YeRin AltıNdA bİr OKUL

26. Bölüm = Yolculuk başladı

4 Güne Sonra :
Alçım çıkmıştı. Her şey iyiydi. Tek bi şey hariç müdür ün attığı mesaj tek bizim için değil tüm okul içinmiş. Hani en son demiştim ya abimlerden uzaklaşamk ve Meriç le bağzı şeyleri konuşmak iyi olucak diye..... Neyse kötü düşünmüyordum. Alçım çıkmıştı bu yüzden bu gün mutlu olmalıydım. Elbet Kampta her beraber olmıycaktık öyle değilmi ? Alıştırmalara falan beraber gitmeyiz diye düşünüyorum...

Camp Kamp Gününden Bir Önceki Akşama :
Minik bi bavul ve sırt çanatası hazırlamıştım. Abimlerde hazırlardı. Çok heycanlıydım ve bi o kadarda sıkılmıştım. Bende hemen kendi rengini alıcak gri bir saç boyasını kullanmaya karar verdim. Banyoyageçip teker teker saçlarımı ayırdım ve boyayı hazırlayıp olmasını bekledikten sonra sürmeye başladım. Olduktan sonrada banyoya girmeye karar verdim.
Ertesi Sabah :
Saçlarım dün banyo yaptığım için tosta basılmış gibiydi. Güzelce saçımı yapıp dünden hazırladığım kıyafetlerimi giydim. Okula gitceğim için ilk defa mutluydum. Gerçi okula toplanmak için gidiyoz ki bu daha güzelll. Valizle beraber bir sırt çantasıda almıştım. Sırt çantamın içine airpodsumu yani kulaklığımı airpords un şarjı biterse diye normal kulaklığımı şarj aletimi dün gece hazırladığım limonlu suyu mu ve bi kaç ıvır zıvırı attım. Aşağı minik pandalı valizimi indermek için merdivenlere yöneldim. Tam o sırada Can abimde odasından çıkıyordu. Yanıma gelip valizimi aldı ve merdivenlerden indirip kapının girişine koydu sonrada Metin abimin yanına salondaki koltuğa oturdu. Bende sırt çantamı takıp onların yanına aşağı indim. Geçen gün abimlerle konuşmuştuk. Meriçle beni yan yana çok görmek istemiyorlarmış. Ayrıca müdür detaylı bilgide attı, okulda toplanıp yerin altından Acayipler hava limanına gitcekmişiz. 8 gün sürecek bu kamp umarım abimler yüzünden kâbus a dönüşmez. Kahvaltı yapmak istemediğimiz için direk arabalara yöneldik.
Bu arada evden çıkmadan önce valizimin, yeni saçımın ve kıyafetlerimin resmini aşağı bırakıyorum. ( Combyne dan kendim yaptım diğer kombinler gibi. Combyndanda beni takip edebilirsiniz buradanda...) Hem bana da DOĞUM GÜNÜ hediyesi olur. 21 Mayıs takip edenler bilir... Erkenden kutlayan, mesaj atan tüm TAKİPÇİLERİMEDE teşekkür ederim...🐼💝

