SOLITUDE || Jackson Wang

1.Bölüm

🎶 Got7 - Thank You

Bana soru sormak isteyen ve benimle iletişime geçmek isteyenleri ask.fm hesabıma bekliyorum! Bioma linki koydum. Sizi seviyorum<3

https://ask.fm/tugbagur7

1.Bölüm

Bazen çok bunalmış hisseder insan. Belki sürekli üzüntülüdür belki gereğinden fazla neşelidir. Kafasına taktığı onca şeyin ağırlığı altında ezilir. Kimi zaman fazla gamsızdır. Biri ağlayamadığından şikayet eder, biri de bir kez olsun gülemediğinden. Bunların hepsi insanların psikolojisini açığa çıkaran unsurlardır. İşte Iseul, tam olarak bunlardan sorumluydu. İnsanların bulunduğu çeşitli ruh hallerinden, psikolojilerden. Bu çoğu zaman onu da yıpratıyordu ama elbet alışacaktı. Şuan bile alışmış gibiydi aslında. Yine de zorlanmıyor demek de imkansızdı. Karşısına gelen her hastasının derdiyle boğuşurken kendini düşünüyordu. Ben tüm bu zorlukları tek başıma atlattım. İnsanların da tek başına acı çekmesine izin vermeyeceğim, diyordu.Yaşadığı trajediler onu o kadar sarsmıştı ki, zamanında intihar düşünceleri neredeyse onu ele geçiriyordu ama o buna izin vermedi. 

Aslında onun hayatına ışık tutan biri vardı. Tanımıyordu, görmemişti ama ona hayrandı. Lise son sınıfta okuduğu bir çizgi roman dikkatini çekmişti. Çünkü kitapta yaşananlar Iseul'ın yaşadıklarına çok benziyordu. Adeta kendini başkarakter ile özdeşleştirmişti. O çizgi romanı kendi yaşıyormuşcasına tekrar tekrar okudu. Çizgi romanın yazarı aynı zamanda psikolojiye ilgi duyan biriydi. Hatta  psikoloji okumuştu. En azından Iseul'ın edindiği bilgilere göre. Bu bilgilerini de aktarabilmek için modern bir yöntem olan çizgi romanı kullanmıştı. İlgi çekici, ya da toplumda yaygın olan vakalarla alakalı çizgi romanlar yazıyordu. Iseul'de bu çizgi romanı okuduktan sonra psikoloji okumaya karar vermişti. Şimdiyse bir psikologdu. Zor zamanında karşısına çıkan bu çizgi romanı tutunacak bir dal olarak kullanmıştı. Belki de yaşama tutunmak için bir bahane aramış ve bulmuştu. 

Şimdiyse iyi bir uzman psikolog olmuş ve ihtiyacı olanlara hizmet etmek için can atar olmuştu. Kendi çektiği zorlukları kimsenin çekmesini istemediğinden herkese en başından müdahale edip, onları iyileştirmek istiyordu. Kendi hariç herkesi iyileştirebiliyordu ama kendi acısı hiçbir zaman dinmeyecekti, biliyordu. Sahip olduğu yüzlerce akademik bilgi kendisinde işe yaramıyordu. Doğrusunu biliyordu ama kendine uygulayamıyordu. Herhangi bir psikolojik yardım da almamıştı. Çünkü yaşadıklarını birilerine anlatmak onun için çok zordu. Bu zamana kadar tek kendi bilmişti ve bundan sonra da öyle olacaktı.

Şuan için belki de tek sorun çizgi roman yazarının bir anonim olmasıydı. Kim olduğunu kimse bilmiyordu. Yazan kişi kimliğini gizliyordu. Sadece 'Solitude' diye bir takma isim kullanıyordu. Anlamı ise kendi başına olmak, yalnızlık demekti. Iseul bu kişiyi bulamadığı için üzülüyordu. Onu bulup teşekkür etmeyi o kadar istiyordu ki. Onun sayesinde nasıl iyileştiğini, bu bölümü seçtiğini bilsin istiyordu ama olmuyordu. Biraz olsun kabullenmişti artık. Şuan bile bazen Google'a girip 'SOLITUDE' yazıyor ve herhangi bir bilgi bulmaya çalışıyordu fakat bu imkansız gibiydi. Bu yazarın çizgi romanını seven herkes onu deli gibi arıyordu ama henüz kimse onu bulmayı başaramamıştı.

" Bayan Han, geçen hafta anlaşma yaptığımız eğlence şirketinden gelecek olan idoller geldiler."

"Gelsinler," diyerek asistanına gülümsedi ve karıştırdığı kitaplarını bir kenara bırakıp masasının başına oturdu. Birkaç saniye içerisinde odasına tam olarak sekiz kişi girmişti. 

"Hoş geldiniz. Buyurun oturun hepiniz."

"Teşekkürler. Ben menajerleriyim. Dışarıda bekleyeceğim. Size iyi günler."