Hem en hem alleen

Twenty Seven

[Ryan]

We komen aan bij de villa. Ik stap als eerste de taxi uit. Ik steek mijn hand uit naar Laura om haar uit de taxi te helpen. Ze neemt hem aan en stapt voorzichtig uit de taxi. Ergens ben ik een beetje nerveus voor ons gesprek die zo gaat plaats vinden. Ze zegt wel dat het goed komt, maar als we nu al zoveel gedoe hebben is het niet gezond om een relatie te beginnen. Hoe graag we het beide ook willen.

Het is stil in de villa. Het licht van de maan schemert door de ramen. Ik neem plaats op de bank. Laura komt naast me zitten en overhandigd mij een flesje water. Ze heeft er ook één voor haar zelf gepakt. Ze zucht diep. 'Lau, het spijt me echt. Ik weet echt niet wat me bezielde.' Begin ik. Ze haalt haar schouders op. 'Ik weet het wel.' Verbaasd kijk ik haar aan. 'Jou jaloezie.' Vervolgt ze haar zin. Ik kan haar geen ongelijk geven. Ik was ook jaloers. Ze was de hele avond met Evan aan het praten aan de andere kant van de tafel. Het leek gewoon te gezellig. 'Je hebt gelijk.' Geef ik toe. 'Ryan, dit gaat alleen werken als jij minder jaloers bent. Je hebt mij de hele vakantie geëist niet zo jaloers te reageren op jou en Ella, maar dat was terecht. Ze was handtastelijk en ze vindt je ook echt leuk!' Leert Laura mij de les. Ik kan er niet tegen in gaan. Het is ook echt zo. Altijd als een meisje leuk tegen mij doet, vertel ik haar niet jaloers te zijn omdat ik weet dat ik niks van die meiden wil, maar altijd als ik een jongen bij haar zie vergeet ik dat zij er precies zo over denkt. Ik zucht diep.

'Dus als je wil dat dit werkt tussen ons moet je de jaloezie echt kunnen beheersen.' Ik wrijf met mijn handen in mijn nek. Ik kan het wel, maar ik wil gewoon geen andere jongens bij haar zien. Ze is van mij. 'Lau begrijp alsjeblieft dat het lastig voor me is.' Ze zucht. 'Dat begrijp ik wel, maar je weet toch dat ik alleen jou wil?' Ze legt haar hand op mijn wang. Ik knik lichtjes. 'Ik weet het.' Zucht ik. Voor mij is het gewoon zwaar. Ze is het eerste meisje in heel mijn leven waar ik om geef. Ik wil haar niet kwijt. Na mijn verleden. Na alles. Zij houdt mij overeind. Zonder haar was ik nooit over mijn badboy periode heen gekomen.

'Als je dat kan beloven en als je belooft nooit meer dat soort vieze spellen te spelen met mij.' Ze neemt een diepe zucht. 'Dan kan niks ons breken, Ryan.' Ze meent het. Ze is heel serieus nu. Het is nu aan mij om het haar te beloven, maar ik heb er moeite mee. Ik ben gewoon snel jaloers en dat is lastig om zomaar weg te drukken. Afwachtend kijkt ze mij aan. Ik pers mijn lippen op elkaar. Dan bijt ze op haar lip. Dat maakt me gek en ze weet het. Ze heeft het alleen niet door dat ze op haar lip bijt. Ik ben bereid om aan mezelf te werken. Ik ga haar niet opgeven. Niet na alles. 'Ik beloof het.' Besluit ik. Ik zie opluchting in haar ogen gevolgd door een kleine glimlach.

'Maar het gaat tijd kosten.' Vertel ik erbij. Ze kijkt me vragend aan. 'Lau, ik vind het gewoon lastig. Je bent van mij. Ik kan het niet in één keer weg toveren.' Ze knikt en lijkt het te begrijpen. 'Maar het gaat me lukken.' Verzeker ik haar. Ik strek mijn arm uit en ze kruipt meteen tegen me aan. 'Ik hou van je.' Zucht ze tevreden uit. 'Ik meer van jou.' Ze lacht en komt weer recht zitten. 'Dat kan niet.' Ze lacht speels naar mij. Ik kom langzaam dichterbij.

Ze kijkt van mijn lippen naar mijn ogen. Zodra ik enkele millimeters van haar lippen verwijderd ben, fluister ik: 'Bewijs het.' Ze wacht geen moment en zoent me vol op. Ik trek haar op mijn schoot zonder de zoen te verbreken. Het voelt zo goed. Onze tongen draaien vurig om elkaar heen. Het meisje dat ooit zo onzeker was is veranderd in de beste kusser die ik ooit heb gehad. Niet alleen dat, maar ook het beste qua seks. Niemand heeft mij ooit zo kunnen plezieren. Alleen zij kan dat.

Net wanneer ik haar shirt omhoog wil doen, gaat de deur open. Ella komt als eerst binnen. Geschrokken verlaten Laura's lippen de mijne. We voelen ons betrapt. Ella blijft verbijsterd staan. 'Storen we?' Loopt Aylin de villa binnen. Ze heeft overduidelijk te veel gehad. Lorenzo loopt er als een oppas achter aan. 'Ze heeft teveel gedronken.' Meld hij. Dat was namelijk nog niet duidelijk. Hij gooit Aylin over zijn schouders. Aylin slaakt een gil gevolgd door een lach. Lorenzo knipoogt naar me en neemt Aylin dan mee naar boven. Als mij opvalt dat Ella er nog even verstijfd bij staat, geef ik Laura een seintje dat ze even van mijn schoot af moet gaan.

