Doyeon's
Curse this situation! Argh! Bakit ba nangyayari 'to ngayon?! Tsk. Bakit ba kasi bumalik pa sila?
I drink my wine straight and grabbed another glass and went to the terrace. Nag-away pa kami. Wala talagang ibang mabuting nadudulot ang babaeng yun. Nabubugnot ako.
"A penny for your thoughts?" asked someone and grabbed the glass of wine I'm drinking sabay inom nito.
"Ano ba?! Ano bang ginagawa mo dito?! Sesermunan mo na naman ako?" singhal ko sa kanya.
"Ow woah! Chill bestfriend. Nangungumusta lang. Damang-dama ko kasi yung itim na aurang nakapaligid sa'yo." he chuckled. Umirap lang ako.
"Pwede ba, Seongwoo? Hindi ka nakakatulong." irap ko muli sa kanya.
"Tsktsk. Where's the honorifics? Call me Oppa." pang-aasar niya.
"Whatever."
Sandali kaming natahimik at nagsalita naman siya sabay abot sa akin ng bagong baso ng red wine.
"Nag-away kayo?" he asked. Pinapaikot-ikot niya ang red wine sa loob ng baso at inamoy bago inumin. He's savouring the drink and then looked at me intently.
"Yeah. And it's because of that whore!" I exclaimed.
"I told you to chill. I also warned you before right? But you didn't listen." pagseseryoso niya.
Seongwoo is my bestfriend. He's always been there. He also knows everything at sa kabila ng katotohanang kaibigan niya si Minhyun, hindi niya sinabing may alam siya tungkol sa mga pinaggagawa ko. He loves me but I can't reciprocate it the way he does. Hindi ko rin alam kung dapat kong ikatuwa yun dahil yun ang rason kung bakit hanggang ngayon, wala pa ring alam si Minhyun sa mga nagawa ko.
"Kung sesermunan mo ako, better keep it. I won't listen anyway." I said at nagbuntong-hininga. Tumingin ako sa view ng dagat na tanging buwan lang ang nagsisilbing ilaw.
"Nagmahal lang naman ako, Ong. Mali ba yun?" tanong ko nang hindi pa rin tumitingin sa kanya.
"You know, I always ask the same thing." napatingin na ako sa kanya. Nakatingala rin siya sa langit.
"Kasi kung tutuusin, using love as the reason in doing careless decisions is really irrational. But not until you realized that you just want to do everything for the one you love." siya naman ang tumingin sa akin.
Damang-dama ko ang lungkot sa nga sinabi niya at sa mga mata niya.
"Doyeon, alam ko na ang sagot pero itatanong ko pa rin. Pwede bang ako na lang? Pwede bang itigil mo na'to at sa akin mo naman ibaling ang atensiyon mo?" tanong niya sa akin that made me look down.
Tears are threatening to fall 'til I heard him sigh. I suddenly felt a hand ruffling my hair.
"Wag ka ngang umiyak. Mas lalo mo lang pinaparamdam sa aking wala akong pag-asa at naaawa ka lang." sabi niya pero di pa rin ako tumitingala.
"Seongwoo..." tumingala na ako to meet his gaze. Ang sakit lang na sa lahat ng taong sinaktan ko, nadamay pa ang bestfriend ko.
"Doyeon. Alam mo kung ano ang tama. Anytime soon, everything will be revealed. I'm preparing myself and ganun ka rin dapat. We should face the consequences pero lagi mong tatandaan na nandito lang ako palagi para sa'yo." niyakap niya naman ako.
I'm sorry Ong but I can't promise na ititigil ko na'to. I already started and it's now or never. Besides, hindi lang naman ako ang may kagagawan ng lahat ng 'to. It's not a good time to lose. Not now, never.
