Onverwachte terugkeer

9. Groepswerk

"En het voorlaatste groepje wordt gevormd door Isa en, " zei de leerkracht met een korte pauze toen hij het tweede papiertje met de naam opende. Alstublieft laat het niet Olivier zijn. Smeekte ik bij mezelf, en kruiste mijn vingers.

"Olivier!" Eindigde de leerkracht zijn eerder begonnen zin.

Het zal wel weer eens niet zo zijn, dat je met de hele klas wilt samenwerken, en je de enige persoon krijgt die je nooit meer wou zien.

"Misschien wilt het lot iets zeggen, door jullie samen te brengen," fluisterde Elly die mijn gekruiste vingers gezien had. Met een nijdige blik legde ik haar het zwijgen op.

Toen de les gedaan was liepen Elly en ik zoals gewoonlijk naar onze lockers om onze boeken te pakken voor de volgende les. Toen ik me naar Elly toedraaide terwijl ik mijn laatste boek in mijn tas zak, zag ik Elly geschrokken naar een punt achter me kijken.

"Is er iemand dood aan het gaan achter me?" grapte ik. Geërgerd keek ze me aan en zei: "neen, niet nu kijken, maar Olivier en je broer zijn aan het praten." Meteen draaide ik me om en beende naar hen toe terwijl ik Elly alleen achter liet aan de lockers. Op dit moment kon het me niet schelen. Ik wilde antwoorden en wel nu.

"Heey broer!" riep ik terwijl ik vanachter op James zijn rug sprong. Als snel hervond hij zijn evenwicht en zette me op mijn beide voeten voor zich. Gespeeld boos mopperde hij: "je weet dat je dit enkel thuis mag doen, denk aan mijn reputatie." Terwijl hij me op het laatste nog een knipoog gaf.

"Oh hey Olivier, kennen jullie elkaar?"  zei ik gemaakt verrast en wees beiden aan. "Jaa, we zitten samen in de voetbal!" zei mijn broer enthousiast. In de paar jaren dat ik bij zijn gezin verbleef was hij voor mij als een echte broer geworden. Na een tijdje begon de pijn van het verlies van Olivier te vervagen, want ik had een nieuw iemand die alles voor me was. 

Logisch..

"Maar kijk. Ik ga weer, nog vlug even over de groepsopdracht, om 17u bij mij thuis? Mijn broer geeft je het adres wel," zei ik vlug en liep naar de les zonder zijn antwoord af te wachten.

Dacht het niet dat ik het bij hem thuis zou doen. Zouden zijn ouders me nog herkennen? Bedacht ik me vluchtig, maar schudde die gedachte van me af terwijl ik naar Elly liep die me al kwaad aanstaarde, omdat ik haar alleen gelaten had.

AN. Heb sinds kort weer wat inspiratie voor dit verhaal. Hoop zo wat verder te geraken :p.

Korte spoiler, bij het volgende hoofdstuk zal er een tip van de sluier gelicht worden waarom ze Olivier precies haat ;). Alleen is dit maar een tip, en zeker niet alles:p Laat zeker weten wat  jullie ervan  vinden. Ben echt benieuwd :)

Liv x