Jeon And Smith

JS 2: The Break up

Emerson's POV

When i came in Marge's house i shouted her name so i can know where she is.

"Marge! asan ka!"

I shouted again but she didn't respond.

"Wait babe!" Marge.

After a while she came with her phone.

"Oh bat andito ka?" tanong niya sakin.

"Ang kapal rin naman talaga ng muka mo noh?"

"Huh? what have i done?"

It seems she doesn't know about what happened.

"Don't tell me hindi mo alam yung ginawa mo!"

"Ano ba yun?"

"You don't know?"

"No babe."

"We're done."

My tears had fall. But i didn't looked at her again so i can stop crying.

"Please don't."

"Leave me alone!"

"I love you."

"Well. not now."

I left her crying. hindi ko rin mapigilang maluha. I'm still crying inside my car.

"Okay lang yan kuya hindi lang naman siya yung nag iisang babae sa mundo."

"Minahal ko yun eh."

"Pero mas mahalaga yung family natin kesa sa kanya diba?"

"Oo pero--."

"Wag mo na isipin yan kuya. let her go!"

Hindi madali para sakin yun pero para kay dad. lahat gagawin ko.

When we got home. I didn't do anything. I just cried. Thinking about her again and again.

End of POV

"Kuya!" sigaw ko.

Walang umiimik kaya umakyat ako sa kwarto niya and i started to knock.

"Kuya?"

"Give me some space Stacey!"

"Ow. sorry!"

Then bumaba nalang ako pumunta naman ako sa room ni Candice para tanungin kung anong nangyari.

"Candice!"

"Wait ate!"

Then she opened the door.

"Can we talk?"

"About?"

"What happened kanina?"

"Pasok ka ate."

"So ano nga?"

"Kuya broke-up with Margarette."

"Woah! pano?"

"Dalawang word lang!"

"Ano?"

"We're done."

"Ganun lang?"

Hindi ako makapaniwalang nagawa yun ni kuya sa 2 months niya nang girlfriend. pero kasalanan naman yun ni marge.

Ng makita kong pagabi na. bumaba ako sa 1st floor at tumulong nalang sa maid namin mag handa ng pagkain.

Then after a while. pinababa ko na silang lahat pero si kuya lang yung hindi bumaba pati si Violet.

"Oh? ganto na ba mang yayari gabi gabi?" mom said.

"Tatawagin ko po si kuya ma." sabi ko.

"Si Violet?"

Walang nag salita ni isa saamin ni Candice.

"Hayaan mo siya magutom mom!"

"Ganto ba yung gusto niyong makita ng dad niyo?"

"Mom! wala naman nang pag asang mag kaayos kaming apat." sumbat ni Candice.

"Just because nag inom siya ganto na yung mangyayari?"

"What do you mean mom?hahayaan niyo nalang na ganun yung gawin ng ampon niyo?"

"Candice!"

Umalis nalang si Candice at sa kwarto niya kumain.

"Ano Stacey?" Tanong ni mom kaya naman agad akong napatingala.

"Mom."

"Ayusin niyo toh."

"Mom. do you think maaayos pa nga ba?"

"Ayusin niyo!"

"Mom. hindi sa lahat ng bagay kakampihan niyo si Violet. minsan makinig rin po kayo SA MGA TUNAY NIYONG ANAK! excuse me mom."

Nawalan na rin ako ng gana kumain kaya umakyat nalang din ako.

Oo, ampon si Violet pero parang simula nang dumating siya sa buhay namin. siya yung madalas na pinakikinggan ni mom kesa saamin.

Pero kahit na ganon. tinuring parin namin siyang tunay na kapatid.