Hayatınız elinizden alınıp yerine sonsuzluk bahşedilseydi, bunu ödül olarak mı görürdünüz? Yoksa olabilecek en kötü ceza mı?
Peki ya cevap bir camın gerisinde olsaydı, yaralanmak pahasına camı kırar mıydınız?
Alexandra kırardı.
Ve Alex Laurent... On...
Bir gün bu bölümü yazacağımı biliyordum ancak içten içe o günün gelmesini istemiyordum. Ama her güzel şeyin sonu olduğu gibi, bu hikayenin de sonu geldi.
Hikayeyi yazmaya başlarken buraya kadar geleceğini düşünmemiştim. Finalini yazacağım günü hayal edemiyordum. Ama o gün geldi bile.
Zaman gerçekten çok hızlı geçiyor. Halen Alexandra'nın Alex ile dövüştüğü sahneyi yazdığım anı bile dünmüş gibi hatırlıyorum.
Kitaptaki her karakter benden bir parça taşıyor. Bu yüzden, yazdığım her karakteri seviyorum. Evet, Vera'yı bile.
Bu kitap şu zamana kadar yazdıklarım arasında en çok emek verdiğimdi. Yayınlayıp kaldırdığım ya da hiç yayınlamadığım kurgular arasından en değer verdiğim buydu.
Finalini yayınladığım tek kurgum da buydu.
Hiçbir tanıdığıma kitap yazdığımı söylemedim. Amacım, beni hiç tanımayan insanlarda sadece yazdıklarımla nasıl etki bırakacağımı görmekti. Şimdi bakınca, bunun ne kadar doğru bir karar olduğunu anlıyorum.
Kitabın gidişatını hatta finalini bile defalarca değiştirdim. Aklımdaki ilk şekliyle yazmış olsaydım çok daha kötü bir son olurdu. Sanırım, böyle bitmesi en uygunuydu.
Bölüm yayınlamaya o kadar alışmışım ki sanırım bir süre boşlukta hissedeceğim :D
Gelelim başka bir kitap yazıp yazmayacağım konusuna...Öncelikle, bunun devamı olacak bir kitap yazabileceğimi sanmıyorum. Fakat 10-15 bölümden oluşan bir yan kitap yazabilirim.
Eğer yan kitabı yazabilecek bir kurgu oluşturabilirsem yüksek ihtimalle Sofia ile ilgili olur. Kurguyu oturtabilirsem önümüzdeki yaz yayınlarım diye düşünüyorum. Zaten öyle bir durumda duyuru yaparım buradan (yazar burada kitabı kütüphanenizden çıkarmayın demeye çalışıyor)
Ayrıca Sofia'nın genç hali için düşündüğüm biri var demiştim, kendisi Lili Reinhart arkadaşlar. Fotoğrafını aşağıya ekliyorum ⬇
Oops! Bu görüntü içerik kurallarımıza uymuyor. Yayımlamaya devam etmek için görüntüyü kaldırmayı ya da başka bir görüntü yüklemeyi deneyin.
Yine de, İçgüdü'nün sonuna geldik. Halen "Harbiden bitirdim mi ben şimdi?" diye sorup duruyorum kendime. Alex zihnimde konuşmaya devam ediyor da...Şaka bir yana, bu yolda benimle olduğunuz için teşekkür ederim.
Ne oy sayısı ne de yorum...Kalbinizde ufak da olsa bir yer edinmeyi başardıysa kelimelerim, bu benim için yeterlidir. Umarım bunu başarmışımdır.
Vakit ayırıp okuyan, yorum yapan, oy veren herkese teşekkür ederim.
Bundan sonra bir de playlist yayınlayacağım, kitapta kullandığım-yazarken dinlediğim şarkıları içeren. Göz atmanızı tavsiye ederim, güzel şarkılar var :D
