Πάμε Ντίλαν.

Είπα και φύγαμε από τον Αχιλλέα.

- Ουαου, είμαι μόνο δυο μέρες εδώ και τα έχω δει όλα, κυριολεκτικά όμως!

Είπε γελώντας, αλλά μόλις είδε την έκφραση μου σταμάτησε.

- Δεν έπρεπε να του μιλήσεις έτσι και αυτός έχει αισθήματα, δεν είναι από πέτρα.

- Το άξιζε! Έτσι και αλλιώς, τι τον νοιάζει εκείνον με ποιον κάνω παρέα εγώ;

- Τώρα σου εχω μια απάντηση, αλλά δεν ξέρω κατά πόσο με συμφέρει.

- Τι εννοείς;

- Έλα μωρέ Άρια τώρα, μπορεί να του αρέσεις!

- Ναι καλά!

- Εγώ πάντως δεν θα τσακωνόμουνα για μια κοπέλα που δεν γουστάρω.

- Έστω κι αν είναι αυτό. Εγώ δεν νιώθω κάτι για τον Αχιλλέα.

- Αλήθεια;

- Ναι, εσύ όμως γιατί χαίρεσαι;

- Άρια, δεν ξέρω αν το έχεις καταλάβει... Αλλά μου αρέσεις, μου αρέσεις πολυ!

Μου είπε και με πλησίασε.

- Θες, να... να... να γίνεις η κοπελ-

- Οπ, Αρια;

- Μάριε!

Είπα και έτρεξα γρήγορα κοντά του.
Ουφ, την γλίτωσα πάλι.

- Το αγόρι;

- Ντίλαν.

Είπε και ο Μάριος τον κοίταξε από πάνω μέχρι κάτω, με ένα στραβό χαμόγελο.

- Ο Ντίλαν; Χάρηκα Ντίλαν, εγώ είμαι ο αδερφός της Άριας.

- Ααα, χάρηκα.

- Άρια, να σου πω, που είναι το κινητό μου;

- Ααα, το ξέχασα στο κυλικείο, πάω να το πάρω.

Του είπα και πριν προλάβει να απαντήσει, εγώ είχα είδη κατευθυνθεί προς τα εκεί.

Μπήκα στο κυλικείο και βρήκα εκεί τον Αχιλλέα να φιλάει μια άλλη κοπέλα, στο ίδιο ακριβώς το σημείο που φιλούσε εμένα, στην ίδια ακριβώς στάση.

- Θες κάτι;

Με ρώτησε ο Αχιλλέας. Αφού ξεκόλλησε από πάνω της, κοιτώντας με αλαζονικά.

- Ε-εγω το κ-κ-ινητο η-ρ-θα να π-π-α-ρω

Είπα και δεν κουνήθηκα καθόλου, έμεινα να τους κοιτάω.

- Θα το πάρεις ή θα μείνεις να μας κοιτάς; Εμποδίζεις ξέρεις...

- Ν-ν-ναι,σ-σ-συγγ-νώ-μη

Είπα τραυλίζοντας και πήρα το κινητό από το τραπέζι και πριν φύγω κοίταξα τον Αχιλλέα.
Με κοίταξε και αυτός, γύρισα την πλάτη μου για να φύγω αλλά η φωνή του με σταμάτησε.

- Άρια.

- Ν-ν-αι;

Είπα με την φωνή μου έτοιμη να σπάσει...

- Οι πράξεις έχουν και συνέπειες, ότι δίνεις παίρνεις σε αυτή την ζωή...

Είπε και ξαναγύρισε στην κοπέλα. Άρχισε να την ξανά φιλά, αλλά αυτή την φορά δεν είχε πάψει να με κοιτά στα μάτια.

Μα πως μπορεί, να φιλιέται μαζί μου πριν δέκα λεπτά και μετά να φιλάει άλλη;

Μα τι λες Άρια, εσύ ήσουν που φιλησες τον Ντίλαν πριν από λίγο. Οπότε μην τα ρίχνεις στον Αχιλλέα τώρα.

Είπε ο άγγελος από την μια πλευρά.

Μην την ακούς Άρια! Πήγαινε μέσα, άρπαξε τον και πες του «Μόνο εμένα θα φιλάς έτσι ρε μαλάκα» και δώστου ένα φιλί,που θα τον κάνει να ξεχάσει και το όνομα του.

Είπε ο διάβολος από την άλλη.

ΑΑΑΑΑ, δεν ξέρω τι να κάνω.

Φίλα τον Άρια, φίλα τον!

Όχι Άρια, όχι!

Ας με βοηθήσει κάποιος!

- Μωρή, κατσίκα!

Φώναξε κάποιος, γύρισα και είδα...ΤΟΝ ΣΤΈΛΙΟ!

- ΣΤΈΛΙΟ!

Φώναξα και πήδηξα πάνω του.

- Μου έλειψες μικρή.

Μου είπε στο αφτί.

- Μα μόνο μια μέρα έχουμε να βρεθούμε.

Είπα γελώντας στο λαιμό του.

- Και πάλι μου έλειψες.

Κατέβηκα από πάνω του και με κοίταξε στα μάτια.

- Τι έχεις;

Με ρώτησε.

- Τι έχω;

- Μοιάζεις, λες και είσαι έτοιμη να κλάψεις.

- Μπα, όχι μωρέ.

- ΆΡΙΑ!

Μου είπε απειλητικά.

- Τι; Καλά, πφφ, έγιναν τόσα πολλά σήμερα.

- Εδώ είμαι εγώ, για να σε ακούσω.

- Δεν ξέρω, αν θέλεις, ξέρεις, μήπως σε κουράζω και εσένα με τις βλακείες μου...

- Συγγνώμη, για αυτό είναι οι κολλητοί, για τις δύσκολες στιγμές!

- ΤΙ;

- Κερνάω καφέ. Έρχεσαι κολλητή;

Μου είπε κλείνοντας μου το μάτι.

- ΜΈΣΑ ΚΟΛΛΗΤΈ!

Είπα ενθουσιασμένη! Ποτέ δεν είχα κολλητό, είναι ΤΈΛΕΙΟ!

🍭🍭🍭🍭🍭🍭🍭🍭🍭🍭

Γειααα;)

Δεν θέλω να πω κάτι, απλά Γεια! 😁

𝐇𝐨𝐰 𝐓𝐨 𝐁𝐞𝐜𝐨𝐦𝐞 𝐀 𝐁𝐚𝐝 𝐆𝐢𝐫𝐥Where stories live. Discover now