YeRin AltıNdA bİr OKUL

2.Bölüm=Yok artık

Sabah uyandığımda saat 10:50 ydi. Okul için herşeyim tamdı. Yataktan kalkıp pembe terliklerimi ayağıma geçirip gardıroba yöneldim. İçindeki kıyafetleri daha önce hiç incelememiştim. İnanılmaz abartılıydılar. Ben bunlar giysem kesin dayak yerim abimlerden. Bu güne kadar yememiş olsamda şimdi kesin yerim. Yarın okul vardı. O yüzden şimdiden kıyafetlerimi seçmeye başladım. Gerçekten şu an gideceğim okulda benim gibi yetenekleri olanlarmı var? Çok heyecenlıyım. Acaba ne gibi derslerimiz farklı olacak? Allahım en iyisi şimdiden fazla meraka baş vurmayım ki sonra pişman olmıyım. Odamın kapısına yönelip kapıyı kitledim. Sonra gardıropu kurcalamaya başladım. En son çizgili bir sıfır kollu tişörtü seçtim. Sonra altımada bol pembe bi şort seçtim. Evin içinde ayaklara ayakkabı yada terlik giyildiği için gardurobumun alt tarafını kurcalamaya başladım. En sonunda topuğu olmayan pembe bi spor ayakkabıyı beğendim ve hemen giydim.

Saçlarımıda açık bıraktım. Sonrada gordurabumun çekmecelerinden birini açtım ve çiçekli bi saç süsünü taktım.
Gardırobum için alışveriş yapmam gerekti. En az sekiz yüz tane elbise, beş yüz tane etek, üç yüz tane tişört ve altı yüz ayakkabı vardı ama hepside çok abartılı, gösterişli şeylerdi. Kim bilir okuldakiler neler giyicek yarın. Hızla odamın kilidini açtım tam çıkacaktımki Metin abim içeri girip kapıyı kapattı. Sonrada:
-Sakla beni Can geliyor.
Dedi.
-Ya çocukmusunuz?
-Hadi.
-Gir dolaba.
Dedim.
Hemen dolabın içine girdi. Bende hiçbirşey olmamış gibi yatağımın üstüne oturdum ve telefonumu elime aldımki Can abim içeri girdi.
-Metini gördünmü?
Dedi.
Kafamı hayır anlamında sallayıp:
-Hayırda neden?
Dedim.
-Bi tane kıza telefonumu ele geçirip bi şeyler yazmış. Sonuç olarak kızla şuan çıkıyorum. Nerede o pislik?

Dediki gardıroptan sesler gelmeye başladı. Gardırobun kapağı bi anda açıldı ve Metin abim içinden koşarak çıktı. Sonrada odadan çıktıki çıkarken kapıyı kapattı. Can abimde onu kavalıycam derken kapıya bildiğin kafa attı. "Küüiit" diye bi ses geldi. Hemen Can abime yönelip yerden kaldırdımki elinde bi buzla Metin abim geldi. Cana uzatıp:
-Özür dilerim.
Dedi.
Can abim yatağımın üstüne oturdu. Yanınada Metin abim oturdu. Can abim başına buzu tutarken içeri bay gereksiz girdi.
-Nouldu iyimisiniz?
Dedi.
Kafamı salladım. Zaten abimler bay gereksizle konuşmuyorlor. Bi on dk oturduk sonra abilerim odamdan çıktım bende bu gün yemek yemiyceğimi söyleyip yatağımın için girdim ve uyumaya başladım.
Sabah çok erken bi saatte kaktım ve okul için hazırlanmaya başladım. Havalar yeri geliyor buz gibi yeri geliya sıcacık oluyordu ve bu gün inanılmaz derecede olmasada hava birazcık soğuktu. Bu yüzden üstüme uzun kollu, yeşil bir sweet tişört giydim. Altınada mavi mini kot bir etek seçtim. Bunlar benim kendi kıyafetlerimdi. Yani babamın dağa doğrusu bay gereksizin dolabımı doldurmak için doldurduğu kıyafetlerden değildi. Her ne kadar bavulumdaki kendi kıyafetlerimden giyinsemde ayakkabım ve çantam çok yoktu. Malesef dolabı açtım ve pembe bi çanta seçtim. Ayakkabıda seçtim. Böyle asker yeşili. Swetim ile aynı renk olan. 💚

