~20ο κεφάλαιο~

75 10 0
                                    

Κατά τις 3:00 το χάραμα ο Στέλιος ξυπνησε και έστειλε μήνυμα στην Ντινα.:
Σ - Ελα κάτω χωρίς να σε καταλάβει κανεις!
Ν - Γιατί?
Σ - Θέλω να σου μιλήσω...
Ν - Καλά...

Έτσι λοιπόν η Ντινα βγήκε από το δωμάτιο και κατέβηκε τις σκάλες όσο πιο αθόρυβα μπορουσε. Στο τελευταίο σκαλί την περιμενε ο Στέλιος που της έκανε νόημα να μην κάνει φασαρία. Την πηρε από το χέρι και της έδωσε το μπουφάν της. Φόρεσε και αυτός το δικό του, βγήκαν έξω και έκατσαν σε ένα παγκακι που είχε στην αυλή.:
Ν - Λοιπόν..? Τι ήθελες να μου πεις και με έβγαλες νυχτιάτικα μέσα στον ψόφο?
Σ - Εμ... Να ήθελα να σου πω ότι... Να σε ρωτησω... Βασικα δεν είχαμε ποτε την ευκαιρία από τότε που ξαναβρεθηκαμε να τα πουμε λίγο οι δυο μας...
Ν - Δίκιο έχεις... Πες μου λοιπόν... Πως είναι η ζωή σου τα τελευταία χρόνια...?
Σ - Μια χαρά... Τίποτα το ιδιαίτερο... Εσυ?
Ν - Μπα...
Σ - Ωραία...
Ν - Ναι...

Μετά από αυτό κάθισαν για λίγα λεπτά στην ησυχία της νυχτας. Είχε πολυ κρυο και το χνώτα τους ήταν τα μόνα που τους ζεστεναν. Μετά από μια βαθιά ανάσα ο Στέλιος γυρισε αποτομα στην Ντινα και έπιασε με τα παγωμενα χέρια του τον λαιμό της Ντίνας και την φίλησε με μια γρήγορη κίνηση. Η Ντινα ανταποκρίθηκε αμέσως στο φιλί. Τα κρυα χέρια του Στέλιου στο λαιμό της την έκαναν να ανατριχιάσει. Τραβηξε τον Στέλιο πιο κοντά στο σωμα της καλύπτοντας τον κενό ανάμεσα τους. Η θερμοκρασία ξαφνικά άρχισε να ανεβαινει. Τα παγωμενα χείλη τους είχαν πάρει φωτιά. Η Ντινα σταμάτησε το φιλί για να παρει ανάσα και του ψιθυρισε: "Τι κάνουμε? " Ο Στέλιος ακουμποντας το μέτωπο του με το δικό της και κοιτώντας την στα μάτια της απάντησε: "Πες μου ότι θέλεις να σταματήσω και θα το κάνω." Τότε η Ντινα τον άρπαξε και συνέχισε να τον φιλάει. Το φιλια τους γίνονταν όλο και πιο παθιασμενα. Ήθελαν τόσο πολυ ο ένας τον άλλον εκείνη την στιγμή....

Την ίδια ώρα ο Θοδωρής άνοιξε τα μάτια του και δεν είδε τον Στέλιο στον καναπέ. Αμέσως υποψιαστηκε τι είχε γίνει και ανέβηκε να δει αν η Ντινα βρίσκονταν στο κρεβάτι της. Όταν άνοιξε την πορτα και είδε ότι η Ντινα δεν ήταν εκεί πλησιασε το κρεβάτι που κοιμόταν η Χαρά αθόρυβα για να μην ξυπνήσει την Χριστίνα που κοιμόταν παραδιπλα. Ξαπλωσε δίπλα στην Χαρά και την αγκάλιασε. Η Χαρά αισθάνθηκε το χέρι του και γυρισε να τον αντικρίσει. Με το που ξυπνησε και καταλαβε οτι ο Θοδωρής ήταν δίπλα της γουρλωσε τα μάτια της και πηγε να φωνάξει. Τότε ο Θοδωρής εκλεισε με το χέρι του το στόμα της και της έκανε νόημα δείχνοντας την Χριστίνα που κοιμόταν. Όταν η Χαρά καταλαβε τι ήθελε να της πει του ψιθυρισε: "Τι κάνεις εδω?" Εκείνος έδιωξε τα ανακατεμένα μαλλιά από το προσωπο της και της είπε στο αυτί με αισθησιακή φωνή: "Σε θέλω! Εδώ και τώρα!" Η χαρά αμέσως του απάντησε: "Και η Χριστίνα?" Εκείνος σηκώθηκε και της έκανε νόημα να τον ακολουθήσει. Χωρίς δευτερη σκεψη σηκώθηκε και τον ακολουθησε κλείνοντας την πορτα πιδω της. Ο Θοδωρής την γυρισε την κόλλησε στον τοίχο και άρχισε να την φιλάει παθιασμενα. Η Χαρά που έδειξε να το ευχαριστιέται πηρε το πανω χέρι και με μια κίνηση γυρισε και τον κολλησε αυτή στον τοίχο. Ο Θοδωρής σταμάτησε το φιλί και χαμογελασε με ικανοποίηση. Τα μάτια του γυαλιζαν ξανά. "Λατρεύω τα μάτια σου που γυαλίζουν" Είπε η Χαρά "Μόνο όταν είμαι μαζί σου γίνεται αυτό... Ελα μαζί μου" Απάντησε ο Θοδωρής. Την πηρε απο το χέρι και πηγαν στην σοφίτα.
Ο Θοδωρής χωρίς να χάσει λεπτό την ξαπλωσε στον παλιο καναπέ που ήταν εκεί. Συνέχισαν το φιλί που είχαν αφήσει πριν στη μέση. Η Χαρά εβγαλε κατευθείαν την μπλούζα του Θοδωρή. Εκείνος εβγαλε το παντελονι του και εκείνη την μπλουζα της προσπαθώντας να μην σταματήσουν αυτό το υπέροχο γεμάτο έρωτα φιλί. Η  Χαρά ανέβηκε επάνω του και του ψιθυρισε όσο πιο αισθησιακά μπορουσε: "Σε θέλω!" Και άρχισε να φιλάει κάθε εκατοστό του λαιμου του αργά κατεβαίνοντας σιγά σιγά μπρος τα κάτω...

•Scary Holidays•Onde histórias criam vida. Descubra agora