Hem en hem alleen

Ten

[Laura]

Het is gelukkig alweer vrijdag. De dag dat de wijnfles weer open mag. Ik word gek van deze week. Evan heeft nog steeds geen woord tegen me gezegd en dat terwijl ik hem elke dag een berichtje stuur in de hoop dat hij iets terug zegt. Nog steeds snap ik niet waarom ik daar hoop in heb. Aan de andere kant snap ik mezelf wel. Ik vermijd Ryan zoveel als ik kan. Het probleem is gewoon Ryan zelf met het vermijden. Hij is zowat de oude, ook al weet ik dat het toneel is. Ik ben dood moe van zijn gare acties. 

Maandag het meisje bij mijn kluisje, gevolgd door dinsdag waar die wel heel lustvol stond te zoenen met een meisje en dat was héél toevallig op de gang waar mijn appartement zich bevindt, woensdag heeft die seks gehad met een meisje en dat is "per ongelijk'' uitgelekt waardoor de hele campus en school het erover had, maar ik twijfel of dit wel waar is, want zoals ik net al zei: dit is allemaal één groot toneelstuk. Maar goed, dat kwam natuurlijk bij mij terecht en tot slot hebben we donderdag nog. Het was de hele dag rustig en dat deed me zo goed. Ik kon me eindelijk focussen op mijn lessen. Maar het mocht niet zo mooi zijn. Een meisje uit mijn klas, die achter mij zat, vertelde aan haar vriendin dat ze een ''wilde'' zoenpartij op de toiletten van school had gehad die ochtend. Uit frustratie was ik uit het lokaal gelopen.

Ik word knetter gek! Is het gek dat het me toch wel boeit? Eigenlijk is het niet raar. Het is nooit een fijn idee om je ex met andere meisjes te zien. 'Is het wel.' Zegt Aylin en neemt een hap muesli. Verbaasd kijk ik haar aan. 'Zei ik dat hardop?' Ze lacht. 'Nou, je mompelde het, maar ja.' Ik slaak een zucht. 'Hoezo is dat raar dan?' Vraag ik en ga tegenover haar zitten. 'Als je over je ex heen bent, zoals jij al de hele week zegt, dan moet dit je niks doen.' Aylin neemt nog een hap muesli. Ik rol met mijn ogen. 'Ik ben over hem heen.' Ben ik dat? 'Ben je niet.' Ze grinnikt. 'Snap ik ook wel. Jullie seks was goed toch?' Met open mond kijk ik haar aan. 'Aylin!' Ik schud afkeurend met mijn hoofd en besluit om alvast naar school te gaan. Ik hoor haar nog lachen.

Ik ben benieuwd wat Ryan vandaag gaat doen. Ik wacht er gewoon op. Ik ga in de kantine zitten en pak mijn telefoon erbij om Evan een berichtje te sturen, zoals ik elke dag doe.

'Doe geen moeite.' Hoor ik iemand achter me. Verrast kijk ik naar Evan die bij me aan de tafel komt zitten. 'Hey!' Zeg ik verbaasd. Hij lacht klein. 'Hey.' Ik zucht. 'Evan, ik wil echt niks meer met Ryan en ik had het je echt eerder moeten vertellen en het was echt fout van me.' Hoopvol kijk ik hem aan. Hij kijkt bedenkelijk. 'Zullen we het er vanavond, voor dat we opstap gaan met de groep, het er even over hebben?' Vraagt hij, bijtend op zijn lip. Vol enthousiasme knik ik. 'Ja!' Hij lacht en knikt. 'Parkje, half acht?' Vraagt hij. Weer knik ik. Hij glimlacht naar me. 'Tot vanavond.' Hij staat op. 'Tot vanavond!' Hij knipoogt naar me en loopt dan weg. Opgelucht haal ik adem en lach. Eindelijk!

Ik sta op en loop even naar de toiletten. Ik open een hokje en wil net gaan zitten tot dat ik iets naast me hoor. Vol verbazing sta ik met open mond te luisteren.

'Oh, Ryan.' Hoor ik een meisje hijgen gevolgd door een maar smak geluiden. 'Zoen me nog meer!' Hoor ik dan. Mijn ogen worden groot. 'Oké.' Zeg ik tegen mezelf. Ik kom het hokje weer uit en neem voor de spiegel plaats. 'Uh, ja!' Hoor ik dan. Ik buig voorover naar de wasbak. Ik schraap overdreven hard mijn keel. Snel hoor ik gerommel in het hokje en zie hoe een meisje het hokje verlaat met een speelse blik op haar gezicht. Met een vieze blik kijk ik haar na hoe ze wegloopt. Dan komt Ryan het hokje uit. Met een vermaakt gezicht komt die voor me staan.

