PIANIST |JenLisa|(yeniden düzenleniyor)

0

  Nefret ediyorum. Her şeyden nefret ediyorum. İnsanlardan, kendimden hatta bazen piyanolardan bile. Süt beyazı tuşlarda dans etmiyor bazen ince parmaklarım. Parmaklarımla hırpalıyordum tuşları. İşkence çekmelerini istiyorum. Hissetmelerini istiyorum. Acımı hissetmelerini istiyorum. Benimle birlikte acı çekmeyi, düşmeyi, kalkmayı, ağlamayı, gülmeyi, sevmeyi, nefret etmeyi, savaşmayı, barışmayı öğrenmelerini istiyorum. Zamanla alıştılar onlar da bu değişken hallerime.

   Ama biri var ki ona asla kıyamıyorum. Basmaya korkuyorum fildişi rengi tuşlarına. Ellerim nazikçe süzülüyor tuşları arasında çalarken O'nu. Dudaklarım kıvrılıyor tamamen isteksizce. Gözlerim kapanıyor hülyalı rüyalara. Nefesim kesiliyor parmaklarım dans ederken. Hatta bazen yanağım ıslanıyor nereden geldiği meçhul bir sıcaklıkla. Yanağımdan süzülüyor aşk damlası. Tuşlara çarpıyor ses çıkarıyor. Büyük ve karanlık müzik odasında O'na eşlik ediyor gözyaşlarım. Yaptıkları düet kalbimi parçalıyor. Parmak uçlarım uyuşuyor çalamıyorum şarkımızı. İsmini sayıklıyorum saatlerce. Okşuyor tuşlarını parmaklarım. "Seni seviyorum" diye fısıldıyorum diyezlerine doğru. "Seni seviyorum Lisa..."

                                                           ie
                                                                      190112