Kara Kristal

Final #2

Bu bölümü Melodi'nin ağzından anlatmayacağım. Çünkü sadece Melodi'nin yaptıkları ve gördüklerinden ibaret olmasını istemedim bu savaşın.

Yaşlı adam gemiyi kargaşanın ortasına sürdü. Dalgalar okadar serttiki neredeyse devrileceklerini düşündü. Ama torununun o hali onu devrilmekten daha çok korkutmuştu. Kız etrafına tehlike ve öfke saçıyordu. Sadece güvertenin ortasında durmuş,sapsarı gözlerini Ura'ya dikmiş, yaptığı saldırıları izliyordu. Gemi tam ortaya geldiğinde Ura hiç oralı olmadı. Önündeki, mide bulandırıcı olduklarını düşündüğü iyilik meleklerini dağıtmakla meşguldü.Arkasında çığlık ve kahkalar atan sabırsız iblisler ona daha çok cesaret veriyordu.

Melodi teşekkür anlamında yaşlı adama kafasını eğdi. Ondan sonra kollarını yanlara doğru açtı. Bilmesine gerek yoktu. Büyü sadece ağızından dökülüyordu ve bu onun simsiyah parlamasına neden oldu.Çağrı büyüsü yaptıkça daha çok parlıyordu. Ama bu parlama Kristal'lerinkinden dahada parlak,Ura'nınkinden daha güçlüydü. Simsiyah kıvılcımlar çıkarken gözlerinin sarısı daha yandı. Ayakları yerden havalandığında Melodi içinde bir öfkenin patladığını hissetti. Annesi ayılıp kafasını kaldırınca,kızının simsiyah kıvılcımlar çıkartarak yükselişini izledi. Kara Kristal'in muazzamlığı küçük adanın her yanına yayıldı. Ura'nın turuncu gözleri açıldı ve Kristalleri bırakıp karşısına yükselen Melodi'ye korkuyla baktı.

"Sonunda katılmaya karar verdin demek."  Melodi ses çıkarmadı. Büyük bir şimşek çaktı ve bulutlar gerildi. Kapkara kasvetli bulutların içinden mor parlayan cadılar yavaşça Kristal'lerin arasına dağıldı. Küçük bir gürültüyle hepsinin kıvılcımları ortalığı inletti. Melodi gülümseyerek büyünün işe yaramasına sevindi. İşe yaramayacağını düşündüğünden değil. Bu kadar gelenin olmasına şaşırmıştı.Delta haksız çıkmıştı.

"Evet.Katılmaya karar verdik."

Ura'nın gözleri büyüdü.Arkasındaki iblisler artık sabırsızlıkla homurdanıyorlardı.

"Seni öldürmek kolay olacak. Artık bir ikizin yok!"

Ura bunu huzursuzca söyledi. Korkmasa bile zaferinin kesin olamayacığından şüpheliydi.Melodi büyük bir kıvılcımla gülümsedi. Gerçekten masum ve kendini kontrol edemeyen Melodi gitmiş,yerine korkulması gerek Kara Kristal gelmişti.

"Hadi ama.. Onu öldürmediğini ikimizde biliyoruz. Sende o kadar cesaret yok!"  Ura havada hızlı bir şekilde ilerledi ama bütün cadıların aynı anda parlaması yüzünden duraksadı.

"Sen benim neler yapabileceğimi bilmiyorsun! Ruh ikizin artık burada değil!"

Sesi bütün adayı inletmişti ki küçücük-aslında çokta küçük sayılmaz- adada Damla'yı arayan Delta ve Melissa aniden oldu yerde durdu. Melissa Damla'yı düşünerek zihinsel olarak ona ulaşmayı denedi. İçinden kendisine zarar vermesini istiyordu bu sayede Melodi onun nerede olduğunu anlayabilirdi ve bu onlara çok yardımcı olurdu. Melissa'nın boynundaki dövmesi belirginleşirken Delta ileri doğru yürümüş bir zindan veya Damla'yı koruyan insanlar arıyordu.

"Buna inanmıyorum."

Melodi öfkeyle kükredi ve simsiyah bir şekilde parladı. Ura ne olduğunu anlamadan geriye savruldu. Takla atmış olacak ki tozlar birbirine girdi. Ama aniden kafası belirdi. Bu nasıl tiksinç bir yaratıktı böyle. İblisler Ura'nın yanına geldiler. Ura dudaklarını gerginleştirdi ve çenesini öne uzattı. Ona bakan iblisleri kollarını açarak serbest bıraktı. İblisler çığlıklar atarak hızlıca hücüm ettiler. Melodi bir kaç tanesine saldırmaya başladı ama hepsi sıyırılıp ilerlemeye devam ediyorlardı. Cadılar şaşkınlıkla inlediler.Hepsi saldırıyordu ama bütün attıkları büyüler ıskalayıp geçiyordu. Melodi okyanusa baktı. Dedesinin dedikleri aklına gelince hafifçe aşağıya süzüldü. Parmaklarını bükerek suyu havaya kaldırmaya çalıştı. Ama okyanus çok ağırdı. Sanki bir parmaklarıyla birşeyi deliyormuş gibi kollarıyla yavaş yavaş yukarı yükseldi. Okyanus gürleyerek kalkmaya başladı. Ura bunun nasıl mümkün olabileceğine inanamayarak gerilemeye çalıştı.