•Scary Holidays•

~13ο κεφάλαιο~

Ακολουθησαν λίγα λεπτά ησυχίας μέχρι που η Ντινα είπε:
Ν - Λοιπόν... Εγώ λέω να παμε εκεί πρώτα και μετά βλέπουμε...
Χ - Συμφωνώ..
Ι - Και γω..
Θ - Ναι.. Γιατί όχι...
Σ - Ναι..
Λ - Οκ..
Ι - Αλλά ποσο καιρό θα κάτσουμε?
Θ - Και ποτε θα παμε..?
Σ - Εγώ σε μια βδομάδα εχω άδεια επειδή κλείνουν τα σχολεία για Χριστουγεννα.. Οπότε μπορώ απο βδομάδα να φυγω..
Ν - Κομπλέ οπότε να φυγουμε το άλλο Σαββατο?
Λ - Ναι.. Ποιος θα κλείσει τα εισιτήρια για το καράβι?
Χ - Θα το κάνω εγώ.. Για ξενοδοχείο ποιος θα παρει να ρωτήσει?
Ν - Θα πάρω εγώ..
Λ - Ε μισό.. Εχω ένα φίλο που έχει σπίτι στη Σκόπελο και μπορεί να μας φιλοξενήσει... Σας πειραζει να ερθει και αυτός?
Σ - Ποιος φίλος σου?
Θ - Πως τον λενε?
Ι - Και τι θα του πουμε όταν μας ρωτήσει γιατί παμε εκεί όλοι μαζί..?
Χ - Έχει ένα point η Ιωάννα...
Λ - Είναι πολυ καλός ρε.. Θα προσπαθησουμε να του εξηγήσουμε κάπως... Όταν παμε..
Θ - Καλά αμα ειναι να μείνουμε τζάμπα...
Σ - Δεν μας είπες όμως πως τον λένε?
Λ - Γιάννη..
Ν - Και πως είμαστε σίγουροι ότι θα συμφωνήσει..?
Λ - Αμα θέλετε τον παιρνω τηλεφωνο τωρα..
Χ - Παρτον τότε να ξέρουμε...

Μετά από το τηλεφώνημα:
Λ - Είπε δεν έχει προβλημα..
Ι - Χωράμε όλοι?
Λ - Ναι..
Χ - Όποτε.. Θα παμε εκεί.. Και θα γνωρίσουμε και τον Γιάννη..
Ν - Εμ... Παιδιά επειδή δεν ήξερα ότι θα πηγαιναμε τα Χριστούγεννα είχα κανονίσει να είμαι με μια φίλη μου που θα ήταν μόνη της... Θα σας πειραζε να ερθει..? Είναι πολυ καλη και ησυχη...
Χ - Ε ξερω γω ας ερθει..
Θ - Ωραία κανένας άλλος που θα φέρει φίλο? Εσυ Χαρά θα φερεις τον Αγγελο?!
Χ - Χα χα πολυ αστείο! Οχι βέβαια!
Θ - Αυτό έλειπε!
Χ - Θα σου λεγα τιποτα τωρα αλλά αντε!
Θ - Όχι ρε! Πες!
Ι - Φτάνει!! Αντε ακόμα δεν βρεθήκαμε!!
Σ - Κουραστικοι καταντατε!!
Λ - Ε βραδιασε.. Που θα κοιμηθουμε εμείς?
Χ - Κοιμηθείτε εδώ ρε! Και αυριο το πρωι θα στολισουμε όλοι μαζί το δέντρο!!
Ν - Αχ ναιιι!
Ι - Εσυ τωρα θα στολίσεις? Εγώ το έχω στολισμένο εδώ και ένα μήνα!
Θ - Και ο... Άγγελος.. Δεν θα έχει προβλημα? *είπε με φανερή ειρωνεία*
Χ - Ο Άγγελος δεν μένει μαζί μου... Οπότε απλά θα του πω ότι δεν θα βρεθουμε σημερα..
Σ - Οκ..
Ν - Τι θα κάνουμε? Θα παραγγειλουμε καμία πιτσα?
Χ - Ναι ρε!
Ι - Θα δούμε καμία ταινία?
Θ - Ναι!
Λ - Τι ταινία?
* Όλοι σταμάτησαν και κοίταξαν τον Στέλιο με ένα χαζο χαμόγελο στο πρόσωπο τους*
Σ - Τι..?
Χ - Δεν θα το πεις..?
Σ - Ποιο?
Ν - Ελα τωρα.. Αυτό που λες παντα..
Σ - Αα... Μεγάλωσα τωρα ρε σεις δεν λεω τετοια.. Αλλά δεν θα με χαλουσε! *είπε και όλοι στο δωμάτιο γέλασαν*
Λ - Ωραία όμως τι θα δούμε?
Ι - Deadpool!
Χ - Ωραία!

