Hem en hem alleen

Twenty Nine

[Laura]

Helemaal doorweekt met onze schoenen in de ene hand en elkaar in de andere hand lopen Ryan en ik terug naar de villa. Voordat we naar binnen stappen geven we elkaar nog een kus. 'Het was leuk.' Glimlach ik tevreden. Hij knikt en stemt in. Dan stappen we naar binnen en het eerste wat ons opvalt is iedereen die in de stress aan het opruimen is.

Onze wegen scheiden zodra we boven zijn. Als ik in mijn kamer kom zie ik Aylin haar koffer in pakken. Ik leg ook mijn koffer open en begin met het verzamelen van mijn spullen. 'Hoe was het?' Vraagt Aylin enthousiast en komt op het bed zitten. Ik Begin te glimlachen en te blozen tegelijk. Aylin krijgt grote ogen. 'Heeft hij je gevraagd?' Ik knik. 'Ja.' Een brede glimlach verschijnt op mijn gezicht. Aylin's mond valt open en ze vliegt om mijn nek. Ik knuffel haar terug en begin te lachen. 'Yes! Nu zijn we beide geen vrijgezellen meer én we zijn beide op Ibiza gevraagd!' Gilt Aylin blij. Lachend schud ik met mijn hoofd. 'Aylin, we zijn geen veertien meer.' Ik laat haar los. 'Nou, iets enthousiaster mag wel.' Zeurt ze. Ik begin te lachen. 'Oke dan.' Ik adem diep in. 'Ik heb een vriend!' Schreeuw ik dan. Beide beginnen we kei hard te lachen. 'Zo goed?' Vraag ik Aylin die nog steeds aan het lachen is. Ze knikt maar, omdat er geen woord uit komt.

'Wij hebben een vriendin!' Klinkt het opeens uit de kamer naast ons. Aylin en ik kijken elkaar aan en beginnen dan kei hard te lachen. 'Pff, en dan zijn wij volwassen?' Zeg ik nog half lachend. Ik neem een slokje water van mijn flesje en ga dan weer door met het in pakken van mijn koffer. Er moet nog veel worden opgeruimd voor dat we kunnen gaan.

Na een uur ben ik er bijna wel klaar mee. Ik heb het bloed heet en mijn koffer past niet dicht. Geïrriteerd schop ik tegen mijn koffer aan, wetend dat het geen effect zal hebben. Ik hoor iemand grinniken. Geschrokken kijk ik op. Daar staat Ryan die tegen de deurpost aan leunt. 'Gaat het lekker?' Vraagt hij lachend. 'Ha ha.' Lach ik sarcastisch. Hij loopt op me af en vragend kijk ik hem aan. 'Wat ga je doen?' In een snelle beweging gooit hij mij over zijn schouder. 'Oh nee, niet weer dit. Ryan!' Zucht ik. Ik heb hier nu geen zin in. Mijn koffer heeft mij chagrijnig gemaakt. 'Wat? Je moet echt even afkoelen.' Hoor ik hem grijnzen. Oh nee. Nee ik wil niet het zwembad in. 'Ryan, doe het alsjeblieft niet.' Piep ik. Hij baant zijn weg naar beneden. 'Als je van me houd doe je het niet.' Probeer ik hem te chanteren. Hij gaat op de rand van het zwembad staan. Ruben en Evan moedigen hem aan. 'Ik houd van je.' Dan gooit hij me het zwembad in. Ik slaak een gil, maar ik ben al snel kopje onder. Zo snel als ik kan zwem ik weer naar boven. Iedereen staat te lachen. Ergens moet ik ook wel lachen. Ik vind het wel een beetje grappig. Ryan stuurt me een luchtkusje. Ik steek mijn middelvinger naar hem op. 'Ik doe je koffer wel dicht en dan is alles klaar, schat.' Stelt hij voor. Sarcastisch glimlach ik naar hem. 'Wat fijn dat je dat op deze manier wilde vertellen.' Hij glimlacht sarcastisch terug. 'Graag gedaan.' Dan loopt hij weer naar boven.

Ik klim het water uit en knijp mijn net droge kleding uit. Nu mag ik me weer gaan omkleding. Dit kan ik wel weggooien. Ik kan het niet meer in mijn koffer stoppen. Gelukkig was het oud en niet echt nette kleding. Het was gewoon comfortabel om in te lopen terwijl ik aan het opruimen was. Dus dat scheelt weer.

Als ik een beetje opgedroogd ben ga ik weer naar boven. Ryan staat al klaar met mijn reis kleding. Ik pak het aan en zeg verder niks. 'Oh, kan mevrouw niet tegen een grapje?' Ik wil naar de badkamer lopen, maar Ryan slaat vanachteren zijn handen om mij heen en trekt me naar hem toe. 'Jij gaat nergens heen.' Fluistert hij in mijn oor. Ik begin te grijnzen. 'Nu wordt jij ook nat.' Hij begint te grinniken. 'Dat word ik altijd van jou.' Ik rol lachend met mijn ogen en draai me om. Ik sla mijn armen om zijn nek. 'Wat cliché van je.' Hij haalt zijn schouders op. 'Het is toch zo?' Ik blijf lachen en geef hem een kus. Voordat ik terug kan trekken, houdt hij me steviger vast. Zijn tong vraagt om toestemming wat ik uiteraard meteen geef. Ik haal mijn handen door zijn haar. De zoen zit vol met oprechte liefde. De oprechte liefde die wij voor elkaar voelen.

