WİNDOW //don't talk about it (TAMAMLANDI)

☆44☆

'AŞAĞILAMAK,

YAZAR'DAN

Uyku tutmamıştı yine Toprak'ı.

Kulaklığını, sigarasını cebine koydu ve ayakkabısını da ayağına geçirip kimseye haber vermeden çıktı gecenin bir vakti sokağa.

Son günlerde hep olduğu gibi...

Geceleri ders çalışmayı sevmiyordu.

Sevse kafası dağılsın diye sabahlardı da...

İçinden gelmiyordu işte.

Şu kızı kafasına taktı takalı çoğu şey içinden gelmiyordu gerçi.

Sigarasını içerken adımlarını yavaş yavaş atıyordu.

Ayrı bir sıkıntı vardı bugün içinde.

Kim bilir neden?

Kaya'yla Defne'nin resmi olarak sevgili olmalarından mı yoksa?

Sanmıyordu...

Kıskanmıştı epey ama içten içe mutluydu tabii.

Ama bazen Kaya'yla konuştuğunda kız için endişelenmiyor değildi.

Zaten Kaya'nın sağı solu pek belli olmazdı ama fazla takmıştı sanki Defne'ye kafayı.

Eylül'e davrandığı gibi davranıyordu bazen.

Fazla sahiplenici ve üst düzey korumacı.

'Amaan,' dedi içinden Toprak. Ne yaparlarsa yapsınlardı.

Alan memnundu veren memnun...

Toprak'a da anca böyle parklarda sürünmek düşerdi işte.

Her zamanki gibi salıncağına doğru yürüdü.

Başlarda umutluydu kızı yine buralarda görmekten.

Ama gün geçtikte ne umut kalmıştı ne de kıza dair herhangi bir iz...

Ortadan kaybolmuş gibiydi.

Toprak sigarasını bitirip salıncağın yanındaki çöpe attı. Tam da oturuyordu ki katlanmış mor bir kağıt engelledi onu.

Pek bir şey düşünmeden açmıştı büyük kağıdı ama kendisine hitaben yazıldığını görünce kaşları çatıldı.

Sokak lambasının ışığıyla okumaya başladı o an bilmese de hayatı boyunca hiç unutmayacağı o mektubu.

' Toprak,

Eğer bunu okuyorsan şanslısın demektir çünkü benden alabileceğin ilk ve son haber bu olacak.

Ve eğer bunu okuyan kişi, Toprak değilsen lütfen sağdaki çöpe yırtarak bu mektubu at ya da geri yerine bırak. Özele saygın olsun biraz.

Okuma bakayım.

Bak hâlâ okuyor.

Evet Toprak...heyecanlandın değil mi?

Kaşlarını çattın ve dudağının içini ısırıyorsun.

Şimdi de bir anlığına dondun ve kaşların daha çok çatıldı.

Kimim ben?

Seni bu kadar iyi kim tanıyabilir?

Seni ezberleyecek, seni sadece hayaliyle bile yaşatabilecek kadar...

Beni tanımıyorsun.

Tanıyabilirdin ama bu senin için bir seçenek olmadı. Hiçbir zaman.