𝐇𝐨𝐰 𝐓𝐨 𝐁𝐞𝐜𝐨𝐦𝐞 𝐀 𝐁𝐚𝐝 𝐆𝐢𝐫𝐥

Chapter 20

- Καλημερ-

Πήγε να πει αλλά τον σταμάτησα πετώντας του το κινητό του Μάριου αλλά και το λευκό σακουλάκι στο τραπέζι του κυλικείου όπου και καθόταν.

-Τι είναι αυτό Αχιλλέα;

Του είπα καθώς επεξεργαζόταν τα πράγματα που του είχα πετάξει στο τραπέζι. Η ματιά του παρέμεινε στο λευκό σακουλάκι, που αν θυμάμαι καλά το λέγανε αδρεναλίνη.

- Ένα κινητό και κάτι που δεν ξέρω καν τι είναι;

Μου απάντησε αλαζονικά.

- Μα, ο Μάριος μου είπε ότι εσύ ξέρεις. Τέλος πάντων το κινητό ξέρεις τι έχει μέσα;

- Εμμ, εφαρμογές, παιχνίδια, φωτογραφίες και τα λοιπά; Οπως κάθε κινητό άλλωστε;

- Μη με νευριάζεις Αχιλλέα.

- Τι να μην σε νευριάζω κορίτσι μου; Έρχεσαι και μου λες βλακείες.

- Βλακειες; Βλακείες είναι, ότι με βρίζεις πίσω από την πλάτη μου;

- Τι σε βρίζω; Άρια πραγματικά δεν καταλαβαίνω τι λες. Πραγματικά όμως.

- Δεν καταλαβαίνεις; Ωραία, τώρα θα καταλάβεις.

Παίρνω το κινητό του Μάριου από το τραπέζι και πατάω την ηχογράφηση.

{...}

"Στο τέλος απλά θα την ρίξει στο κρεβάτι και μετά θα την παρατήσει. Όπως, ακριβώς σκέφτομαι να κάνω και εγώ... Τι νομίζει η καημένη, ότι θα την ερωτευτώ κιόλας; Χαχα, ας γελάσω, εγώ δεν ερωτεύομαι! Ειδικά κακόμοιρα κοριτσάκια σαν αυτήν."

Τελείωσαν αυτά που είχε πει και εγώ είχα βουρκωσει. Κοίταξα τον Αχιλλέα, ο οποίος με κοιτούσε ήδη. Σαν να με λυπόταν.

- Γιατί;

Τον ρώτησα και κύλησε ένα δάκρυ από τα μάτια μου. Δεν απάντησε.

- ΓΙΑΤΙ; ΓΙΑΤΙ; ΓΙΑΤΙ;

Του φώναξα ενώ τον χτυπούσα στο στέρνο, αλλά φαινόταν ότι δεν πονούσε.

- Άρια, σε παρακαλώ, ηρέμησε.

Μου ψιθύριζε στο αφτί ενώ μου χάιδευε την πλάτη. Καταφέρνοντας, να με ηρεμήσει.

- Θες να μιλήσουμε πολιτισμένα;

Με ρώτησε και γέλασα ειρωνικά.

- Μπα, υπάρχει αυτή η λέξη στο λεξιλόγιο σου;

-Άρια, μ'έχεις παρεξηγήσει.

- Και εσύ εμένα. Μα πως στο καλό πίστευες, ότι εγώ θα είμαι σαν αυτές που πας εσύ καθημερινά, ΠΩΣ;