•Scary Holidays•

~22ο κεφάλαιο~

Χα. - Σου άρεσε? Σοβαρά τώρα?
Ι - Κάτι έπρεπε να πουμε! Τι προτιμουσες να του πω? Ότι μας απείλησε??
Ν - Οχι.. Έχεις ένα δίκιο...
Λ - Και τώρα τι κάνουμε?
Σ - Δεν ξέρω...
Θ - Πρέπει με κάποιον τρόπο να μάθουμε που μένουν...
Χρ. - Και αμα μάθουμε τι θα κάνουμε??
Γ - Θα τους παρακολουθησουμε...
Χα. - Μισό λεπτό ας τα παρουμε τα πράγματα με την λογική... Ήρθαν τώρα... Και αφού δεν είναι από το νησί.. Θα μένουν σε κάποιο ξενοδοχείο...
Λ - Δίκιο έχει η Χαρά..!
Σ - Και αν έχουν κάποιο σπίτι όπως εμείς?
Γ - Ας ξεκινήσουμε από τα ξενοδοχεία και βλέπουμε ρε συ..
Θ - Συμφωνώ... Αλλά ας το αφήσουμε για σήμερα... Χριστουγεννα είναι.. Πάμε αυριο το πρωι..
Ν - Ωραία οπότε... Τι ώρα είναι?
Χρ. - 3:00...
Χα. - Πεινάσετε..?
Θ - Ναι! Αντε παντε να μαγειρεψετε!
Χα. - Συγγνώμη τι?! Εμείς θα μαγειρευουμε και εσείς θα κάθεστε???
Λ - Εεε ναι!
Γ - Χαχαχα! Λοιπόν εγώ με την Χαρά, τον Στέλιο και την Ιωάννα μαγειρευουμε και εσείς στρωνετε το τραπέζι!
Ι - Πω.. Καλά..
Σ - Εγώ γιατί?? Τι έκανα??
Χα. - Υπάρχεις! Και τώρα προχωρα!
Σ - Έλεος!! Κανείς δεν μ'αγαπαει εμένα!
Ν - Χαχαχαχα θα πεθάνεις μόνος σου!
Σ - Έτσι λες?? *είπε και την κοίταξε πονηρα*
Ν - Ναι τώρα τραβα στην κουζίνα!
Σ - Καλααα Καλααα!

Αφού τα παιδια πηγαν στην κουζίνα..:
Χρ. - Λοιπόν εμείς τι θα κάνουμε?
Θ - Εγω και ο Λευτέρης θα παιξουμε στο PlayStation εσείς καντε ότι νομίζετε!
Λ - Ναι!
Ν - Πω καλά! *είπε και καθισε στον καναπέ πιάνοντας το κινητό της*
Έτσι τα κορίτσια κάθισαν απλά στον καναπέ χαζευοντας στα κινητά τους.

Στην κουζίνα..:
Σ - Τι θα κάνουμε?
Ι - Κοτόπουλο με πατατες και κοκκινιστό με ρύζι..
Σ - Α... Τόσο καλά... Λοιπόν εγώ θα καθαρίσω τις πατατες...

Ο Στέλιος άρχισε να καθαρίζει τις πατατες αλλα τις έκοβε τόσο αργά και χάλια που τον έστειλαν στο σαλόνι μαζί με τους άλλους. Ο Στέλιος έκατσε στον καναπέ διπλα στην Ντινα. Αφού τον κοροϊδεψε λιγο που τον έδιωξαν ο Στέλιος ακουμπησε το κεφάλι του στον ώμο της Ντίνας και χαζευα μαζί στο κινητό. Η Χριστίνα που τους είδε να κάθονται τόσο ωραία τους έβγαλε μια φωτογραφία και μετά τους την έστειλε για να την έχουν.

