Lalisa. Hayatımın anlamı. Yaşama sebebim. Kalbimin amacı. Köşe bucak kaçtığım en büyük korkum. Ama şu an karşındayım işte. Parmaklarımla okşuyorum beyaz tenini. Beyaz tenini lekeleyen siyahlıklara gidiyor bazen ellerim. Okşuyorum onları da usulca. Artık konuşuyorsun benimle. Her dokunduğumda sana mırıldanıyorsun bir şarkı güzel sesinle. Sesin bile en az senin kadar güzel sevgilim. Sesin bile güzel.
Delirdiğimi söylüyorlar Lalisa. Sen aslında yokmuşsun sevgilim. Aslında senin piyanonla konuşuyormuşum. Gerçekten komikler. Sen piyano çalmazsın ki güzelim. Ben çalarım piyano ve sen de bana eşsiz sesinle eşlik edersin.
Dün Jisoo ile Chaeyoung'ın düğünü vardı. Biliyorum hala kızgınsın onlara seni davet etmedikleri için. Oysaki o kadar hazırlanmıştın. O en sevdiğin pembe elbiseyi giyecektin. Bana da zorla nefret ettiğim o aptal siyah elbiseyi giydirecektin. Sana siyah ve beyaz giyinmemizin daha güzel duracağını söylemiştin. Ama sen kesin bir dille reddetmiş ve gelinin sen olmadığını söylemiştin. Siyah ve pembe. Birbiri ile hiçbir alakaları yok. Zıt renkler bile değiller. Aynı bizim gibi.
Sevgilim. Neden ellerimde boş hap kutuları var? Bu ilaçlar senin mi? Ben ilaç kullanmam ki sevgilim. Bunlar benim değil. Evet, evet bunlar kesinlikle senin olmalı.
Neden başım dönüyor Lalisa? Gözlerim neden kararıyor? Neden yığılıyorum yere Lalisa? Neden başım kucağında Lalisa? Neden saçlarımı okşuyorsun sevgilim? Neden üşüyorum? Üzerimi örter misin pembe hırkanla? Çünkü burası gerçekten çok soğuk.
Bilincim kendini karanlığa bırakırken okşuyor yanaklarını parmaklarım. "Seni seviyorum." diye fısıldıyorum dudaklarına doğru. "Seni seviyorum Lisa..."
Ve o gün Kim Jennie; elindeki boş hap kutuları, üzerinde örtülü yıldız şeklinde düğmeleri olan toz pembe hırka, elleri başını koymuş olduğu piyanonun üzerinde ve dudakları piyanonun diyezlerine değerken ölü olarak bulundu..
GB
190412
ŞİMDİ OKUDUĞUN
PIANIST |JenLisa|(yeniden düzenleniyor)
FanficLalisa Manoban piyanolara aşıktı, Kim Jennie ise O'na...
