Part 9
အစ်ကိုမေ့မျောနေတာ နှစ်ရက်ရှီပြီ
အခုထိမနိုးသေးဘူး။ ပါပါးနဲ့မေမေကအရမ်းစိုးရိမ်
နေသလို့ ကျွန်တော်လည်း ကျောင်းပြန်ဖွင့်ခဲ့ပေမဲ့ ကျောင်းကို မသွားခဲ့ဘူး။ သူငယ်ချင်းတွေကပဲစိုးရိမ်ပြီး ဆေးရုံလိုက်လာကျသည်။
" Kong နင်အတွက် ငါစာကူးလာခဲ့တယ် ''
May ကျွန်တော်ကိုး စာအုပ်ပေးမဲ့လည်း ကျွန်တော်
ဒီချိန်မှာ စာတွေ စိတ်မဝင်စားချင်ဘူး
" ငါ မလိုချင်ဘူး May ''
Aimက ကျွန်တော်ပုခုံးကိုလာပုတ်ကာ
"Kong ငါတို့က နောက်ဆုံးနှစ်ရောက်ပြီ မင်းပဲ ကျောင်းမြန်မြန်ပြီးမှ မင်းအစ်ကို့ကို ကူညီလို့ရမှာဆို ယူထားလိုက်ပါ မနက်ဖြန်လည်း မင်း ကျောင်းလာတက်သင့်နေပြီ ''
"ငါ သိပါတယ် ဒါပေမဲ့ မနက်ဖြန်ထိ ငါအစ်ကို့ကို စောင့်ကြည့်မှရမှာ မနုက်ဖြန်မှ အစ်ကို မနိုးရင်
ထပ်ပြီးခွဲစိတ်ရမှာ ငါအစ်ကိုကအသက်လုနေရတဲ့ အချိန်မှာ ငါဘယ်လို့လုပ် ကျောင်းတက်နိုင်မှာလဲ ''
"ငါတို့လည်း စိတ်မကောင်းပါဘူး ဒါပေမဲ့ နင်မပူပါနဲ့ Kong နင်တို့မိသားစုကနင်ကိုကို့ကိုအရမ်းချစ်ကျတာ အဲ့ဒီအချစ်တွေနဲ့နင်အစ်ကို နိုးလာမှာပါ ''
Moonပြောတာကိုး Tawပါထောက်ခံလိုက်သည်။
"ဟုတ်တယ် Kong မင်းလည်း
ကျန်းမာရေးဂရုစိုက်ပါ ''
" အင်း ကျေးဇူးတင်ပါတယ် ''
သူငယ်ချင်းတွေပြန်ပြီစ ကိုကို အခန်းထဲဝင်မလို့တော့ ပါပါးကမေမေကို ပြန်နားခိုင်းနေတာ ကြားတယ်။ အမေကမနားဘူးပဲငြင်းနေသည်။ ကိုကိုက ဘယ်သူလဲ ပါပါးနဲ့မေမေတို့အရမ်းချစ်တဲ့ သားကြီးပဲလား။ ပါပါးတို့အချစ်က သံသယာဖြစ်စရာ မရှီပေမဲ့ သွေးချင်းမတူဘူး ဘာတွေလဲ
Kong ဒါကိုပဲထပ်ကာထပ်ကာ စဥ်းစားနေမိသည်။
" သားငယ် ဘာရပ်လုပ်နေတာလဲဝင်ခဲ့လေ ''
ပါပါးခေါ်သံကြောင့် တွေးမနေတော့ပဲ
ဝင်လာခဲ့လိုက်သည်။
" မေမေပင်ပန်းနေပြီ ပြန်နားလိုက်ပါ့လား ကျွန်တော် စောင့်ပေးပါမယ် ပါပါး
မေမေကိုလိုက်ပို့ပေးလိုက်ပါ ''
