Αχιλλέας Ποβ:
Που βρίσκομαι; Τι είναι εδώ;
- Αγοράκι!
Με φώναξε μια φωνή και με τράβηξε από το χέρι.
Κοίταξα κάτω και είδα ένα μικρό κοριτσάκι με ξανθά μαλλιά και γαλάζια μάτια να με κοιτάει χαμογελώντας ενώ φορούσε ένα μακρύ κάτασπρο φόρεμα.
- Γεια σου.
Της μίλησα και έσκυψα κοντά της.
- Γειαα, ακολούθησε με.
Μου είπε και με έπιασε από το χέρι και εγώ την κοίταξα.
- Που είμαστε;
Την ρώτησα και δεν μου απάντησε.
- Πώς σε λένε;
- Άρια.
Μου είπε και για κάποια λεπτά έμεινα, αυτό το όνομα..
- Εσένα;
Με ρώτησε και τότε δεν μπορούσα να της απαντήσω.
- Δε- Δε ξέρω, δε θυμάμαι.
- Θα σε φωνάζω Άγγελο, γιατί είσαι σαν άγγελος!
Μου είπε και χαμογέλασα.
- Εντάξει Άρια, που ήμαστε εδώ μικρό;
Την ρώτησα.
Σηκώθηκα και άρχισα να παρατηρώ το μέρος στο οποίο βρισκόμουν.
Βρισκόμουν σε ένα άσπρο δωμάτιο αλλά δεν υπήρχαν έπιπλα ή κάτι.
Απλά κυριαρχούσε το λευκό παντού.
- Άγγελε, να σου πω κάτι;
Με ρώτησε η μικρή και της χαμογέλασα.
- Φυσικά, ό,τι θέλεις.
-Εγώ, έχω πεθάνει εδώ και τρία χρόνια.
Μου είπε και γούρλωσα τα μάτια μου.
- Τι;
- Χαχαχαχα, το πίστεψες;
Μου είπε και τότε ξεφύσηξα.
- Μου την έφερες ε;
Της είπα και με κοίταξε στα μάτια.
- Η οικογένεια μου και εγώ καήκαμε το 2016 μέσα στο σπίτι μας.
- Τι λες μικρή;
- Θέλω να με βοηθήσεις, Άγγελε!
- Πες μου την ιστορία σου.
- Έλα μαζί μου, θα σου πω.
Μου είπε και άρχισε να με τραβολογάει.
Μέχρι που φτάσαμε μπροστά σε δύο πόρτες.
YOU ARE READING
𝐇𝐨𝐰 𝐓𝐨 𝐁𝐞𝐜𝐨𝐦𝐞 𝐀 𝐁𝐚𝐝 𝐆𝐢𝐫𝐥
Teen Fiction- Δεν θέλω να με ξανά ενοχλήσεις, ξέχνα με! Αν και δεν θα σου ειναι και τοσο δύσκολο γιατί στο κάτω κάτω ποτέ δεν ένιωσες κάτι για εμένα... Του είπα με κατεβασμένο το κεφάλι, έκανα να φύγω αλλά αυτός με τράβηξε δυνατά από το μπράτσο φτάνοντας με αντ...