Evet şimdi devam edebiliriz. Abimler valizleri bagaja yüklediler ve okula doğru yola çıktık.
Okula geldiğimizde herkes toplanmıştı. Ceyda aramak için bi adım attımki Metin abim kolumdan tutup :
-Burda kalıyosun.
Dedi.
-Ceydaya bi baksaydım.
Dedim.
Bi şey demeden önüne döndü. Bu neyin siniriyse sanki hiç sevgilim olmıycak. Neyse bu gün güzel bi gün Ceydayı elbet bulurum uçakta beraber oturcaz sonuçta. Herşeye pozitif yaklaşmaya çalışıyordum. Ama o küçük sabrımda taşıyordu. Sırf şu gün kötü olmasın diye çenemi tutuyordum. Bi kaç çocuk abimlerin yanına gelip selam verdiler. Abimlerin arkadaşıymış. Metin abim belliki onlar konuşurken onların yanında durmamdan rahatsız olmuşlardıki Metin abim :
-Ceydayı bul ve gel. Gözüm üstünde.
Dedi.
Kafamı sallayıp o fikrini değiştirmeden hızlı adımlarla kalabalığa karıştım. Ceydayı bulmaya çalışıyordum ama onun yerine daha merak ettiğim kişiyi bulmuştum, Meriç ve arkadaşını. Köşede duvara yaslanmış yanındaki okulun ilk gününden beri arada bir yanında gördüğüm çocukla bi şeyler konuşuyorlardı. Beni DAHA görmemişti. Bu iyimiydi kötümüydü bilmiyorum. Aslında onla konuşmak istiyordum. Fakat abimlerin görme ihtimali vardı. Bende sonra konuşmaya erteledim. Arkamı döndümki bi çocuk bana çarptı ve yere düştüm. Onu daha önce görmemiştim o yeni gelen öğrenci olabilirdi. Arkasındaki üç kişiyi görünce onlar olduğunu anladım. Müdür mesajda yazmıştıya yeni gelen 4 öğrenciylede tanışma fırsatı falan diye. Düşüncelerimi ,tahminlerimi bıraktım. Çünkü yeni ve Meriç elini bana uzatmış bekliyordu. Şaşırmıştım ben beklerken Meriç kolumdan tuttu ve kaldırdı. Elini tutmasına gerek kalmamıştı. Yeni elini tekrardan uzatıp:
-Üzgünüm. Ben Kuzey.
Dedi.
Elini sıkıp :
-Sorun değil. Ben de Açelya.
Dedim.
Meriç in kolumu tutup çekmesiyle elimde Kuzey in elinden ayrıldı. Meriç e baktım. Ceyda beni bulmuştu ben bulamadan. Ceydaya dönüp:
-Bende seni arıyodum. Hadi gidelim.
Dedim.
Kolunu Meriçten kurtarıp Ceyda nın elinden tuttum ve abimlere doğru ilerlemeye başladım. Abimlerin biraz uzağına gelince Metin abime el salladım. Bizi görünce abimlerin hemen ilerisindeki bankalara oturduk. Ceyda :
-Noluyo Açelya ?
Dedi.
-Hatırlatırım hani benim kolum abimlerin Meriç i sevmemesi yüzünden kırıldı ya şimdi bi daha bizi görmesinler.
-Ama ben ikiniz için çok güzel şeyler hazırlamıştım.
-Saçmalama istersen.

Müdür ün duyurusu ile herkes servislere ilerledi. Bizde Ceydayla abimlerin yanına gittik. Abimler :
-Ayrı servislerdeyiz.
Dedi.
Metin abimin ters ters baktığını hissedebiliyordum ama çaktırmıyordum.
-O zaman orda görüşürüz. Daha doğrusu havalimanında.
Dedim.
Ve abimlerin bi şey söylemesine izin vermeden servise ilerledim. Ceyda da arkamdan geliyordu. Servise binip arkaya ilerledim. İkili koltuklardan birine oturup cam kenarına kaydım. Ceyda da gelip yanıma oturdu.
-Zor bi kamp olucak.
Dedi.
Gülümseyip cama döndüm. Meriç ve arkadaşı da servise binmişti. Aynı serviste olduğumuza inanamıyorum. Meriç ve arkadaşı tam arkamızdaki ikili koltuğa geçti.
15 dk sonra :
Yola çıkmıştık. Ceyda annesiyle konuşuyordu. Bende kafamı cama yasladım. Fakat sanki yumuşak bi şeye yaslanıyordum. Kafamı camdan çektim ve bi elle karşılaştım evet bi el. Arkamı dönüp Meriç e baktım.
-Meriç napıyorsun?
-Napıyomuşum ?
-Elini çek. Havalimanına gidene kadar uyuycağım.
-Tamam. Bu arada saçların çok güzel olmuş.
-Teşekkür ederim.
Önüme dönüp, tekrardan kafamı cama yasladım. 10 saniye bile olmadan bu seferde omzumda bi el hissettim.
-Ne var Meriç ?
-Senle konuşmak istiyorum. Ardayla yer değiştir.

Yanındaki arada bi var olup arada bi yok olan çocuğun adı Ardaymış.
Ceyda bi anda lafa atlayıp:
-Oldu başka ! Önüne dön Açelya.
Dedi.
Önüme dönüp :
-Bu Yolculuk çok uzun olucak....
Dedim.

İftardan önce attım. İyi okumalar... Oy vermeyi, alttaki küçük yıldıza basmayı unutmayın...💙
Karantinada sıkılmamanız üzere hoşçakalınn...💜
🌘