Unpredictable

Κεφάλαιο 10

Βγήκε έξω και άρχισε να περπατάει μαζί με τον Robert. Εκείνο το βράδυ έκανε τόσο κρύο όπου και οι δυο φορούσαν τα πανωφόρια τους, καλά δεμένα πάνω τους.

«Τα καταφέραμε» είπε η Eliza καθώς γύρισε το πρόσωπο της προς εκείνον. Της χαμογέλασε, γελώντας με τον ενθουσιασμό της και έμεινε να την κοιτάει. Πολλές φορες ξεχνούσε ότι πέρα από τον δυναμικό της χαρακτήρα, ήταν μονάχα μια νεαρή κοπέλα και συγκεκριμένα η κοπέλα με την οποία είχε μεγαλώσει μαζί.

«Εσύ τα κατάφερες» της ψιθύρισε και εκείνη κούνησε αρνητικά το κεφάλι της. Θαύμαζε το ποσό δυναμική ήταν αλλά του άρεσε και η άλλη πτυχή της, ο άλλος της χαρακτήρας. Αυτός που έκρυβε από όλους τους υπόλοιπους και πολλές φορές και από εκείνον. Ο ευαίσθητος.

«Μην λες ανοησίες. Τόσο καιρό μαζί το οργανώναμε» του είπε και του χαμογέλασε. Συνέχισαν να περπατάνε μέχρι το δάσος για το σπίτι στο οποίο έβρισκαν καταφύγιο, ώσπου άκουσαν μερικά ξύλα να σπάνε και άλογα να έρχονται προς το μέρος τους. Η Eliza κοιτάχτηκε με το Robert για μια στιγμή και έπειτα έβγαλαν και οι δύο τα ξίφη τους τα οποία είχαν κρυμμένα μέσα στα πανωφόρια τους.

Στάθηκαν σε στάση επιφυλακής και κοιτούσαν παντού γύρω τους αφού από παντού ακούγονταν άλογα. Ξαφνικά, 6 άλογα με πάνω τους, άντρες τους οποίους δεν είχαν ξαναδεί, και σίγουρα δεν ήταν από την φρουρά του βασιλιά, εμφανίστηκαν από όλες τις κατευθύνσεις, περικυκλώνοντας τους.

Η Eliza ακούμπησε την πλάτη της πάνω στην πλάτη του Robert καθώς σκεφτοταν τι θα μπορούσε να κάνει για να ξεφύγουν. Όμως κάθε δρόμος φυγής θα έβγαινε σε αδιέξοδο αφού σίγουρα θα τους έπιαναν. Η Eliza γύρισε το κεφάλι της προς έναν άλλο καβαλάρη ο οποίος ερχόταν μέσα από το σκοτάδι και δε φαινόταν το πρόσωπο του, λόγω της κουκούλας που φορούσε.

Τον επεξεργαζόταν και προσπαθούσε μάταια να καταλάβει ποιος ήταν. Ώσπου, κατέβηκε από το άλογο του και έβγαλε το πανωφόρι που φορούσε πάνω στο κεφάλι του.

«Alexander!» Φώναξε ο Robert και η Eliza άρχισε να νευριάζει υπερβολικά πολύ. Έτεινε το ξίφος της προς το μέρος του Alexander και άρχισε να τον πλησιάζει απειλητικά.

«Μπορείς να μου εξηγήσεις τι σημαίνουν όλα αυτά;» του φώναξε καθώς τον πλησίαζε επικίνδυνα πολύ. Το στηθος της ανεβοκατέβαινε από την οργή της και τα μάτια της λαμπύριζαν κάτω από το φως του φεγγαριού. Ο Alexander έκανε νόημα σε έναν από τους άντρες πίσω για να την πιάσει και εκείνος, αποφεύγοντας εύκολα τον Robert όπου προσπαθούσε να τον σταματήσει, την έπιασε και τοποθέτησε ένα σπαθί πάνω στον λαιμο της. Το ίδιο όπου έκανε και ένας άλλος στον Robert.