'Ik slaap op onze kamer met Aylin, slaap jij maar bij Laura op haar kamer.' Schreeuwt Lorenzo van boven. Ruben, Vincent en Evan lopen ook meteen door naar boven. Ze zien er allemaal slecht uit. Brak. 'En dan moeten we morgen ook nog vliegen.' Piept Ruben zodra hij de trap op loopt. 'Houd je bek, ik wil er niet aan denken.' Zeurt Vincent en hij geeft Ruben een kleine duw zodat hij door loopt. Evan schudt lachend met zijn hoofd. Nina komt naast Ella staan en wrijft haar over haar armen. Ze staat er verdrietig bij. Is ze verdrietig om mij? Nina besluit om naar boven te gaan.

Daar zitten we dan met zijn drieën. Naja, Ella staat. 'Ik ga alvast naar bed.' Fluistert Laura in mijn oor. Ik knik en wacht tot ze boven is. Ella perst haar lippen op elkaar en ik vraag me af wat er nou is.

'Gaat het?' Vraag ik zacht. Ze haalt haar schouders op. 'Ik heb je nog geen dag geleden verteld dat ik verliefd op je ben en je ligt alweer met dat kreng te zoenen!' Floept ze er dan bozer uit dan ze zelf wilde. Ik zie het aan haar houding. Ik sla mijn ogen neer. 'Je hebt nooit gezegd dat jij mij niet leuk vond. Als je niet hetzelfde voelde had je dat moeten zeggen, maar dat deed je niet. Je gaf mij het gevoel alsof het wederzijds was.' Een traan rolt over Ella's wang en ik weet dat ze gelijk heeft. Ik had inderdaad moeten zeggen dat het niet wederzijds was. 'Het spijt me.' Is het enige wat ik zeggen kan. Ze knikt, maar zucht.

'Dus je voelt helemaal niks?' Vraagt ze zacht. 'Nee, sorry. Mijn hart ligt bij Laura.' Het komt hard aan, maar het is de waarheid. Ze heeft recht op duidelijkheid vanaf mijn kant. 'En nu?' Vraagt ze met een brok in haar keel. Aan de ene kant doet het me wel wat, omdat ze er echt van baalt. Maar aan de andere kant geef ik alleen om Laura van de meisjes. Dus ik voel hier vrij weinig bij. 'Vrienden?' Stel ik dan maar voor. Ze knikt. 'Als ik daar klaar voor ben.' Antwoord ze. Het is een antwoord wat ik volkomen snap, maar alsnog doet het me niks dat ze haar tijd nodig heeft. Ik denk toch alleen maar aan Laura. 'Is goed.' Ze glimlacht zwak. 'Lekker slapen.' Zegt ze dan en loopt de trap op. Ik zeg het terug en blijf nog even zitten totdat ze weg is. Dan loop ik de trap op.

Laura ligt met haar rug naar de deur dus ik weet niet of ze slaapt. Ze geeft geen kick als ik binnen kom dus ik ga ervan uit dat ze slaapt. Ik wil haar niet wakker maken dus ik probeer zo stil mogelijk naast haar te komen liggen.

'Ze noemde me een kreng.' Zegt Laura dan opeens. Ik begin keihard te lachen. Het was zo uit het niets. Ook Laura lacht en draait haar tot mij om. 'Sst!' Ze legt haar vinger op haar lip, maar ze lacht zelf nog harder dan dat ik lach. Ik pak haar hand vast. 'Ben je ook.' Plaag ik haar. Ze kijkt me aan alsof ze echt gekwetst is, maar ik weet dat ze doet alsof. Ik begin breed te glimlachen. Ze drukt me een kus op mijn lippen. 'Heb je alles gehoord?' Vraag ik dan. Laura is half op mij komen liggen. Ik besluit om mijn arm om haar heen te sluiten. Ze legt haar hoofd op mijn borst. Ik voel haar knikken. 'Ja.'

Ik ga met mijn hand door haar haren en ik reageer er verder niet op. Ze heeft alles gehoord dus er valt weinig uit te leggen over het gesprek. Het was meer dan duidelijk. Het was eeen goede stap voor de band tussen mij en Laura. Ik weet dat ik het nog officieel moet maken, maar ik weet gewoon niet hoe. Ik weet dat ze graag gevraagd wil worden op Ibiza, maar dan zou dat dus morgen moeten zijn en ik weet niet of ik het dan al kan. Misschien moet ik haar speciaal vragen.

Ik denk te veel na. Ik moet mijn meisje geven wat ze wil. Ze wil gevraagd worden op Ibiza. Ik wil samen met haar zijn. Voor altijd. 'Zullen we morgen ergens gaan lunchen?' Stel ik dan uit het niets voor. 'Lijkt me leuk.' Opgelucht glimlach ik. Ze komt boven me hangen en drukt me een kus op mijn lippen. Ik begin te grijnzen.

'Waar waren wij gebleven?'