[Laura]
Zodra Evan en ik mijn appartement binnen komen lopen kunnen we de geur van bier en andere dranken al ruiken. De muziek staat hard en iedereen is er al. Ik werp een snelle blik op Ryan. Hij staat met dat meisje te praten waar hij gister mee gezoend heeft. Wat doet zij hier? Dan valt het me op dat het veel drukker is dan alleen onze vriendengroep. Snel loop ik op Aylin af en trek haar mee naar de badkamer. Met een neppe glimlach kijk haar doordringend aan. Ze zegt niks.
'Wat doen al die mensen hier in mijn appartement.' Vraag ik uiteindelijk. 'Ons appartement.' Zegt ze met de nadruk op ons. Ik frons boos met mijn wenkbrauwen. 'Het leek me gewoon leuk om eens wat meer mensen uit te nodigen!' Biecht ze dan snel op. 'Dat soort dingen hoor je te over leggen, Aylin!' Ik schud afkeurend met mijn hoofd en zet mijn handen in mijn zij. Langzaam begint ze te grijnzen. 'Je houdt ervan, heb ik gelijk?' Zegt ze dan. Ik blijf even stil en kijk dan naar de fles Grey Goose in haar hand. Ik gris hem uit haar handen. 'Voor deze keer.' Grijnzend zet ik de fles aan mijn lippen en loop drinkend weg. Achter mij hoor ik Aylin lachend achter me aan komen.
Ik neem plaats aan een sta tafel en drink wat uit de fles. Ik kijk toe hoe Ryan met dat meisje staat te praten. Ik moet hier wat aan doen. Bedenkelijk neem ik nog maar een slok. Waar kon Ryan niet tegen? Opeens weet ik het weer. Ik neem nog een paar slokken, omdat ik nog niet genoeg gedronken heb om dit te doen.
Wanneer ik de alcohol begin te voelen ga ik op een tafeltje staan. Ik begin wat te joelen om de aandacht van Ryan te krijgen. Niet alleen Ryan, maar ook blikken van andere jongens zijn op me gericht. Speels kijk ik Ryan aan en begin dan te dansen op het tafeltje met mijn heupen en mijn kont. Alle jongens kijken vermaakt mijn kant op, behalve Ryan. Ik weet hoe erg hij het haat dat ik mezelf zo laat zien en dat alle jongens mijn kant op kijken. Hij zei altijd dat mijn lichaam van hem was en dat niemand er naar mocht kijken als ik zo aan het dansen was. Hij wordt er jaloers van.
Als ik naar de onderkant van mijn T-shirt grijp, treed hij op. Hij pakt me bij mijn hand vast zodat ik niks kan doen.
'Kom er af.' Beveelt hij. Ik trek me los van zijn greep. 'Hoezo? Kan je het niet aan dat andere jongens naar me kijken? Daarnaast ben ik niet meer de jouwe. Ik mag doen wat ik zelf wil.' Zeg ik met een speelse glimlach. Geïrriteerd zucht Ryan. 'Kom gewoon van dat tafeltje af. Je zet je zelf te koop als prostituee.' Negeert hij mijn vraag. 'Dude, verpest de lol nou niet en laat haar dansen.' Stapt een jongen op Ryan af. Boos pakt hij hem bij zijn kraag en duwt hem een stukje naar achteren. 'Bek dicht, vriend!' Dreigt hij en duwt hem van zichzelf af. Dan pakt hij me bij mijn hand en trekt me van de tafel af. Een beetje drank valt uit de fles.
Hij trekt me de badkamer in en doet de deur op slot. Arrogant kijk ik hem aan en neem nog een slok. Meet een ruk trekt hij de fles los van mijn lippen en zet hem op de grond neer. Verbaasd kijk ik naar de fles. 'Ben je nou klaar?' Hij zet een stap dichterbij. Hij klinkt niet erg vrolijk.
'Nee, ben jij nou eens klaar!' Roep ik met nadruk op jij. Ik zet ook een stap dichterbij en prik met mijn wijsvinger tegen zijn borst. We kijken elkaar vuil aan. 'Als jij het toegeeft.' Trots slaat hij zijn handen over elkaar heen. 'Nooit.' Zeg ik even trots als hem en ga er ook arrogant bij staan. 'Dus wat ik deze week allemaal geflikt heb maakt je helemaal niks uit, Honor.' Oh, hij gaat het zo spelen. Me bij mijn achternaam noemen. Zo kan ik het ook.