Η ώρα είχε παει 1:00 και όλοι ήταν πολυ κουρασμένοι από το ταξίδι και έπεσαν να κοιμηθουν. Τα κορίτσια κοιμηθηκαν μαζί στο δωμάτιο της Χαράς και τα αγόρια βολευτηκαν στο σαλόνι.

Μέσα στη νυχτα ο Θοδωρής δίψασε και σηκώθηκε να πιει νερό. Κοίταξε για λίγο έξω από το παράθυρο διπλα στην κουζίνα. Παρόλο που ήταν μια βδομάδα πριν τα Χριστούγεννα ο ουρανός ήταν καθαρός και χιλιάδες αστέρια ελαμπαν σαν μικρά φαναρακια. Χάθηκε στις σκέψεις του και προσπαθησε να βάλει σε τάξη το μυαλό του. Τότε η οθόνη του κινητού φωτιστηκε. Είχε 4 αναπάντητες και 8 μυνήματα από την Μαρία. Άφησε το κινητό του στο τραπέζι και ξεφυσηξε αγανακτισμενα. Είχε βαρεθεί την όλη κατάσταση πλεον. Η Μαρία τον έλεγχε συνέχεια. Πριν λίγες μέρες ήθελε να της πει να χωρίσουν αλλά έτυχε αυτό το ταξίδι και έτσι δεν βρήκε χρόνο να της το πει. Ήταν όμως αποφασισμένος να το κάνει πριν φυγουν για Σκόπελο. Τότε για κάποιο λόγο ένιωσε μια παραξενη επιθυμία να πλησιασει στο δωμάτιο των κοριτσιών. Πριν καν το καταλάβει τα ποδια του τον είχαν οδηγήσει έξω από την πορτα του δωματίου. Χωρίς να το πολυ σκεφτεί την άνοιξε αργά - αργά και μπήκε μέσα. Η Χαρά με την Ντινα κοιμόντουσαν στο διπλό κρεβάτι της Χαράς και η Ιωάννα στον καναπέ λίγο πιο διπλα. Πήγε και κοίταξε λίγο πιο καλά τις φωτογραφίες που είχε πανω απο το κρεβάτι της. Είχε μερικές που ήταν μόνη της και κάποιες που ήταν με τον Άγγελο. Στη μέση του τοίχου όμως υπήρχε μια φωτογραφία από τις διακοπές τους στη Σκόπελο. Ήταν όλοι μαζί και φαινόντουσαν πολυ ευτυχισμένοι.. Έσκυψε και χαϊδεψε απαλά το μάγουλο της Χαράς προσπαθοντας να μην την ξυπνήσει. Στα μάτια του φαίνονταν ξεκαθαρα η νοσταλγία. Σηκώθηκε και πλησίασε όσο πιο αθόρυβα μπορουσε την πορτα και εφυγε. Δεν κατάλαβε όμως ότι η Ντινα ήταν ξυπνια....