JS 7: The Flight

5 3 0
                                    

This is it. maya maya babalik na ako ng Korea. Makikita ko na uli yung friends ko dun.

Nag peprepare nalang kami then aalis na. inaantay nalang namin si kuya pati si Violet.

Ewan ko ba 8 minutes na nila kami pinag aantay.

Nag chichikahan.

"Kuya! are you done?"

"Just a few minutes stacey!"

"Kuya. baka malate na tayo nyan."

"Few minutes!"

"What ever."

Pumasok na ako sa kotse ko. tas binuksan ko yung makina para sa aircon kasi sobrang init sa labas.

Sasabay sakin si Candice tyaka si mom si Violet isasama nalang daw ni kuya sa kotse niya.

Pero nag bigay ng opinion si Candice na sa van nalang kami lahat. kasi walang mag dadrive pauwi nung mga kotse namin.

I agreed. Hindi naman namin pwedeng dalhin yung kotse sa plane.

Then maybe 5 minutes after. finally!bumaba na si kuya kasama si Violet pero parang may iba sa kanya.

Parang natahimik si Violet. Siguro pinag sabihan ni kuya about sa past issue.

"Hay kuya. finally bumaba ka na rin." sabay irap ni Candice.

"Sorry. kinausap ko lang si Violet."

"What ever."

"So. let's go?"

"Talaga."

Pumasok na kami sa van and suddenly itong si Violet nasuka.

"Oh. what happened?" Tanong ko.

"Wala friend."

"Wait. friend?"

"Ah. sinabi ko kasi yun sakanya Stacey na ganun itawag sayo." sagot ni kuya

"Ah."

"Bait baitan. tsk." bulong ni Candice.

Parang ang weird lang kasi hindi ganun yung tawag saakin ni Violet.

Tyaka hindi rin siya nasuka sa van. so weird.

"May med ka ba Violet? i think you should take it."

"Ah. wala ate."

"Ha? i thought lagi kang ready."

"H-h-huh?"

"You told me dati na lagi kang ready nakalimutan mo na?"

"Ah. o-o-oo this time. nakalimutan ko eh."

"Ah. o sige ako na bahala. kuya bababa ako diyan sa pharmacy."

Mga ilang kilometro lang may na daanan kaming pharmacy.

Bumaba ako ng van at sinabihan ko si Candice na sumama na rin saakin.

Naiwan si kuya pati si Violet.

"Ate. you think si Violet yun?"

"Huh? anong klaseng tanong yan?"

"Sobrang iba niya dun sa Violet na nakilala ko."

"People change Candice."

"I'm just confused."

"Hmm. ano bang med yung para sa nag susuka?"

"Hindi ko rin alam ate."

"Tanong mo nga sa counter."

"Sige."

Then pumunta siya sa counter tapos binigyan ata siya ng sulat. tapos medicine.

After siyang bigyan ng med binayaran niya na.

"Magkano yan?"

"45 isa."

"Ilan binili mo?"

"12."

"Ah. much better."

"So tara?"

"Yeah."

Sa loob ng van. binigay ni Candice yung gamot tapos pinainom ko na siya.

"Are you okay now?"

"Hindi pa eh."

After 15 minutes we came at the airport.

Pinag buksan kami nung driver then unang lumabas si mom. and ako yung huli. etong si kuya parang tanga. suportadong suportado kay Violet. ewan ko ba.

"Mom. we're going now." sabi ko.

"Oh. wag kayong pabigat kay mamita niyo ha!"

"Yes ma." ngiti ni Candice.

Pinapasok na kami ni mom sa loob pero i saw her crying inside the van.

Si mom kasi hindi siya madrama ayaw niyang nakikita namin siya na naiyak because it means she's weak. sabi niya.

Ako yung pina kuha ni kuya ng seats tas binigay na rin nila sakin yung mga passports.

Hindi masyado mahaba yung pila kay naman mabilis ko agad nakakuha ng seat.

"Stacey. okay na?" Tanong si kuya.

"Oo. papasok nalang tayo sa plane."

"Good!"

Jeon And SmithWhere stories live. Discover now