'Zoenen op de wc.' Bedenkelijk kijk ik om me heen. 'Die had je al eens gedaan deze week, waren de ideeën op?' Maak ik mijn zin af. Met een grijns blijft hij me aankijken. Dan opeens komt er een tweede meisje het hokje uit lopen. Ik bijt woede inhoudend op mijn lip en kijk naar beneden. Het meisje verlaat snel de toiletten. Ryan zet zijn vinger onder mijn kin en laat me langzaam weer omhoog kijken. Ik kijk hem aan. 'Maar een triozoen had ik nog niet gehad.' Hij grijnst. 'Maar nu wel.' Maakt hij zijn zin af. Ik haal met een ruk mijn kin van zijn vingers en draai me om naar de spiegel zodat hij achter me staat. Ik leun met mijn armen op de wasbakken.

Hij pakt me bij mijn heupen en schuift langzaam zijn handen naar voren waardoor hij zichzelf tegen me aan duwen kan. Ik sta tegen hem aan gedrukt. Zijn kruis tegen mijn kont. Ik word hier heel zenuwachtig van en slik. 'Geef het toe.' Fluister Ryan in mijn oor waar ik kippenvel van krijg. 'Het doet je zoveel en ik kan het weten, want ik ken je.' Ik sluit genietend mijn ogen van zijn aanraking. Mijn ademhaling gaat sneller. In een ruk draai ik me om en sla mijn armen om zijn nek. Onze voorhoofden tegen elkaar aan en onze lippen enkele millimeters van elkaar verwijderd.

'Ik maak jou gekker dan jij mij. Je verwacht nu zoveel van dit moment, ik kan de bobbel in jouw broek zien.' Dan laat ik hem los. 'En je weet dat ik gelijk heb.' Citeer ik zijn woorden en loop dan met een speelse grijns weg. Hem achterlatend in de toiletten. Dat ging nog maar net goed! Waar heb ik zo goed leren acteren? Ik gaf me bijna aan hem over! Ik wilde hem zo graag zoenen en nog veel meer. Ik verloor bijna mijn zelfbeheersing. Maar waarom? Hij is vreemdgegaan.

----

Daar zit ik dan. Wachtend op Evan in het parkje. Lang hoef ik niet te wachten, want in de verte kan ik hem al aan zien komen. Ik glimlach naar hem als hij dichterbij komt. 'Hey.' Hij neemt naast mij plaats. 'Hey.' Hij schraapt zijn keel. 'Ik had je niet mogen negeren deze week. Dat was echt heel dom van mij. Ik moest je ook gewoon geloven als je zegt dat het niets meer wordt. Het spijt me.' Ik knik.

'Mij ook.' Hij trekt me in een knuffel. Een warm gevoel trekt door mijn lichaam als zijn sterke armen mij vast houden. 'Je bent nog steeds echt een leuk meisje.' Fluistert hij in mijn oor. Ik krijg een glimlach op mijn gezicht en kijk hem aan. 'Jij bent ook nog steeds een leuke jongen.' Hij kijkt me diep in mijn ogen aan. Ik bekijk zijn lippen. Ze zijn zo mooi. Hij komt dichterbij. Ik verzet me niet. Dan raken zijn lippen langzaam de mijne. Ik ga er rustig in mee. Hij trekt me in een snelle ruk opschoot. Onze lippen blijven elkaar aanraken. Dan wordt de zoen veel wilder. We zoenen elkaar volop. Het voelt geweldig.

Na zo'n minuut stoppen we met zoenen en kijken we elkaar aan. Hij lacht, ik lach ook. In mijn achterhoofd heb ik een hele andere gedachte. 'Dit verandert niks, sorry.' Zeg ik snel. Hij knikt. 'Dat weet ik.' Ik ga van hem af en samen lopen we naar mijn appartement toe. Daar zitten we vanavond met de groep. Onderweg kletsen we nog even en hebben we besloten om vrienden te blijven, waar ik blij mee ben, maar de achterliggende gedachte blijft maar door mijn hoofd zweven.

Ryan zoent beter, ik wil Ryan.