'Het deed me niet eens bijna iets, Blake.' Hij komt weer een stap dichterbij en legt heel rustig zijn hand op mijn onderrug wat me kippenvel geeft. Ik pas mijn houding niet aan en blijf gewoon trots en arrogant staan. 'Dus als ik een ander meisje zo aanraak doet het jou niks?' Zachtjes aait hij over mijn onderrug. Tintelingen ontstaan op de plek waar hij met zijn hand komt. Ik schud met mijn hoofd. Er komen geen woorden meer uit me. Hij grijnst en legt dan zijn andere hand op mijn wang. Dit was ons ding. Alleen mij hield hij zo vast. Hij trekt me een beetje dichter naar hem toe. Zijn duim streelt mijn wang. 'En als ik nou zo ga staan met een ander meisje, zou je dat niks uitmaken? Ook al was jij het enige meisje die ik zo vast hield?' Ik slik. Ja, dat zou mij zeker wel wat uitmaken, maar ben ik trots genoeg om dat niet toe te geven? Ja. 'Was dit een te moeilijk vraag, Honor?' Fluistert hij in mijn oor. Ik adem zacht uit en sluit voor twee tellen mijn ogen. Ik kijk hem aan. Ik geef wel op. Ik wil niet dat hij nog langer doorgaat.
'Niet doen.' Ik kijk naar beneden. Hij plaatst zijn vinger onder mijn kin en zorgt ervoor dat ik hem weer aan kijk. 'Wat moet ik niet doen?' Oh, hij kan zo vervelend zijn. Ik zucht. Ik snap niet waarom ik zo zwak ben met hem om mij heen. Ben ik dan echt dom genoeg om hiervoor te vallen? Hij is vreemd gegaan, maar gevoelens kun je niet zomaar weg drukken.
'Ik wil niet dat je een ander meisje zo vast houdt en ik wil niet meer dat je elke dag weer met een ander meisje staat of dingen doet!' Roep ik dan. Nu ben ik er tenminste vanaf. Anders was hij door gegaan totdat ik het uiteindelijk toch wel zou zeggen. Ik zucht. Het blijft even stil. We blijven staan hoe we nu staan. Dan plaatst hij beide armen rond om mijn nek en trekt me in een knuffel. Verslagen sla ik mijn armen om hem heen en geef hem een knuffel terug. Zo blijven we even staan.
Dan wordt er vol op de deur gebonsd. 'Doe open!' Word er geschreeuwd. We laten elkaar los en ik haal de deur van slot. Een meisje komt boos binnen stormen. 'Aan de kant, ik moet naar de wc!' Ze wil door lopen, maar ik duw haar met één hand weer naar achter. 'Nog één keer je grote mond open trekken en je mag mijn appartement verlaten.' Zeg ik met de nadruk op mijn en een grote grijns op mijn gezicht. Ze kijkt naar beneden en dan loop ik weg.
'Wat ben je ook een ongelooflijke bitch.' Lacht Ryan. 'Ik ben niets veranderd.' Zeg ik dan. 'Nee, dat was te merken net.' Hij geeft me een knipoog. Nog voor ik antwoorden kan staat het meisje van gister naast hem. Met een arrogante blik kijk ik haar aan. 'Hey! Ik was je al kwijt!' Zegt het meisje dronken en trekt aan zijn arm. Dan richt ik mijn blik op Ryan. Hij kijkt me ongemakkelijk aan. Zonder nog iets te zeggen draai ik me om en loop weg.
'Lau!' Hoor ik nog, maar ik reageer er niet op. Ik pak een fles wijn van de tafel waar ik een paar slokken van neem. Hopelijk gaan we snel naar de club.

JE LEEST
Hem en hem alleen
Teen FictionVervolg op 'jij en jij alleen' Na lang zoeken heeft Laura eindelijk een geschikt campus gevonden waar ze goed kan studeren in een fijne omgeving. Het verleden is voorbij en met vallen en opstaan is Laura klaar voor deze nieuwe fase in haar leven zon...