YURT DIŞI

BAKLAVALI YAKIŞIKLI -12-

Multimedya= Deran

Dudaklarıma doğru gelirken hızla yüzümü çevirdim. Böylelikle yanağımı öpmüş oldu. Zafer nidasıyla ona dönerken bana ölümcül bakışlar atıyordu. Buradan da yırttın Şimal! Bari evlenmeden olmaz falan deseydim. Beni öpemeyeceksin Deran kişisi!

"Bilerek yaptın." Bana ölümcül bakışlar atarken sırıtmamı bozmadım. "Evlenmeden olmaz." Has... Ağzımdan kaçmıştı. Neden sesli düşünüyorum ki! Kahretsin. Gözlerim büyürken yanaklarım kızarmaya başlamıştı bile. "Ciddi misin sen?" Garip bir bakış atarak kaşlarını havaya kaldırmıştı.

"Evet." Hayır! Üzerinden kalkarken İrem'i bize garip bakışlar atarken buldum. Ups... Şimdi bittin işte.

İrem'in büyümüş safir gözlerinden;

Şimal ve Deran'ı öyle görünce olduğum yerde kalmıştım. Bunlar hayırdır lan. Vay namussuz kız benden önce evlencek. Alacağın olsun! Şimal koşturarak yanıma geldiğinde hala şaşırmış bir şekilde bakıyordum.

"Açıklaya bilirim." Dedi oda benim gibi şaşkın bakıyordu. Açıklayabilirmiş. Hah! Şuan kocası en yakın arkadaşı tarafından aldatılan karı gibi hissediyorum. "Açıkla." Dedim tek kaşımı kaldırarak. Bir an afalladı. Kollarımı göğsümde birkeştirerek yüzüne baktım.

"Açıklayamam." Gözlerimi devirdim. "Siz ne yapıyorsunuz lan." diyerek çıkıştım. Sorduğum soru karşıdında biraz kekeledi. Sonra toparlayarak tekrar konuştu. "Baklavalarına dokunuyordum. Sonra şey oldu şey ettim bende." Baklava mı? Baklava mı dedi o? O baklava mı dedi? Bildiğin bakalava dedi. BAKLAVA!

"Baklava. Dokundun. Sen. Deran'ın." Vay pislik. Şanslı pislik. Allah belanı versin pislik.

"Bakalava. Dokundum. Ben. Deran'ın." Olduğun yerde gözlerimden ışık fışkırırken çadıra doğru onu bırakıp yürümeye başladım. Ben neden dokunamıyorum! Çadıra girecekken biri adımla seslendi -nasıl ağrıma gitti nasıl kırgınım tamam lan vurmayın.-

"İrem!" Okan'ın sesini duyduğumda ona döndüm. Baklavalı yakışıklı çocuk. En başta heyecanlansamda bozuntuya vermeden umursamaz tavrımı yüzüme yerleştirdim. "Ne?"

"Ne değil efendim. Her neyse. Benimle çıkar mısın?" Olduğum yerde afalladım. Gözlerim yuvalarından çıkacakken geri dönmeleri için emir verdim. Daha ne kadar şaşırıcam be? "Ha? Ne? Sen bana az önce çıkma teklifi mi ettin?"

Sonsuza kadar evet!

İç sesim azarken ona yumruğumu geçirdim. (Evet iç sesimle dövüşebiliyorum.) Kalbim yerindn çıkarcasına atarken bunun rüya olmaması için dua ediyordum. "Evet." Bir an ever diye bağıracaktım fakat vazgeçtim. Havalı bir kızsın sen İrem. Hemen evet diyemezsin.

"Hayır. Bad boylarla takılıyorum." Tek kaşını havaya kaldırıp bana baktı. Neden dedim ki bunu şimdi!

"Tamam, kabul. Seni hergün döverim." Söylediği sözler üzerine dayanamayıp kahkaha patlattım. Tamam kabul edebilirim!

"Çıkma teklifini kabul ediyorum. Çakma bad boy." Deyip çadırın içine girdim. Sevinç dansımı yaptıktan sonra yatağa attım kendimi. Baklavalı yakışıklı benim!

Şimal'in baklavaları ellemiş ellerinden;

Akşam olduğunda ateşin etrafında toplanmıştı herkes. Bu sefer kumda oturmuştuk. İrem ve Okan'ı el ele gördüğümde ağzım açık bir şekilde gelişini izliyordum. Yok artık! Ben demiştim ama bunlar sevgili olur diye ama bu kadar hızlı beklemiyorum. İrem beni gördüğünde hızla elini çekti. Kıza bak bide sabah beni azalayacak.

Yanıma otururken onu sorgulayan bakışlar atıyordum.

İntikam güzeldir canım.

"İrem bana anlatmadığın bir şey mi var canım?" Teredütte kalarak cevap vermeyi seçti. "Ee. Biz. Şey. Okan'la çıkıyoruz." Biliyordum böyle olacağını! Kız benden sonra geliyor, benden önce sevgili yapıyor! Omuz silktim. Yakışıyorlar ve Okan iyi bir çocuk.

"Hayırlı olsun madem." Deyip önüme döndüm. Yanıma başka biri oturduğunda hızla o tarafa döndüm. Doğaç'ı yanımda görünce şaşkın bakışlarımı üzerinde gezdirdim.

"Senin ne işin var burda?" Kaşlarımı kaldırarak ona bakarken gülümsedi. "Gideyim mi?" Hayır, nasıl olsa Deran gelip gözünde morluk yapması sorun değil! Gerçi blöf yapıyorda olabilir.

"Hayır, otur. Şaşırdım sadece." Burada olmasının sebebi vardı. Durup dururken bizim yanımıza gelmez. "Birşey söyleyecektin bana." Hay aksi... Unutmamış. Gözlerimi başka tarafa çevirirken Deran'ın öldürücü bakışıyla karşılaştım. Al işte! Ne olur bir olay çıkmasın.

"Boşver, önemli değil." Gülümseyerek önemli olmadığını kanıtlamaya çalıştım. Tabi ne kadar önemli olduğunu biliyorsunuz. "Söyle hadi." Sonunda pes ederek derin nefes aldım.

"Deran'la aranızda ne var?" Sorumun üstüne biraz afalladı. Evet, biraz rahatlamıştım. "Neden sordun?" Tek kaşını kaldırarak bana baktı. Merak ediyorum işte!

"Bilmek istiyorum. Nedenini boşver." Gülümsemesi yüzünden ayrılırken yerini ciddi bir ifade aldı. "Bir kız yüzünden. Fazla önemli değil." Tekrar Deran'a döndüğümde yumruğunu sıkmış bakıyordu. Bir kız yüzünden mi? Bir kız. Gerçi ondan herşey beklenir. Dışarıdan çok umursamaz görünüyor.

Doğaç kalkıp ilerlerken Deran'da onunla birlikte kalktı. Sinirle onun yanına ilerlerken bende peşleriden gittim. Kalabalıktan uzaklaştıklarında Deran, Doğaç'a sıkı bir yumruk indirdiğini gördüm.