Hem en hem alleen

Twenty One

[Laura]

Als ik wakker word, voel ik mijn hoofd al bonzen. Het is erg warm en opeens besef ik me dat we op Ibiza zijn. Met een glimlach kom ik omhoog om me uit te rekken. Aylin ligt nog te slapen en zal voorlopig nog niet ontwaken. Zodra ik uit bed stap merk ik mijn shirt pas op. Verward kijk ik naar het shirt. Bedenkelijk kijk ik voor me uit. Van wie is dit shirt? Als ik het Tommy Hilfiger logootje zie weet ik het. Dit is het shirt van Ryan. Ik begin diep in mijn geheugen te graven. Ik weet dat het klaar is tussen hem en mij, maar alles wat daarna gebeurd is, is een zwart gat. Ik schud het van me af. Het zal wel.

Als ik beneden aankom zie ik alle jongens aan tafel zitten. Ik ben het enigste meisje die al wakker is. 'Goedemorgen sunshine!' Ruben komt op me af en geeft me een aai over mijn hoofd. 'Houd je mond en geef me een aspirine.' Lach ik. Zodra ik een aspirine heb gehad, pak ik een croissantje en ga ook aan de tafel zitten. 'Leuk shirt.' Grijnst Vincent en neemt een slok koffie. 'Bedankt.' Zeg ik sarcastisch. Ryan lacht ook een beetje. Ik lach terug naar hem.

Na een tijdje komen Ella en Nina ook naar beneden. Aylin ligt nog steeds in haar bed te maffen. Ella gaat naast Ryan zitten. Ryan ziet hoe mijn blik van blij naar niet blij gaat. Zacht uitgedrukt. Tot mijn verbazing staat Ryan op en loopt naar me toe. De teleurstelling is te zien in de ogen van Ella. Hij buigt zich naar mijn oor en fluistert: 'Kan je even praten.' Ik krijg er een beetje kippenvel van. Ik knik en sta op. Ik kan het niet laten en grijns kort naar Ella die elke beweging volgt. Ik volg Ryan naar het zwembad waar we plaats nemen op een strandbedje.

Hij schraapt zijn keel en kijkt me dan aan. Nerveus speel ik met mijn vingers. 'Dus.' Zeg ik om de stilte een beetje te verbreken. 'We moeten het even hebben over gisteravond.' Zegt Ryan dan. Ik knik. 'Bedankt, trouwens. Je hebt me in bed gestopt zoals altijd als ik teveel gehad heb.' Begin ik. Hij lacht een beetje en kijkt me aan. Ik bijt op mijn lip als hij te lang kijkt. 'Wil je dat niet doen?' Vraagt hij me rustig terwijl hij me blijft aankijken. Ik schraap mijn keel. 'Sorry.'

'Oke stop met kijken, want ik word nu echt nerveus van je.' Ik geef hem een klein duwtje en dan begint Ryan te lachen. 'Ik was aan het wachten tot je opgaf.' Lachend schud ik met mijn hoofd. 'Meende je wat je gister zei over opgeven?' Vraagt hij me dan serieus. Ik haal mijn schouders op. 'Ik weet het eigenlijk niet.' Ik bekijk mijn nagels. 'En jij?' Dan kijk ik hem aan en dan is hij degene die weg kijkt. 'Ik vind je super leuk, maar ik weet niet of het werkt.' Zegt hij eerlijk. En zo denk ik er ook wel een beetje overna. 'Dus wat doen we nu?' Ik slik. Ik weet het antwoord wel, maar ik wil het niet horen.

