- 11 jaar geleden -
"Ben je klaar? Ben je klaar?" Stond Olivier bijna al springend door de keuken te roepen. "Nog vijf minuten!" Na uren aan een snel tempo gewerkt te hebben was ik er eindelijk in geslaagd om al mijn klusjes af te krijgen. Vandaag waren we immers alleen thuis waardoor ik eens gewoon buiten kon spelen zonder dat ik hierom gestraft werd.
Samen liepen we naar buiten en speelden uren buiten. Het was zo leuk dat we volledig de tijd vergaten. Dat hadden we beter niet gedaan.
"Isabelle, naar je kamer nu!" hoorden we een zware stem vanuit de achterdeur bulderen. Meteen wisten we dat het foute boel was. "Papa, alstublieft straf haar niet. Ik vroeg haar om buiten te spelen," smeekte Olivier terwijl hij beschermend voor me ging staan.
"Nu Isabelle," zei de stem koelbloedig en ik wist dat ik geen andere keus had dan gaan. Het enige wat ik anders deed was de boel verergeren. Ik gaf nog vluchtig een kneepje in de hand van Olivier als teken dat ik me wel ging redden. Zo vluchtig dat mijn adoptievader het onmogelijk kon gezien hebben.
's Avonds laat toen mijn adoptieouders al sliepen hoorde ik gestommel in de kamer naast me. Het verbaasde me dan ook niet dat ik Olivier al snel mijn kamer zag betreden.
"Heeft hij je pijn gedaan? Heeft hij je geslagen?"fluisterde hij meteen bezorgd naar me. Voorzichtig knikte ik ja terwijl er al heel wat tranen zich in mijn ooghoeken verzamelde. "Het spijt me zo, ik had je beter moeten beschermen!" Ook bij hem liepen er ondertussen tranen langs zijn wangen. "Ooit zullen ze het zich bezuren." Hoorde ik hem nog fluisteren net voordat de slaap me te pakken kreeg.
Dat hoop ik ook
AN. Ik hoop dat jullie het verhaal tot nu toe leuk vinden. Ook wil ik nog even zeggen dat ik ga proberen telkens af te wisselen het ene hoofdstuk heden en andere verleden (tenzij ik even geen inspiratie heb voor één van de twee :p). Stemmen of een comment achterlaten is super leuk! :) Liv x
JE LEEST
Onverwachte terugkeer
Romance"Jaren geleden had ik een beste vriend Olivier. Hij was alles voor me, mijn steun en toe verlaat in mijn moeilijkste periode. Hoewel ik dacht dat onze vriendschap voor eeuwig was, verloor ik hem ook. Daarmee verloor ik alles wat ik had." Wat als die...
