Unpredictable

Κεφάλαιο 11

«Λοιπόν Eliza, σε έφερα εδώ γιατί θέλω να σου προτείνω κάτι που είμαι σίγουρος ότι θα σου φανεί πολύ ενδιαφέρον» είπε ο βασιλιάς Richard και την κοίταξε στα γεμάτα απορία μάτια της. Ήταν σίγουρος ότι θα το δεχόταν αμέσως και για αυτό συνέχισε τον μονόλογο του χωρίς να την αφήσει να μιλήσει. Ο Alexander δίπλα του, γνωρίζοντας τι ήθελε να ρωτήσει ο βασιλιάς του, δεν τον κοιτούσε καν και είχε επικεντρώσει το βλέμμα του μόνο στην Eliza.

«Απ'ότι μαθαίνω έχεις ξεκινήσει ένα κίνημα κατά του βασιλιά. Πολύ θαρραλέο αυτό εκ μέρους σου αλλά πιστεύω ότι δε θα τα καταφερεις με μερικούς κακοποιούς που το μόνο που ξέρουν να κάνουν είναι να ληστεύουν. Οι κάτοικοι του βασιλείου σου μπορεί να μην αντέχουν άλλο με την πίεση που τους ασκεί ο βασιλιάς αλλά δεν πρόκειται να επαναστατήσουν. Είναι υπερβολικά δειλοί για να σηκώσουν το κεφάλι τους σε μια τόση ισχυρή δύναμη. Έπειτα πώς θα πολεμήσουν; Χωρίς να έχουν την γνώση που απαιτείτε για να πας στην μάχη;» Της είπε αργά και σταθερά και εκείνη καθόλη τη διάρκεια που τον άκουγε προσπαθούσε να σκεφτεί μια εύστοχη απάντηση.

«Με συγχωρείτε μεγαλειότατε, αλλά οι άνθρωποι σιγά σιγά θα έρθουν με το μέρος μας. Είμαι σίγουρη ότι θα έρθουν με το μέρος μας και έπειτα εμείς, δηλαδή εγώ η ίδια θα τους εκπαιδεύσω. Έχοντας στον νου τους το παλιό βασίλειο, αυτό του βασιλιά Stefan θα—» ο βασιλιάς Richard την διέκοψε πρώτου προλάβει να ολοκληρώσει την φράση της:

«Το βασίλειο του βασιλιά Stefan βρίσκεται στο παρελθόν. Τι θα κάνετε για το παρόν και το μέλλον δεσποινίς Eliza; Σε πόσο καιρό θα τους μάθετε όσα χρειάζονται; Σε 7 μήνες ή μήπως σε έναν ολόκληρο χρόνο; Και είστε τόσο σίγουρη ότι θα συμφωνήσουν όλοι με αυτό που θα προτείνετε; Αν υπάρξουν κάποιοι που σας καταδωσουν;» Της είπε αφήνοντας την άφωνη. Δεν ήξερε τι να σκεφτεί, τι να πει, τι να πράξει. Είχε σκεφτεί αυτές τις παραμέτρους και στο παρελθόν αλλά δεν τους είχε δώσει τόση βάση και τώρα σκεφτόταν ότι οι πιθανότητες να τα καταφέρουν ήταν ελάχιστες ως και μηδαμινές.

«Για αυτό και θα σε βοηθήσω. Έχω τον ίδιο σκοπό με εσένα. Να δω τον βασιλιά Anthony νεκρό.» συμπλήρωσε και η Eliza τον κοίταξε ερωτηματικά στα μάτια. Δεν πίστευε ότι αυτό θα ήταν που θα της ζητούσε και ήταν ιδιαίτερα χαρούμενη για αυτό. Όμως τι και αν ήταν παγίδα; Τι και αν της έλεγε ψέμματα και στο τέλος συμμαχούσε με τον βασιλιά Anthony; Τι θα κέρδιζε ο βασιλιάς Richard από όλο αυτό και ποιος ήταν ο σκοπός του; Είχε στείλει και την ίδια την κόρη του στο βασίλειο ως μνηστή του βασιλιά Anthony. Γιατί να ήθελε τότε να τα αλλάξει όλα αυτά;