DANGEROUS US

25. EVERYTHING WILL BE OK

JASMINE's POV

Pinaupo ako sa bakal na upuan. Kinadena ang kamay at ang paa. "Ano ba kasing kailangan niyo mga walang kwenta?!" Galit na tanong. "Pera, at makukuha lang namin yun kung mamamatay ka." Gigil na sagot.

"Tsek, really? Then, kill me now." Utos ko. "Bago yun, pahihirapan daw muna." Saad niya nang nakangiti at nanlilisik ang mga mata. "Do what you want. Sabihin mo lang sa boss mo na wag pakialaman si Kenzie!" Mariin kong saad. "Eh gusto nga siya ni Boss at wala kanang magagawa dun, kundi hintayin ang bangkay ng mahal mo." Saad niya.

Naiiyak nanaman ako. "No!!!" Di ko na talaga napigilan at naiyak nanaman. 'Bwisit naman to oh. Bat kasi ang babaw ng luha ko. Walang HIYA!' Nagulat nalamang kami ng may biglang kumatok. "Samuel!" Saad nong nasa labas. "Ito na ang hinihintay natin." Saad niya. Lumakad siya palapit sa pinto at binuksan ito.

Pinasok ang isang tinabonan ng tela na bangkay habang tulak-tulak ng isang lalaki. Nagsimula na akong umiyak. "Hin-hindi, hindi yan totoo." Natatakot at hindi makapaniwalang saad. Tumawa si Samuel. "Pwes maniwala ka." Saad sabay tanggal nang tela.

"Well, hello." Saad ni Kenzie sabay suntok sa mukha nong lalaki. Agad niya naman itong sinundan ng malakas na uppercut at sipa. Natumba at nawalan ng malay yung Samuel. After that she run towards me then kiss me. I kiss back with still tears rolling down my eyes. "Akala ko talaga wala kana. Patawad di ako nagtiwala." Umiiyak kong paliwanag sabay yakap sa kanya.

She hug me back. "Shhh, tama nang iyak. Nandito na ako." Saad niya. "Um-um alam ko, salamat." Dapat nga talaga akong nagtiwala sa kanya.

"Si-sino siya?" Nagtatakang tanong ko nang mapansin yung lalaking naghatid sa kanya at kanina pa nakatingin samin. "Siya si Zarich T. Vandrino kaklase ko sa Taekwondo. Black belter rin at gusto niya ako." Saad niya.

"Baliw, dati lang yun." Saad nong lalaki. "Bilis makareact. Guilty? Guilty?" Biro ni Kenzie. "Bilisan mo na dyan. Kalagan mo na yang mahal mo. Magbabantay lang ako sa labas." Agad lumabas si Zarich at sinara ang pinto.

Dali-daling nilabas ni Kenzie ang Susi galing sa bulsa at nagsimulang pakawalan ako. "Saan mo nakuha yan?" Tanong ko sabay titig sa Susi. "Kay Dramon yung lalaking tumutok satin ng baril kanina." Paliwanag niya. "Sinaktan kaba nila?" Tanong ko habang pinagmamasdan siya at inaalam kung may natamo ba siyang sugat.

Tumingin siya sakin. "Binalak nila akong gahasain. Ang iniisip ko nun, 'mas mabuti pang mamatay nalang kesa magalaw ng mga yun.' Nong akmang gagawin na talaga nila. Pumasok si Ric at tinulungan ako. So yun bugbog sarado sila!" Pinilit niyang ngumiti pero bigla nalang tumulo ang luha sa mga mata niya ng di niya namamalayan.

Niyakap ko siya. "So-sorry dahil pabigat ako. Hindi kita kayang tulungan kasi wala akong silbi. Magmula pa noon wala na talaga. So---" She cut me off by pulled back in hug and immediately kiss me. "Just say nothing. Everything will be OK now." Pinunasan niya ang mga luha at nang makawala ay lumabas na kami.

KENZIE's POV

Mabuti nalang talaga at nataong dito rin nagtatrabaho si Ric. Nakwento niya sakin na si Dramon pala o yung boss nila ay hindi dating ganon at ang grupo nila ay binoo hindi para mangkidnap, magpatay, magnakaw kundi para tumulong sa taong nangangailangan.

Dating mabuting tao daw si Dramon at magkaibigan sila ni Ric kaso ngalang ng mamatay ang nag-iisa niyang kapatid at natitirang pamilya noong nakaraang 7 taon dahil sa tama ng ligaw na bala ay nagbago ito. Puro puot, inis, pagkamuhi at paghihigante sa mga tao ang gusto niya.

Ang lahat ng nagtangka raw'ng umalis ay pinapatay.

"Humanda ka. May dalawa pang dapat talagang itumba." Babala ni Ric. "Anong ibig mong sabihin?" Tanong ni Mine. "Bukod kay Dramon, sina Jubael at Keneth ay may mga hawak ring baril.  Sila ang tinatawag na The 3C or Three Controller. Para masigurado ang pagkontrol sa amin ay sinigurado nilang silang tatlo lamang ang may hawak ng mga baril." Paliwanag niya.