Η ώρα περασε και τα φαγητά ήταν ετοιμα. Τα παιδια έστρωσαν το τραπέζι και κάθισαν να φάνε. Όλα ήταν πολυ νόστιμα. Τα παιδια συζητουσαν..:
Θ - Στέλιο.. Πως κοιμήθηκες εχθές..? *είπε με περιπαικτικο υφος*
Σ - Εε... Ναι μια χαρά.. *είπε ρίχνοντας μια κλεφτη μάτια στην Ντινα που είχε κατεβάσει το κεφάλι και κοιτουσε το πιατο της*
Χα. - Και η Ντινα παντως μια χαρά κοιμήθηκε.. Ε Ντινα? *είπε κοιτώντας την Ντινα που σήκωσε απότομα το κεφάλι της*
Ν - Εεεμ... Ναι ναι μια χαρά.. Γιατί?
Θ - Έτσι ρωτάμε...
Χα. - Ναι...
Γ - Χαχαχα απίστευτοι είστε ρε!
Λ - Χαχαχαχα αντε φτανει δεν τους βλέπετε έτοιμοι να παρεξηγηθουν είναι..!
Ι - Χαχαχαχα
Σ - Χα Χα! Πολυ αστείο ρε!
Ν - Ναι γελάσαμε! Εγώ παω έξω για τσιγάρο!
Σ - Θα έρθω και γω σε λίγο!
Χα. - Ναι μην χάσεις εσυ!
Γ - Χαχαχαχα

Εκείνη την ώρα χτυπησε μηνυμα στο κινητό της Χαράς. Το γέλιο της κόπηκε μαχαίρι. Πήρε το κινητό στα χέρια της. Ήταν ο Άγγελος.: "Καλά Χριστουγεννα... Θέλω να σου ζητήσω συγγνώμη για όλα αυτά που έγιναν... Δεν έπρεπε να σε κατηγορήσω ότι έγινε κάτι με τον Θοδωρή... Εσύ δεν θα έκανες ποτε κάτι τέτοιο. Ελπίζω να με συγχωρεσεις και όταν γυρίσεις να έρθεις να μιλήσουμε. Σαγαπω!"
Το προσωπο της Χαράς χλωμιασε. Τα μάτια της είχαν βουρκωσει. Ο Θοδωρής που κάθονταν δίπλα του την κοίταξε απορημένος και έπιασε το χέρι της. Εκείνη αμέσως το τραβηξε. Ο Θοδωρής ακόμα πιο απορημένος προσπαθωντας να καταλάβει τι είχε γίνει κοίταξε το μήνυμα. Κατέβασε το κεφάλι, έσπρωξε την καρέκλα του προς τα πισω και εφυγε. Η Χαρά έκλεισε το προσωπο της ανάμεσα στα δυο της χέρια και άφησε τα καυτά δάκρυα της να κυλήσουν. Γιατί τώρα? Γιατί μετά από μια τόσο ωραία βραδυά με τον Θοδωρή? Γιατί ένιωθε τυψεις? Αφου είχαν χωρίσει... Οι σκέψεις βασάνιζαν το μυαλό της. Η Ιωάννα πηγε κοντά της και την πηρε αγκαλιά χωρίς να ξέρει τι έχει συμβεί. Όλοι άρχισαν να την ρωτάνε τι είχε γίνει. Ο Στέλιος και ο Λευτέρης πηγαν να δουν τι έκανε ο Θοδωρής.
Ωστόσο στο τραπέζι:
Ι - Θες να μας πεις τι έγινε? *είπε ανήσυχη*
Χ - Διαβάστε.. *είπε και έδωσε το κινητό της στην Ιωάννα που διάβασε το μήνυμα φωναχτά*
Γ - Ναι... Αν πω ότι δεν κατάλαβα που είναι το κακό...
Χρ. - Ουτε γω...
Ι - Θέλεις να μας εξηγήσεις? Γιατί κλαις? Αφού ηρεμησε και θέλει να σου μιλήσει... Αμα δεν θέλεις να τα ξαναβρείς μαζί του δεν πειραζει θα του εξηγ... *πριν προλαβαει να τελειώσει την φράση της την διέκοψε η Χαρά*
Χα. - ΧΘΕΣ ΤΟ ΒΡΑΔΥ ΤΟ ΚΑΝΑΜΕ ΜΕ ΤΟΝ ΘΟΔΩΡΗ!! Εντάξει?! Εχω τυψεις! Ξέρω ότι δεν χρειάζεται να έχω αλλά τι να κάνω???!