𝐇𝐨𝐰 𝐓𝐨 𝐁𝐞𝐜𝐨𝐦𝐞 𝐀 𝐁𝐚𝐝 𝐆𝐢𝐫𝐥

Chapter 59

Μπήκαμε στο σπίτι του Άστον και βάλαμε τον Αχιλλέα σε ένα δωμάτιο που περίσσευε.

- Ωραία, τώρα πιστεύω ότι πρέπει να τον αφήσουμε με την κοπέλα του.

Είπε η μητέρα του καθώς με κοιτούσε.

- Μα φυσικά και μπορώ να μείνω μαζί του, μητέρα.

Της είπε η Εύα.

- Όχι εσύ! Η Άρια.

Είπε και την κοίταξα.

- Ή Άρια; Γιατί; Εννοώ, είναι υποχρεωτικό;

Ρωτούσε ο Άστον ενώ ο φόβος τον είχε κυριεύσει.

- Βγείτε όλοι έξω παιδιά και αφήστε την μόνη με το αγόρι της.

- Καλαααα, αλλά όχι πολύ ε;

Ρωτούσε ο Άστον.

- Έλα, βγείτε.

Τους είπε και βγήκαν έξω και η μητέρα του με πλησίασε.

- Κορίτσι μου, θέλω να σου πω κάποια λόγια. Ο Αχιλλέας είναι το αγόρι σου και εσύ είσαι η κοπέλα του. Αυτό μην το ξεχάσεις ποτέ! Κανένας δεν έκανε τον Αχιλλέα να νιώθει όπως τον έκανες να νιώθει εσύ. Καταλαβαίνω πως αισθάνεσαι. Το έχω πάθει, αλλά εγώ είχα δύο παιδιά και βρήκα το θάρρος να το κάνω, δεν τα παράτησα ποτέ! Εγώ παντρεύτηκα άλλον επειδή ο άντρας μου δεν ήταν ο κατάλληλος σύζυγος και πατέρας, αλλά ο Αχιλλέας είναι! Δε το λέω επειδή είναι το παιδί μου αλλά ξέρεις και εσύ ότι είναι.

- Τον αγαπώ.

Της είπα πέφτοντας στην αγκαλιά της ενώ είχα βουρκώσει.

- Το ξέρω κορίτσι μου, το ξερω. Θέλω να γίνεις η νύφη μου. Αλλά θέλω να παντρευτείς τον Αχιλλέα όχι τον Άστον!

Μου είπε και πάγωσα.

Βγήκε από το δωμάτιο και με άφησε μόνη μου, μαζί του.

Έκατσα στη καρέκλα και του έπιασα το χέρι.

- Αχιλλέα, μου λείπεις. Μου λείπουν τα φιλιά σου μωρό μου, δεν μπορώ χωρίς εσένα! Πόσο θα ήθελα να ήσουν εδώ και να μου έλεγες πως όλα θα πάνε καλά, μωρό μου. Νιώθω σαν κάποια φθηνή αυτή την στιγμή. Φίλησα τον αδερφό σου, δεν ξέρω τι σκεφτόμουν, Αλήθεια! Απλά φοβάμαι μη με απορρίψει η κοινωνία. Συγχώρεσε με, αλήθεια δεν το ήθελα!

Του έλεγα κλαίγοντας.

- Αχιλλέα, δώσε μου ένα σημάδι έτσι ώστε να μην τα παρατήσω. Έχω σκεφτεί ακόμα και να ρίξω το παιδί, αλλά όχι δεν θα το έκανα ποτέ! Αχιλλέα, δεν ξέρω τι να κάνω, πες μου, πες μου κάτι μωρό μου!