Jest taka dziewczyna. Nie znam jej dobrze, ale wiem, że ma problemy. Nawet nie musiałaby mi tego mówić. Mi starczy, że patrzę na jej gęsty, albo sposób mówienia. Język jej się plącze i mówi bardzo szybko, przez to źle wymawia słowa. Za każdym razem jak powie błąd trzęsie głowa albo zamyka oczy i nerwowo się uśmiecha. Też opowiadając coś macha rękami i robi kroki do przodu do tyłu. Ciągle się uśmiecha i uśmiecha, próbuje być przyjacielska i miła. Wychodzi jej to, ale te małe gesty pokazują jej stan emocjonalny. Niby długo z tym walczy, ale nadal nie potrafi tego ukryć, a może ona woła o pomoc?
CZYTASZ
love wit rock⭐
PoëzieLudzie mówią, że to co pisze ma potencjał. Ta książka to tak jakby ładny śmietnik trochę smutku egzystencjalnego, głębokich zdań, dużo smutnych miłości i dużo pytań do świata.
