Bölüm • 32

13.6K 619 197
                                    

Resmen tam 29 günde 30K olmuşuz. Allah'ım ne güzel şeyler bunlar... 30K NE????? 

❤️  Sizi seviyorum. ❤️

Artık evimi tuttum yani hiçbir sorunum kalmadı. O yüzden bölümler daha net gelecek... Haber vereyim dedim.  

Keyifli okumalar :) ❤️

***

''Kendine güvenen şöyle gelsin

Bıraksın inadı dile gelsin

Sözünden dönen namert çıksın

Bizde böyle bundan sonra...''

Kulaklığımda eskilerden bir parça çalarken zar zor yürüdüğüm okul yolu sırat köprüsünü andırıyordu gözümde. Bugün 2. dönemin başlangıcıydı ve Alp'ten ayrılışımın üzerinden tam 5 gün geçmişti. Ama nasıl geçmişti? Allah biliyor. Her günüm bir öncekinden kötüydü. Her günü ağlayarak ya da yalnızken çekindiğimiz fotoğraflara bakarak geçirmiştim. Ama bununla baş etmek zorundaydım. Bu bir tercih değildi. Bu onun için yaptığım bir fedakarlıktı. 

Okul girişinde Aleyna ve Mert'in beni beklediğini gördüğümde sanki geçen dönem hiç yaşanmamış gibi hissettim. Sanki hiç bilinmeyen bir numara ile konuşmamıştım ya da Alp hayatıma hiç girmemişti. Yokmuş gibi... 

''Naber kanka,'' dedi Mert gülerek. ''Niye çıkmadın evden oğlum ya sürekli gezdik keşke gelseydin.''

O sırada Aleyna kolunu belime atıp başını omzuma koydu. ''Yok ya Mert kendisi başka işlerle uğraşıyordu.'' Göz göze geldik bir anlığına. ''Dimi aşkım?'' Kaşını kaldırarak konuşmaya devam etti. ''O yüzden çok ırgalama arkadaşını.''

''Sen öyle diyorsan yenge. Ne yapalım hadi geçelim içeri.'' 

Mert önümüzde Aleyna ile ben el ele tutuşmuş bir şekilde okula girdiğimizde bütün gözler bize çevrildi. Herkes ayrıldığımızı sanırken biz onlara bunun yalan olduğunu söylüyorduk el ele tutuşarak. Aleyna kulağıma eğilip fısıldamaya başladı. ''Görüyorsun dimi Bilal. Biz buyuz. Kral ve kraliçeyiz.'' 

''Kıçımın kraliçesisin herhalde Aleyna, ha?''

Yanağıma gülerek sulu bir öpücük bıraktı ve, ''Orospu çocuğusun,'' dedi sessizce. 

''Senin kadar değilim.''

Sınıfın içerisi tahmin ettiğim gibiydi. Oradan buraya koşuşan delilerle dolu bir hayvanat bahçesini andırıyordu. Gözlerim orta arka sırada oturan Alp'i aradı ama bulamadı. Okula gelmemişti şimdilik.

Hararetli bir şekilde Mert ile PUBG hakkında konuşmaya başladığımızda sınıfın kapısı açıldı ve Alp içeri girdi. Yanaklarında küçük küçük morluklar, gözünün altında ise korkutucu torbalar vardı. O an onun yanına gidip her şeyi anlatmak istedim. Hemde her şeyi... Ama yapamadım. 

Mert konudan uzaklaşıp başka yöne baktığımı fark ettiğinde, ''Nereye bakıyorsun la?'' diye sordu. 

''Hiiiç. Öyle etrafa bakıyorum kanka.''

Alp gözlerini üzerime diktiğinde beni seven Alp'ten eser yoktu. Sanki benden nefret ediyordu. Yüzünde öyle bir nefret hakimdi ki, yaşadığımız onca anı yokmuş gibi, beni ona daha fazla çeken. Korksam da onu şimdi daha fazla istiyordum. Yavaş adımlarla sırasına geçti ve hemen başını masaya gömdü.

cinsel gerilim | boyxboy • textingHikayelerin yaşadığı yer. Şimdi keşfedin