'Ik denk dat het hier stopt, want we zijn beide te jaloers en het is ongezond.' Ik knik. We kijken elkaar aan. Mijn ogen glijden naar zijn perfecte lippen. Perongelijk bijt ik op mijn lip. 'Lau, niet doen je weet wat dat met mij doet.' Ik lach. 'Sorry, het gaat per ongelijk.' Hij schudt afkeurend met zijn hoofd en slaat dan zijn arm om me heen en trekt mij dicht naar hem toe. 'Ik hou van je, kleine, dat veranderd niet.' Mijn hart maakt een sprongetje. Het is lief van hem dat hij dat zegt. 'Ik ook van jou.' Glimlach ik terug. 'Dan ga ik nu kijken hoe het met Ella gaat.' Hij knipoogt naar me en staat dan op. 'Oh zo kan je niet zijn Ryan Blake!' Hij begint te lachen. Ik sta ook op en geef hem een duw. Hij belandt in het zwembad. Ik begin hard te lachen. Iedereen kijkt deze kant op.

Ik zet een stap dichterbij het zwembad en buig voorover. We kijken elkaar recht aan. 'Krijg je ervan.' Grijns ik. 'Sorry.' Lacht hij. 'Sorry?' Verward kijk ik naar hem. Hij blijft grijnzen. Dan voel ik zijn hand rond mijn enkel. Hij trekt me zo het water in. Ik voel hoe hij me vast pakt bij mijn middel en me boven water haalt.

'Bitch!' Ik wrijf het water uit mijn ogen en haal mijn haar uit mijn gezicht. Dan kijk ik hem aan. Hij lacht. Ik laat mijn armen rond zijn nek rusten. Hij heeft me nog altijd vast. We zeggen even niks tegen elkaar, maar het is prima. Ik zou hem zo graag willen zoenen nu en eigenlijk nog veel meer dan dat. Maar het is klaar. Dan laten we tegelijk los. 'Sorry.' Verontschuldig ik me. Hij schudt met zijn hoofd. 'Nee, ik moet sorry zeggen.' Ongemakkelijk kijkt hij weg en haalt een hand door zijn haar.

De anderen springen opeens in het zwembad waardoor Ryan en ik meteen meer afstand tussen elkaar creeëren. Dan focust hij zich op de bal en ik op een luchtbed in de vorm van een watermeloen. Ik ga er op liggen en kijk toe hoe ze de bal heen en weer gooien. Aylin komt naast me dobberen. 'Lorenzo is zo knap.' Zucht ze. Ik lach, maar kijk naar Ryan. Ryan is pas knap.

Ik wil helemaal niet dat het klaar is. Ik wil niet dat hij er zometeen vandoor gaat met een spaanse griet of met Ella, maar dan had ik dat moeten zeggen. Ik ben te laat nu.

Na een hele dag water plezier te hebben gehad is het nu tijd om ons klaar te maken voor een nieuwe avond op Ibiza. Samen met Aylin praten we over de avond. Ze is ervan overtuigd dat dit de avond is dat ze wordt gevraagd door Lorenzo. Ik ben benieuwd of ze gelijk heeft. 'Jij kan vanavond ook weer gaan scoren!' Lacht Aylin. Ik stop mijn mascara terug in mijn make-up tasje. 'Nee, dat is te snel.' Lach ik en schud met mijn hoofd. 'Hoezo? Hij gaat dat waarschijnlijk ook doen.' Zegt ze dan. Die komt even binnen. Zou hij dat echt doen? 'Denk je?' Ik kijk haar angstig aan. Ze haalt haar schouders op. 'Jij kent hem het beste.' Ik zucht. Ik denk niet dat hij dat nu al gaat doen.

Zodra we klaar zijn met onze make-up nemen we plaats aan onze mini bar bij het zwembad. Er draait leuke muziek en er hangt een goeie sfeer. Iedereen is er al. Ryan ziet er weer goed uit zoals altijd. Ik schenk voor mezelf een drankje in. Ik schraap mijn keel en probeer dan een beetje los te komen. Toch zit me iets dwars. Voordat ik een leuke avond kan hebben, moet ik iets met Ryan bespreken. Ik schraap mijn keel en loop dan op hem af. Hij is in gesprek met Ruben, dus ik weet niet zeker of ik hem nu al aantikken kan. Ruben merkt mij op en dat is voor mij een teken. Ik tik Ryan aan die zich meteen omdraait. Ik glimlach naar hem en gebaar met mijn hoofd dat ik eventjes apart wil gaan staan. Hij zegt nog vlug iets tegen Ruben en legt dan zacht zijn hand op mijn onderrug en loopt op die manier een stukje van de groep af.

