JS 50: Adobo

2 1 0
                                    

Nagising akong wala si Jungkook sa tabi ko kaya sinilip ko yung bathroom pero wala rin siya doon.

"Asan kaya yung lalaking yon?"

Nagulat nalang ako kasi pag baba ko ng hagdanan naamoy ko agad yung adobo.

"Woaah! What's that?"

"Adobo."

Sinabi niya yung word na "adobo" in korean accent.

"Why did you cook?"

"Well, i saw on youtube. Haha! I just want to cook for my girlfriend."

"But how did you know?"

"I'm just curious about this adobo."

"Ohh. Are you sure about this?"

"Yeah. Cause this adobo is made out of blood, sweat, and tears."

"Tears?-- wait, i heard about this before. Hmm."

"It's our music."

"Ye!! It's a song of bangtan. I know right."

"Hey. Stace! You should try this later."

"Ohh. Sure!"

Habang nag aantay ako kay Jungkook umupo muna ako sa sala. Nanood ako ng cartoon.

Tumawag din ako kay kuya. Medyo namiss ko lang din yung kakulitan niya.

"Hello kuya!"

"Oh. Stace. Napatawag ka?"

"Wala lang. Namiss lang kita."

"I miss you too! What are you doing?"

Tumingin ako kay Jungkook. Napatitig din siya sakin pero nginitian ko lang siya.

"I'm waiting for Jungkook's adobo."

"Ohh. He know's how to cook? Good for him."

"Yeah. I was shock kasi pag gising ko kanina nagluluto na siya."

"Is he good with you?"

"Yes. Of course. Why?"

"Wala lang. By the way stace. Do you know when i first saw him, he look like a bad boy who's always looking for a war."

"Grabe naman yun. War?? I think he's good naman kuya."

Bat naman war yung ginamit niyang term? Sobra naman ata yun.

"Well, i'm just warning you Stacey Smith! He's your first boyfriend."

"Thanks for your concern but i can handle myself."

"Just make sure!"

"Yes. Ohh. By the way kuya can i get Soo Yeon's phone num?"

"Sure i'll text it to you! Bye for now Stacey!"

"Bye kuya."

"K."

Call ended.

Agad tinext saakin ni kuya yung number ni Soo Yeon. Ma tetext ko na rin siya!!

I'm about to call Soo Yeon nang tawagin ako nutong si Jungkook.

"Darling! It's cooked!"

"Okay! Just a minute!"

"Aish. Why don't you just come here and taste it?"

"Wait!"

"Staceey!!"

"Wait!"

"One!"

"Aish."

"Two."

"Tsk. Coming!!"

Pumunta ako sa kitchen. Sinalubong niya ako ng yakap.

"Com'on! Taste it!"

"K. K. Fine."

Nagulat ako nang matikman ko kasi masarap.

"Jeon?"

"Ye? Darling? Does it taste good?"

"How did you make it?"

"Just eat it!"

Hindi naman pala ako na inform na marunong magluto yung boyfriend ko.

"Wow! I thought you only know how to brag something."

"Hey. Brag about what?"

"Aish."

Niyakap niya pa ako ng mahigpit kaya hindi na ako makagalaw. Hinayaan ko siyang gawin yun for about five seconds? Hindi ko na rin kinaya gawa nung masyado siyang malakas. Hindi na ako makahinga.

"Jungkook. I can't breath."

Pinang gigilan niya pa ako lalo. Hindi ko ba alam dito this past days lagi nalang akong pinang gigigilan.

"Sorry. I just can't control my self. Haha! You're so thin."

Tawa niya.

"Hey! I'm not that thin. Just a little bit."

"Yeah. But you're thin."

"No i'm not."

"So? You're fat?"

"Aish. Why do you keep on annoying me?"

"It's because i love you."

"Aish."




Jeon And SmithWhere stories live. Discover now