Chapter 26

65 7 4
                                    

Minhyun's

I was staring at her, secretly admiring her beauty. Paano kaya kung di nangyari ito? Are gonna still end up like this?

Naaaliw pa akong titigan siya nang bigla siyang gumalaw at kinusot-kusot ang mata niya. Cute.

"Hmm. G-good morning!" sinabi niya na parang bata and smiled at me. I'm falling deeply because of that smile.

"Good morning, baby." I said and kissed her tummy.

"Good Morning, babe." I said giving her a peck on her lips.

"Aish. Di pa ako nagtotoothbrush." nagmamaktol niyang sabi which made me laugh. Epekto siguro ng pagbubuntis niya na naging isip bata siya unlike before. Hahahaha. It's hard talking to her back then since she's that kind of cold hearted school nerd na ayaw makipag-usap sa ibang tao and living in her own world.

It wasn't really expected na mangyayari sa amin 'to. Kahit sino naman eh. I can't say that what happened that 'night' was an accident but it's more like nagpadala kami not minding what will come after.

But I would say that I never regretted it. Pangit mang pakinggan pero after mangyari nun, lagi na akong nakabantay sa kanya. Always worried na something might happen to her and kinutuban din agad ako na baka buntis na nga siya. If that night didn't happen, then maybe I wouldn't realize that I already have feelings for her even before. Hindi naman sa pagtetake advantage, it's more like realization and facing consequences after what had happen.

"Natulala ka na diyan, Minmin." she pouted at mahinang pinitik ang noo ko.

"Aray!" pagkukunwaring nasaktan ako.

"Hala sorry." sabi niya sabay haplos sa noo ko.

"Kiss mo'ko para mawala yung sakit." I said as I pouted my lips. Akala ko hindi niya gagawin pero nagkamali ako.

She really did kissed my lips.

"Ayan na Mr. Hwang. Please lang tumigil ka na sa kalandian mo. Ke aga-aga." she laughed at me.

Natutuwa akong pagmasdan siyang tumawa.
I suddenly remembered something.

flashback

"Do you like her?" diretsahang tanong ko sa kanya. Alam kong may nararamdaman siya para kay Patricia dahil lalaki rin ako.

"Am I that obvious?" he grinned boyishly.

"Kung may binabalak ka, wag mo nang ituloy. Buntis siya. At anak KO yung batang dinadala niya." I said that with conviction.

"Alam ko naman hyung. You don't have to remind me. But you can't also stop me from loving my bestfriend." Minggyu exclaimed.

"You better distance yourself from her. Ayokong mastress siya." I said in a cold tone.

"You don't have the right to put limitations on me. Kaya kong mas maging mabuti para sa kanya at sa magiging anak niya!" at di ko na napigilan ang sarili kong kwelyuhan siya.

"Huwag na huwag mong susubuking agawin siya at sirain kami kundi di ko alam kung saan ka mapupunta." I gritted my teeth while saying that. Buti na lang dumating sina Sungwoon hyung at pinigilan ako.

"Tama na, Minhyun! Baka marinig kayo ni Patricia." saway sa akin ni Jisung hyung.

"Tandaan mo lang, Minhyun HYUNG. Sa oras na saktan mo si Shasha, aagawin ko siya sa'yo ag hindi mo na siya makukuha."

And with that, he left.

End of flashback

I looked at her as she tell her stories.  Hinding-hindi ka niya maaagaw sa akin. I won't let that happen.

Hinding-hindi rin kita magagawang saktan. I promise you.

Minggyu's

I'm at a bar right now. I may look pitiful but I don't care. The hell! It hurts so much. Kung nakaamin ako nang mas maaga edi hindi siya mabubuntis ng lalaking yun. Wala akong pakialam kung Senior namin siya at mas matanda siya sa akin.

Si Patricia ang pinag-uusapan dito. My bestfriend. My first love. At yung babaeng pinakamamahal ko.

Dapat talaga hindi na lang ako umalis. Dapat talaga hindi ko na lang siya iniwan edi hindi sana mangyayari 'to.

Ininom ko ang alak na sinerve sa akin ng bartender. Dinama ko ang init na dulot nito sa lalamunan ko.

Nakakarinig naman ako ng bulung-bulungan sa paligid ko.

"Diba si Kim Minggyu yan ng Seventeen?"

"Bakit siya nandito?"

"Ang pogi niya pala!"

"Bakit siya naglalasing?"

Hindi ko na lang sila pinansin. Mas dama ko ang sikip ng dibdib ko. Mga Pre, nakakabading! Ang sakit.

Bata pa lang kami, kaibigan ko na siya. Sabay kaming lumaki kaya unti-unti na ring minahal ko siya more than friends should be. I am planning to confess to her kaya ako bumalik but the heck! I never thought na ito ang maabutan ko. Bakit siya pa? Bakit ngayon pa? Bakit nangyari pa?

Kung pupwede lang, handa pa rin naman akong mahalin siya. Handa akong maging tatay sa magiging baby niya. Aalagaan ko silang dalawa pero nandiyan si Hwang.

Nilagok ko ang huling patak ng matapang na alak.

Sa simula pa lang, akin ka na. Magiging akin ka rin sa huli, Patricia.

Appa 》》h.mhTahanan ng mga kuwento. Tumuklas ngayon