Bay gereksiz dolabın içine her ne kadar kendi gibi gereksiz kıyafetler koysa da çantaları ve ayakkabıları güzel seçmiş. Beğendim doğrusu. Saçımı açıp aşağı inmek için odamdan çıktım ve merdivenlere yöneldim. Aşağı inince abilerinden Metin abimin bay gereksiz ile kahvaltı yapıp yapmayacaklarını tartıştıklarını gördüm. Hemen Araya girdim. Yoksa iş işten geçecekti. Metin abimin yanına gidip kolundan tuttum ve:
-Gidelim.
Dedim.
O ise üzerimdekileri güzelce bi inceledikten sonra kafasına onaylar şekilde salladı ve evden Can abim Metin abim ve ve ve ben çıktık, arabaya binerken Can abim ön koltuğa bindi. Metin Abim ise arabayı çalıştırdı, bende arka koltuğa geçtim. Açıkçası okulu çok merak ediyordum. İçindekiler benim gibiydiler. Çok farklı yetenekleri vardır uçabiliyor görünmez olabiliyor düşünce okuyabiliyor ve benzeri şeyler yapabiliyorlardır internetten biraz araştırdım dermişim. Bu okul yerin altında ve içinde okuyanlar uçabiliyor görünmez ve benzeri internete Sizce hiç koyarlar mı Okulu öğrenmek için annemi aradım o söyledi okulun sadece başı ve çatısı dışarıdaymış yani toprağa dayalı okulun gövdesi ise yerin altında yani toprağın altında bayağı ilginç. Bir de annemi aradım derken annemi arayıp sadece okulu sordum nasıl bir yer olduğunu sordum o da anlattı başka hiçbir şey konuşmadık bana nasılsın diye falan sordu ama cevap vermedim direkt telefonu kapattım daha da aramadım. Bay gereksizin hayatını karartacaktım ve eve zaten dönecektim. Annemle biraz küs kalır sonra da barışırdım şu anki planım ise bir an önce bay gereksizden kurtulmak. Okula geldiğimiştik. Abim arabayı park etti. İkisi de arabadan indi sonra Metin abim arka kapılardan birini açtı ve:
-İn konuşcağız.
Dedi.
Kafamı onaylar anlamda sallayıp çantamı sırtıma taktım ve arabadan indim. Can abim:
-Bu eteğin çok kısa. Bide hiç bir erkekle konuşma.
Dedi.
Metin abim:
-Bi daha etek giyme. Özelliklede bunu. Bak yapışsa yakıştı derim ama yakışmamış. O yüzden giyme bir de biz okuldayken arkadaşlarımla ki bunlar erkekse sakın yanımıza gelme uzaktan bana işaret yap.
Dedi.
Kafamı onaylar anlamda salladım. Tabiikide bu eteği yine giyecektim öylesine sallıyordum. Onayladığımdan değil. Okula yöneldim. Kapının önünde bi kadın duruyordu. Bizi görünce kapıyı açtı. Bi asansör vardı. Bindik. Toplam -26 kat bulunuyormuş. Biz +1. kattaydık. Can abim bana bakıp:
-Sınıfın -5. katta. Bizimkide -7. katta. Okuldan çıkmak için +1 e basıyosun.
Dedi.
-Tamam.
Dedim.
İlk bizim kata geldik...
Asansör durunca indim ağbimlerse -7. kata bastılar. İkiside gülümsediler. Ben de onlara gülümseyip yürümeye başladım sırayla şubeleri okuyordum.
-A, C..
Birinci sıflar şube B.

Evet bu sınıf. İçeri girmemle şok oldum. Şaşırdığımı belli etmemeye çalışıyordum. Bu oydu. Tek dediğim şey:
- Yok artık.
Oldu.
Sessizce tekli sıralara yöneliyordumki o gece arkadaşımın partisinden çıktığım gece bana bulaşan çocukları döven çocuk düzeltiyorum baya yakışıklı çocuk kapşonun simsiyah kapşonun şapkasına kafasına kapattı simsiyah giymişti siyah dizleri yırtık olan bir pantolon simsiyah bir kapşonlu ve simsiyah ayakkabıları vardı çocuğu süzmemin bitmesiyle çocuk bileğimden tuttu ve sınıftan beni çıkardı. Sınıftan sesler yükselirken sınıfın kapısını kapattı ve okulun daha demin ağabimlerle bindiğim asansöre bindik. Çocuğun yüzü gözükmüyordu ama o olduğundan emindim. Çünkü sınıfa ilk girdiğimde kapşonlu kapalı değildi. Ben gelir gelmez kapatmıştı. Ben geldiğimde herkes oturuyordu. Bi tek o sınıfın tam ortasında ayakta dikiliyordu. o sırada asansör +1 de durdu aşağı indik ve konuşmaya başladı.
-
Devam edecek...