'Kappen jongens, ik moet erbij.' Komt Aylin de kamer binnen. Onschuldig beginnen Ryan en ik te lachen. Hij knipoogt naar me en neemt dan mijn koffer mee naar beneden. 'En waar is mijn piccolo?' Zeurt Aylin als ze Ryan weg ziet lopen met mijn koffer. 'Ik wil niet naar huis.' Zucht Aylin. Ik trek mijn droge kleding aan en gooi de natte kleding in onze vuilniszak die inmiddels vol zit met rotzooi uit onze kamer dat weg kan. Ik haal mijn schouders op. 'Toch zal je moeten.'

'Taxi!' Wordt er van beneden geroepen. Het is tijd om te gaan. We checken nog één keer alle kamers en kasten, omdat wij als enigen boven zijn. Alles is opgeruimd en mee genomen. Lorenzo komt snel naar boven om Aylin te helpen met haar koffer. 'Daar was hij al.' Glimlach ik naar Aylin en loop dan verder de trap af. Ryan staat op mij te wachten bij de deur. Ik neem mijn koffer van hem over en loop ermee naar de taxi. Ik leg mijn koffer erin en neem plaats.

Zodra we rijden schrikt Ryan op. 'Shit!' Angstig kijk ik hem aan. Als iemand shit roept op de weg naar huis, schiet ik in paniek. 'Wat is er?' Grijnzend kijkt hij me aan. 'Ik ben mijn vrijgezellen leven vergeten.' Geïrriteerd zucht ik. Hij begint hard te lachen. 'Ga maar halen dan als je steeds zo doet.' Grinnik ik stiekem. Hij port me in mijn zijde. Ik begin te lachen.

We zijn aangekomen bij het vliegveld en we checken alles in. We moeten nog een halfuurtje wachten totdat we kunnen boarden. Iedereen is stil en zit moe voor zich uit te staren. We zijn allemaal kapot. Dat is ook wel logisch, het was een vakantie vol feesten en drinken. Ik heb wel erg genoten.

Het halfuur ging langzaam voorbij, maar we kunnen eindelijk boarden. We gaan in de zelfde opstelling zitten als de heen reis. We zijn allemaal aan het gapen. Dat wordt zo meteen allemaal slapen. En ja hoor: we vliegen nog maar net een halfuurtje en de helft slaapt al. Ik kijk snel over mijn stoel naar achter. Ryan slaapt ook. Ik begin te glimlachen. Het ziet er schattig uit.

Niet veel later val ik ook in slaap. Uitgeput.

---

Ik word wakker geschud. Geschrokken open ik mijn ogen en kijk van wie de armen zijn die mij wakker schudde. Het was Ryan, maar natuurlijk. 'Goedenavond schone slaper.' Grapt hij. Ik kreun wat en sta dan op. Ik haal mijn handbagage uit het vakje en loop dan met de rest het vliegtuig uit. Een koude windvlaag is het eerste wat ik voel. 'Kut Nederland.' Piept Nina meteen. We beginnen met zijn allen te lachen.

Zodra we onze koffers hebben lopen we naar het reuze parkeerplaats. We rijden met drie auto's. Ella neemt Nina, Ruben en Vincent in haar auto. Als dat maar goed komt met Vincent en Ella. Evan rijdt ook. Lorenzo en Aylin rijden met hem mee. Arme Evan. Ryan rijdt ook en ik ga samen met hem in één auto. We laden elk onze koffers in. Evan heeft een tomtom in zijn auto, dus we volgen hem. We stappen allemaal in en verlaten dan Schiphol.

Ryan legt zijn hand op mijn boven been. Ik glimlach vermoeid en leg mijn hand op de zijne. Het is stil, maar het is een fijne stilte. Toch zet ik de radio zacht aan. Het is al laat. Het is bijna drie uur 's nachts. 'Slaap ik bij jou vanavond?' Vraag ik. 'Dat kan wel.' Stemt hij in. Zijn flauwe grapjes zijn inmiddels wel gestopt. Ik gaap nog eens goed en sluit dan voor een kort moment mijn ogen.

---

Een kort moment was toch langer dan verwacht. Ryan maakt me weer wakker. Meteen merk ik op dat we stil staan. Verward kijk ik om me heen. Ryan begint te lachen. 'We zijn er.' Ik gaap nog eens en stap dan uit. We rekken ons beide goed uit. We openen de kofferbak en halen onze koffers eruit. Ella komt ook aan rijden. Zij was als laatste. Ze lacht naar Vincent. Ze hebben het vast goed gemaakt. Daar hadden ze te tijd ook wel voor, want Nina zat achterin en zoals ze eruit ziet heeft ze vast geslapen.

Met de koffers in onze handen lopen we het campus weer binnen. We geven elkaar een knuffel en bedanken elkaar voor de leuke vakantie. Dan neemt iedereen afscheid en gaat naar zijn eigen appartement. Samen met Evan en Ryan lopen we naar hen appartement. We zetten de koffers neer en pakken eruit wat we nu nodig hebben. We wensen Evan een goeie nachtrust en gaan dan naar Ryan's kamer. Ik kleed me uit tot mijn ondergoed en ga dan in bed liggen. Ryan volgt mijn voorbeeld en komt dan naast me liggen. Hij slaat een arm om me heen en trekt mij dichter tegen hem aan. Ik geef hem nog snel een kus en wens hem dan een goede nacht.

We vallen beide meteen in slaap.