Kod Adı: Bilinmeyen Numara

0.7

Okulun büyük bahçe kapısından geçtikten sonra sözde arkadaş grubumun yanına doğru ilerledim. Daha okula bile gelmeden beni arayan Neşe sağolsun, güne bu insanlarla başlayacaktım.

Onlara katlanamıyordum. O kıza dayanamıyordum. Benim sözde arkadaş grubum Bilal'in beni aldattığı şimdiki sevgilisi Deniz'in çevresiydi. Neşe dışında hiçbirine tahammül edemiyordum. Hepsinin canı cehenemeydi.

Bilal öyle bir şerefsizdiki beni sevdiğiyle ilgili tonlarca zırvalıklarının ardından bu kızın yanına gidiyordu. Anladığım kadarıyla Deniz beni bilmiyordu. İkinci kız olduğunu biliyordu ama o kızın kim olduğunu bilmiyordu.

Şimdi en yakın arkadaşı olarak gördüğü benim, bir kaç yıl boyunca orospuluk yaptığı çocuğun sevgilisi olduğumu bilmiyordu.

Bu kadar iğrenç insanların içinde, sırf intikamım için yaşıyordum.

Yanlarına yaklaştım. Yapmacık bir gülümseme takındım her zamankinden. "Günaydın millet!" Enerjik bir şekilde Deniz-sürtük-'in karşındaki banka oturdum. Hepsi aynı şekilde karşılık verirken Deniz hemen konuşmaya atladı. "Sana bomba haberim var." Ona doğru ilgisiz bir şekilde döndüm. "Nedir?" Yüzündeki büyük gülümsemeyle yerinde durmaksızın konuşmaya başladı. "Bilal'le birlikte gece bir bar açılışına gideceğiz." Sonrasında küçük bir kıkırtı dökülen dudaklarını ısırıp kulağıma doğru eğildi.

"Anlarsın ya... Geceyi evinde geçireceğim."

Boğazımda bir yumru vardı.

Neydi bu yumrunun sebebi?

Gülümsedim ardından. Hayatımdaki en zorlandığım gülümsemeydi bu. Size yemin ederim Bilal'in beni aldattığı günün gecesi annemlere bir şey çaktırmamak için gülümsediğimde bile bu kadar zorlanmamıştım. "Pe- peki ailesi?" Lanet! Kekelemiştim.

Şuh bir kahkaha attı. "Ah şekerim, ailesinden ayrı bir evde yaşıyor. Evini bir görsen... Hele yatak odası." Allahım ne olur ağlamayayım. Dolan gözlerime bin bir küfürü sallarken Deniz'e lavaboya gideceğimi söyleyip yanlarından ayrılıp okul binasına girdim.

Merdivenleri çıktığım gibi kızlar tuvaletinin olduğu bölüme girdim. Hemen boş bir tanesinin içine girip klozetin kapağını kapattığım gibi üstüne oturdum. Titreyen çenem, ellerim, bacaklarım...

Ben buna kendimi alıştırmıştım. Ben onun böyle bir geceyi bana haber etmesi için bekledim zaten hep. Ama duyunca... "Ulan intikamımı almasaydım da bu gece olmasaydı." Hıçkırıklarım geçmezken iki elimi de saçlarıma geçirip yolmaya başladım.

Bu bir kabus. Bu berbat bir kabus. Tanrım lütfen uyandır beni.