'Je ziet er leuk uit.' Complimenteert hij me. Ik begin te blozen. 'Dankje.' Dan schraapt hij zijn keel. 'Wat wilde je kwijt?' Ik kijk even kort naar de grond voor ik zijn vraag beantwoord. 'Je gaat toch niet meteen met allemaal andere meiden he?' Hij lacht. 'Ben je gek? Natuurlijk niet, daar zit ik helemaal niet op te wachten.' Van opluchting laat ik een zucht los. 'Gelukkig.' Hij lacht. 'Wat denk je wel niet.' Ik haal mijn schouders op. 'Ik wilde het toch vragen.' Hij slaat een arm om me heen en zo lopen we terug naar de groep. 'Jij ziet er ook leuk uit.' Glimlach ik nog snel naar hem. Hij knipoogt naar me en loopt dan weer naar Ruben. Ik neem weer plaats aan de minibar en drink in één keer mijn glas leeg.

'Zwaar gesprek?' Ik stik bijna in mijn laatste slokje en draai me dan om naar Ella die naast me is komen zitten. 'Wat?' Dan knikt ze naar mijn glas. 'Oh! Nee, helemaal niet.' Lach ik. Wat gaat haar dit aan? 'Oh, dat dacht ik.' Ze wil opstaan, maar ik houd haar tegen. 'Waarom dacht je dat?' Ondertussen schenk ik mezelf wat nieuws in. 'Omdat je nooit meer zo met hem praat.' Ik begin schamper te lachen. Ik sta op van mijn barkruk. 'Je kent ons niet, schat.' Zeg ik met een grijns zodra ik langs haar loop. Ik hoop dat ze die even in haar opneemt. 'En je zal ons ook nooit kennen.' Zeg ik nog snel om er een schepje boven op te gooien. Ik swiep met mijn haar en baan mijn weg naar Aylin die bij de jongens staat. Ze lacht en Ryan schud afkeurend met zijn hoofd maar begint toch te grijnzen.

Een aantal drankjes verder zijn we allemaal weer lekker los. Iedereen danst wat met elkaar. Ryan en ik zijn vrij flirterig. Hoe dat komt weet ik zelf ook niet. We staan wat tegen elkaar aan te dansen. Ik draai me om en gooi een arm om zijn nek. Hij laat een arm op mijn rug rusten die langzaam naar beneden zakt tot dat hij mijn kont bereikt. Ik kijk hem diep in zijn ogen aan en bijt op mijn lip. Expres dit keer. 'Ooit zal ik je daarvoor moeten straffen.' Grijnst hij. 'Fifty shades of Ryan.' Grijns ik terug. Hij plaatst een kusje in mijn nek. Dan verstoord Aylin ons. 'Sorry, maar ik heb Lau even nodig.' Ik knipoog naar Ryan en word dan meteen weggesleurd door Aylin. Waarschijnlijk word het een preek waarin ze verteld dat ik moet nadenken met Ryan, maar daar ga ik toch niet naar luisteren. Mijn arme voeten kunnen het gesleur van Aylin bijna niet bijhouden. Dat zal vast ook komen door de alcohol.

'Ik ben geen vrijgezel meer.' Verteld Aylin mij enthousiast. Ik sla mijn handen voor mijn mond. 'Hij heeft je gevraagd?' Ze knikt hevig met haar hoofd. 'Yes!' Spring ik haar in haar armen. Samen staan we te lachen en te knuffelen. Eindelijk hebben ze met elkaar. Het duurde jaren. 'Taxi!' Wordt er rond geroepen.

Dit belooft nog een goeie avond te worden.