the one who can see, everything

Chapter 22

'The truth untold'

Summer

"I said, let me go!" malakas na sigaw ko kay Lucas pero binuhat niya lang ako at ipinasok sa sasakyan. Malamang ay dadalhin niya ako sa presidente. Sabagay, servant siya non. Napayukom ang kamao ko. This is cruel and unfair.

"Hey, Summer. I miss you." napalingon ako sa likuran ko. Nakita ko si Knox na nakangiti sa akin. Hindi naman ako sumagot at tinitigan lang siya. What?

"Fuck you! Are you trying to steal my girl, Mikaelson?" sigaw ni Lucas sa kanya. Nasa ikalawang row kami ng upuan ng sasakyan habang nasa ikatlong row naman si Knox at Ten which is sa likuran lang namin. Nasa bandang dulo naman sila Jadh at Zheina. Sa driver seat ay si Dein at ang front seat ay si Alysson ang naka-upo. Lahat ba sila servant din ng presidente? Wow, full force. Tulong-tulong sila sa pagdadala sa akin. They're treating me as if i was the most dangerous specie in the world.

"Summer. Please trust me. I'll tell you everything." napabuga na lang ako sa hangin dahil sa sinabi ni Lucas. Trust him? Everyone betrayed me! And then trust him? Nagbibiro ba siya? I won't let them fool me this time.

Hindi ako sumagot at bumaling na lang sa bintana. I am too mad. Baka mamaya ay pasabugin ko ang van na to. I don't care if i'm with the most powerful persons in this realm even the demon. I could hurt them all if i wanted to.

Ang akala ko ay bababa kami sa building kung nasaan ang presidente pero sa isang dagat kami bumaba. Kaya pala ang tagal tagal ng byahe. May malaking bahay naman sa gilid nito. Anong ginagawa namin dito?

"Summer. Come on." aya ni Lucas. Pinagbuksan niya pala ako ng pintuan ng van. Pero dumaan lang ako at naunang maglakad sa kanya. I can handle myself.

Lahat sila ay papunta sa bahay kaya sumunod ako. Hindi ko alam kung anong gagawin ko until hinila ako ni Ten paupo sa katabi niya. "Summer, please listen to us. Stay calm and patient." paki-usap ni Ten.  Para namang kumirot ang puso ko. Hindi ko maipagkakailang na-miss ko siya. Hindi ko maisip na niloko niya rin ako. Alam nya ba ang lahat? Pinigilan ko ang sarili kong hindi siya yakapin at umayos na lang ng upo.

"Alright, since everyone's settled." sabi ni Dein na nakatayo sa harapan naming lahat. Ang iba kasi ay nakaupo sa ibabang carpet sa harapan ng sofa. "Spill it to Summer."

Naunang maglakad si Zheina sa harapan namin. She started to kneel in front of me. Bakit ba ang daming lumuluhod sa harapan ko?

"Summer. Forgive me. Ako ang dahilan kung bakit nalaman ng presidente ang lokasyon mo." hindi ako sumagot at tinignan lang siya. I heard Ten's sigh. Alam nya ba ang tungkol dito? "N-naiinggit ako ng sobra sayo. Simula nung dumating ka, pakiramdam ko binalewala na ako ni Lucas. Pakiramdam ko kinulimutan na nila ang existence ko pati na rin si Ten." napalingon kaming lahat kay Ten. Umiiling-iling siya habang nakatingin kay Zheina. "I'm sorry. Nag-sisisi na ako. Pinahamak ko pa kayo. I'm sorry. I'm sorry." umiiyak siya habang nakaluhod pa rin.

Naiinis pa rin ako at aaminin kong galit ako pero unti-unti ko siyang naiintindihan. Zheina's always there for me when i get sick. "That's why i'm always at your side dahil sa tingin ko yun na lang ang dahilan para makabawi ako sa naggawa ko."

"E-enough. Tumayo ka dyan." tanging nasabi ko bago pasimpleng pinunasan ang luhang tumutulo na rin pala mula sa mga mata ko. Nagsisimula na naman ako.