Uyanmadım.
Ben o kabustan uyanamadım. Tuttuğum adamın elime bıraktığı flaşı sıkarken avucumda, kurduğum umutlarımın ve hayallerimin teker teker yıkılışlarını izledim sadece.
Neden? Neden sevgilim? Neden sevdiğim? Lütfen söyle ben yapamıyorum daha fazla.
Hıçkırıklarım benden habersiz dudaklarımdan kaçarken, daha fazla rezil olmamak adına masaya bırakılan fişte yazan miktarı masaya bırakıp şehrin en işlek kafelerinden olan bu kafeden ağlayarak çıktım.
Bu kadar ağır olacağını düşünmüyordum açıkcası. Nefret ediyordum ondan. Öyle değil miydi yani? Nefret ettiğim bir insan bu kadar acıtabilir miydi haberi bile olmazken kalbimi?
Lanet olsun, unuttum dedikçe yeniden kalbime baskı yapıyordu aşk denen illet. O şu an benden çok farklı birini seviyordu. O benimleyken bana tercih ettiği kızın yanındaydı. Bana düşen tek şey son atışımı yapıp sahneyi onlara bırakmaktı.
Elimdeki fılaşı sıktım. "Oyun daha yeni başlıyor, Bilal"
ŞİMDİ OKUDUĞUN
Kod Adı: Bilinmeyen Numara
Novela JuvenilBilinmeyen numara: Düşündümde Bilal Mert Karan Bilinmeyen numara: Benim senin hayatından kolay kolay çıkmam mümkün değil Bilal: Niye? Çok mu aşıksın? ;) Bilinmeyen numara: Hayır çok nefretliyim Bilinmeyen numara: Ve bu nefretimi kusmam için önümde...
